ÖZ Dîvâne Bûrak Kıssası geç dönem Çağatay Türkçesiyle yazılmış dinî-tasavvufî yarı manzum, yarı mensur bir eserdir. Eser, Dîvâne Bûrak'ın kendisini bütün benliğiyle Allah'a adamış bir ermiş sıfatıyla Allah'tan cehennemi kaldırmasını ve... more
ÖZ Dîvâne Bûrak Kıssası geç dönem Çağatay Türkçesiyle yazılmış dinî-tasavvufî yarı manzum, yarı mensur bir eserdir. Eser, Dîvâne Bûrak'ın kendisini bütün benliğiyle Allah'a adamış bir ermiş sıfatıyla Allah'tan cehennemi kaldırmasını ve insanlığın böylece cehennem korkusundan kurtulmasını dilemesi hakkındadır. Eser, hem konusunun özgünlüğü bakımından, hem de geç dönem Çağatay Türkçesine ait konuşma dili özelliklerini yansıtması bakımından Türk dili ve edebiyatı tarihi için değerli veriler sunar. Bu çalışmada eserin metni tanıtıldıktan sonra Arap harfli Çağatayca metnin Latin harfli transkripsiyon alfabesine çevirisi, imla ve gramer özellikleri ile kısa sözlüğü ortaya konmuştur. Anahtar Kelimeler: Geç Dönem Çağatay Türkçesi, Çağatay Edebiyatı, Türkçe Dinî-Tasavvufî Hikâyeler, İslamî Türk Halk Edebiyatı, Çağatay Türkçesi Grameri. THE LATE CHAGHATAY TURKIC " STORY OF DĪVĀNE BŪRAK " : A TEXTUAL, GRAMMATICAL AND STYLISTIC ANALYSIS ABSRACT Dîvâne Bûrak Kıssası (The Story of Mad Bûrak) is a religious-mystical work in late Chagatay Turkic having structurally verse and prose parts. It is based on the topic in which the protagonist Dîvâne Bûrak, as a dedicated man of God and as a saint, beseeches God to destroy the hell so that all human beings are saved from the fear of it. The work provides unique data and approaches for the history of Turkish/Turkic language and literature in terms of both originality of its subject matter and linguistic features of spoken Chagatay of the late period. In this context this study aims to analyse textual and orthographic features of the work through providing the transcribed text in Latin script, an explanation of its grammatical properties and a short glossary.
Sheikh Nasireddin Mahmud of Hoy (1171-1261) was in a group of Sufis and Ulama who came to Anatolia from Baghdad during the Anatolian Seljuks Period. While the Anatolian Seljuks were trying to spread in Anatolia on the one hand, they also... more
Sheikh Nasireddin Mahmud of Hoy (1171-1261) was in a group of Sufis and Ulama who came to Anatolia from Baghdad during the Anatolian Seljuks Period. While the Anatolian Seljuks were trying to spread in Anatolia on the one hand, they also adopted the policies that stimulated the existing trade. In this regard, professional organizations in the public were also an extension of the supported policy. The “Ahi organization”, which originated from the Abbasid Period and Iranian geography, will reappear in Anatolia in this period. At this stage Hoylu Nasireddin Mahmud was known as “Ahi Evran” as an important figure of the organization dealing with leatherwork and partly medicine. As a matter of fact, the information that has survived until today speaks of its authentic identity rather than its real identity as “Ahi Evran............
