İslamic Sufism

The full text is available here
http://kata.petra.ac.id/index.php/ing/article/view/18847

Death has always permeated human’s thoughts at all levels. This preoccupation with death is manifested in the realm of literature. John Donne is one of the artists whose obsession with death is universally recognized. The contemporary Iranian poet, Sohrab Sepehri in some of his poems employs the subject, too. Unlike Donne, Sepehri is not known as a ‘death poet.’ Although he lives in a turbulent period in the history of Iran, he is not influenced by his immediate condition. While the English poet is inconsistent in his treatment of death, Sepehri is consistent in his treatment of death. Sepehri’s consistency in the treatment of death has something to do with his religious beliefs. The reason behind Sepehri’s consistency in treating death as a positive phenomenon is his familiarity with the Islamic Sufism and eastern mysticisms.

III BEYNƏLXALQ HƏMZƏ NİGARİ TÜRK DÜNYASI MƏDƏNİ İRSİ SİMPOZİUMU MATERİALLARI
17-18.05.2017
Şamaxı, Azərbaycan
Hazırlayanlar:
Dr. Fariz Xəlilli
Dr. Metin Hakverdioğlu

III. ULUSLARARASI HAMZA NİGARİ TÜRK DÜNYASI KÜLTÜREL MİRASI SEMPOZYUMU BİLDİRİLERİ
17-18.05.2017
Şamahı, Azerbaycan
Editörler:
Dr. Fariz Halilli
Dr. Metin Hakverdioğlu


3rd INTERNATIONAL HAMZA NIGARI TURKIC WORLD CULTURAL HERITAGE SYMPOSIUM PROCEEDINGS
17-18.05.2017
Shamakhi, Azerbaijan
Editors:
Dr. Fariz Khalilli
Dr. Metin Hakverdioglu

