The outcome of the Brexit referendum is the apex of a long history of Euro-British relationships characterised by two opposing but coexisting stereotypes. On the one hand, England appears as the freedom-seeking nation resisting... more
The outcome of the Brexit referendum is the apex of a long history of Euro-British relationships characterised by two opposing but coexisting stereotypes. On the one hand, England appears as the freedom-seeking nation resisting restrictive collective policies imposed by a totalitarian EU regime of faceless Brussels bureaucrats. On the other hand, England seems to resurrect its imperialistic superiority against the purported democracy and horizontality of European institutions. Adopting the notion of “cultural intimacy”—with which Michael Herzfeld analyzes the mutual engagement of contrasting positions in political and administrative practices—this paper addresses the equally stereotypical images of an indifferent, inhuman European bureaucracy and of an insular, cynical Great Britain in the works of Malcolm Bradbury and Tim Parks. Be it the allegedly liberal yet nationalistic stance of Thatcherist anti-Europeanism in Bradbury, or the British disaffection with the purported identitarian and cultural levelling within the common borders of the Schengen area and of the single currency, both authors’ symbolic constructions of European institutions and of British Euroscepticism are built as cultural entanglements of these two realities, and show the need to overcome the reductive conception of Europe as a failed super-state.
«تاچر» عنوان دومین کتاب از مجموعه کتاب‌های قدم اول است كه ترجمه کرده‌ام. اين كتاب توسط انتشارات شيرازه منتشر شده است و از این هفته وارد بازار كتاب خواهد شد. کتاب با آنکه تلاش می‌کند از دیو یا فرشته خواندن مارگارت تاچر پرهیز کند و روایتی... more
«تاچر» عنوان دومین کتاب از مجموعه کتاب‌های قدم اول است كه ترجمه کرده‌ام. اين كتاب توسط انتشارات شيرازه منتشر شده است و از این هفته وارد بازار كتاب خواهد شد. کتاب با آنکه تلاش می‌کند از دیو یا فرشته خواندن مارگارت تاچر پرهیز کند و روایتی بی‌طرفانه از دوران وی ارائه دهد، اما این تلاشِ تحسین‌برانگیز باعث کند شدن تیغ تیز نقدش بر عملکرد تاچر و موافقان و مخالفانش نشده است. به‌نظرم کتاب «تاچر» می‌تواند دربردارنده نكات مهمی براي مخاطبِ ایرانی باشد. می‌تواند به اصلاح‌طلب‌های ایران اهمیت اقتصاد را یادآوری کند و به آنها نشان دهد که بی‌موضع بودن‌شان در قبال اقتصاد و سیاست‌های اقتصادی چه عواقبی دارد. همچنین می‌تواند به آن دسته از چپ‌های ايرانی كه با كليدواژه «نئوليبراليسم» به نقد انگاره‌های ذهنی مشغولند نيز یادآور شود که سیاست‌های اقتصادی چپگرایانه و یا راستگرایانه، به تنهایی تعیین‌کننده نتیجه دعوای سیاست نیستند و بسیاری از بحران‌های زمان تاچر قبل از آنکه نتیجه سیاست‌های راستگرایانه‌اش باشند، نتیجه انسداد سیاسی و ناکارآمدی زمین سیاست بوده‌اند. لذا این دسته از چپگراها تا وقتی مواضع روشن و مشخصی در خصوص مسائل سیاسیِ واقعاً موجود در ایران نداشته باشند، نمی‌توانند در راستای جلوگیری از تکرار بحران‌های تاچری در ایران گامی بردارند.