Her kitabın bir hikâyesi olduğu gibi bu kitabın hikâyesi de 2000’li yılların başına dayanmaktadır. Bu yıllarda hocamız Prof. Dr. Hayrani Altıntaş’ın öncülüğünde İslam felsefecilerinin ortak çalışmalar yapması, dayanışma ve birlikteliğini amaçlayan İslam Felsefecileri Derneği kurulmuş, dernek ilk faaliyetleri olarak Ankara ve İstanbul’da sempozyumlar düzenlemiştir. Bu çalışmanın ilk baskısı da 8-9 Kasım 2002 tarihlerinde Ankara’da düzenlenen “İslam Felsefesinin Meseleleri” adlı sempozyumun bildirilerinden oluşmuştur. Bu sempozyumu, İstanbul’da “İslam Felsefesinde Metodoloji” ve yine Ankara’da “İslam Felsefesinin Özgünlüğü” sempozyumları takip etmiştir. 2003 yılında ilk baskısı yapılan bu çalışmanın baskısı uzun yıllar önce bitmiş, yayınevi ikinci baskıyı yapmayı karar verince bu baskıda birtakım değişiklikler yapılmasına karar verilmiştir.
Öncelikle ikinci baskıda en önemli değişik, bu çalışmayı İslam Felsefecileri Derneği’nin kurucusu, sempozyumun düzenleyicisi olan ve ömrünü İslam felsefesi çalışmalarına adamış olan hocamız Prof. Dr. Hayrani Altıntaş’a ithaf etmek olmuştur. Bu armağan kitap da ilk baskıdaki çalışmalar gözden geçirilmiş, ayrıca yeni baskıya Prof. Dr. Mehmet Bayrakdar, Prof. Dr. Recep Kılıç, Prof. Dr. İbrahim Maraş, Doç. Dr. İsmail Hanoğlu, Dr. Nilüfer Öztürk Kocabıyık ve Dr. Hüseyin Yücel hocalarımız da katkı sağlamışlardır. Önceki baskı müellifleri ile Armağan kitaba katkı sağlayan tüm hocalarımıza müteşekkiriz.
Bu baskıdaki küçük bir değişiklik de, ilk baskıda hocalarımızın unvanları farklı iken yeni baskıda tamamına yakınının profesör unvanına sahip olmalarıdır. Bu yüzden hocalarımızın yazılarının o döneme ait olduklarını, sadece unvan ve görev yerlerinin şu anki duruma göre değiştirildiğini belirtmek isteriz.
Bu Armağan kitaba Prof. Dr. Hayrani Altıntaş hocamızın kısa bir hayat hikâyesi ile onunla yapılmış bir söyleşi de eklenmiştir. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinden mezun olup (1967) Sorbonne’da doktora yaptıktan sonra (1977) aynı fakültede emekli olana kadar otuz yılı aşkın görev yapmış sayın hocamıza bu çalışmanın küçük bir vefa örneği olmasını diliyoruz. Kitabı ithaf ettiğimiz sayın hocamız Prof. Dr. Hayrani Altıntaş hocamıza Allah’tan sağlık ve mutluluklar niyaz ediyoruz.
Bu bağlamda Türkiye’de İslam felsefesinin serencamını kısaca belirtmek gerekirse, bilindiği gibi Dârülfünun’dan İstanbul Üniversitesi’ne geçiş sürecinde Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünde İslam felsefesi derslerini Mehmet Ali Ayni, İsmail Hakkı İzmirli ve Babanzâde Ahmet Naim hocalarımız vermiş, bu alana önemli katkılar sağlamışlardır. 1933 Üniversite Reformu ile metafizik ve İslam felsefesi dersleri programdan tamamen çıkarılmış, bu dersi veren öğretim üyeleri de üniversiteden tasfiye edilmiştir. Zamanla alandaki boşluğu fark eden felsefe tarihçisi Ernst von Aster, üniversitelerde İslam felsefesine yer verilmesi gerektiğini ilk defa dile getirmiş ve bu dersi Hilmi Ziya Ülken’e vermiştir. Uzunca süren bu tartışmaların ardından ders olarak okutulan İslam felsefesinin kürsü hâline gelmesi için kırk yılın geçmesi gerekmiştir.
1949’da Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nin kurulmasıyla Prof. Hilmi Ziya Ülken’in özel çabalarıyla İslam felsefesi alanlarında önemli çalışmalar yapılmıştır. Ankara’daki bu İslam felsefesi geleneği içerisinde Cavit Sunar, Mübahat Türker Küyel, İbrahim Agâh Çubukçu, Hayrani Altıntaş ve Mehmet Bayraktar hocalarımız önemli çalışmalar ortaya koyarken; İstanbul’daki İslam felsefesi çalışmalarında Nihat Keklik, Mahmut Kaya, Necip Taylan, Hacı Bekir Karlığa, Mustafa Çağrıcı, Kasım Turhan ve İlhan Kutluer gibi hocalarımızın çalışmaları ve onların öğrencilerinin bu alana katkıları önemli olmuştur.
Günümüzde İslam felsefesine ilgi, hem dünyada hem de ülkemizde giderek artmaktadır. Yapılan nitelikli çalışmalarla bu alanın felsefe tarihinin ihmal edilemeyecek önemli bir kesiti olduğunu ortaya konmaktadır. Akademi dışında bu ilginin akademi de devam etmesi, İlahiyatlar ve Felsefe bölümlerinde itibarlı bir yer bulması sevindiricidir.

Son olarak, Armağan kitabın fikir planından yayınlanmasına kadar tüm aşamalarında büyük emek ve gayretleri olan, kitabın kisve-i tab’a bürünmesini büyük bir heyecanla bekleyen A.Ü. İlahiyat Fakültesi İslam Felsefesi Ana Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Müfit Selim Saruhan ve tüm ana bilim dalı öğretim elemanlarına, ayrıca katkı sağlayan tüm hocalarımıza teşekkürü bir borç biliyoruz.
İslam felsefesi alanında ülkemizdeki birikimden bir kesit sunan bu çalışmanın okuyucuya faydalı olması diliyoruz.

Looking through the eyes of Persian culture, we see that man is not all noetic; he is not driven by intellect or consistent in his use of reason. On the contrary, he is most moved by emotion. A perfect example: Persian philosophy is most commonly uttered in both poetry and prose. This is, I believe, where the brilliance of Persians rests, in the beauty of its language and the expression of its culture. The endurance of Iranian literature and language over two and a half millennia is remarkable and thus deserving of both thorough research and an in-depth study. Here, I attempt to demonstrate the influence of āfi, one of the greatest classical poets of Persia who ever lived, on the thoughts, poetic language, and philosophy of the gifted nineteenth-century Persian poet Muammad Taqī Bahār, otherwise known as Malik al-Shu'arā. I will accomplish this feat through close readings of the parts of āfi's poems and juxtapose them with Bahār's poems. My contention here, is to demonstrate any direct or indirect influence āfi had on Bahār, and to also measure the extent of āfi's reception during Bahār's period. With some modifications, the translations of āfi's ghazals used herein follow those of Peter Avery, while other translations throughout the book are my own, unless otherwise stated.

Abu'l Faid Thawban ibn Ibrahim, known as Dhu'l-Nun al-Misri, is one of the most prominent figures in the history of Sufism.  He is certainly considered as one of the top ten Sufi scholars throughout the history. Recognition of his status and his unheard words, as an effective criterion of western Islam-world, seems necessary to recognize Islamic Sufism, for most of resources appreciate him as the first one who had spoken of “Blame” and its role in Sufis status reformation. Present article has been written for this purpose, but it’s not possible to make all aspects of Dhu'l-Nun’s life clear because of his exceptional and privileged position in Islamic Sufism; so some of them such as his works, the extent of his relationship with his contemporaries, with religion and alchemy, and his role in Mihnah, as a very important and controversial event, aren’t now considered up to an appropriate time.

Yang dimaksudkan "keragaman potret Islam" di sini adalah berbagai ekspresi (pemahanan dan penerapan) ajaran Islam dalam kehidupan kaumm Muslimin. Adapun "lslam" sendiri sebagai pandangan hidup yang disampaikan oleh Allah merupakan kebenaran tunggal yang tidak bergantung pada persepsi persep manusia. Kebenaran Islam yang djsampaikan oleh Allah kepada Nabi Muhammad, ketika diajarkan kepada umat lslam telah dipahami daalm tingkat-tingkat yang berbeda oleh umat Islam sendiri; misalnya: ada yang memahami tepat/persis kebenaran itu; ada yang memahaminya dengan sedikit kekurangan; dan ada juga yang memahaminya secara cukup berbeda. Perbedaan tingkat pemahaman ini dapat disebabkan oleh kemampuan para penganut awal Islam sendiri, cara atau metode memahami Islam, ataupun oleh kepentingan-kepentingan yang terdapat di dalam diri mereka sendiri. Adapun perbedaan praktik Islam dalam kehidupan bisa dipengaruhi oleh faktor-faktor, selain dua yang telah disebutkan sebelumnya, juga dipengaruhi oleh perubahan-perubalan sosial-politik dan ekonomi, pengaruh budaya setempat, maupun dipengaruhi oleh nilai-nilai dan sistem pemikiran yang dianut sebelumnya. Seiring dengan perjalanan waktu, keragaman pemahaman dan perbedaan praktik lslam ini turut tersebar ke seluruh dunia Islam, mengikuti sukses spektakuler ekspansi wilayah kekuasaan Islam dan Islamisasi yang dilakukan oleh juru-juru dakwah Islam. Dalam kasus Jawa, proses Islamisasi berlangsung dalam lebih dari satu gelombang Islamisasi di samping subjek penyebamya berasal dari berbagai latar belakang pemahaman dan kultural. Dua faktor tersebut, ditambah dengan konsep keagamaan Jawa sendiri telah mempengaruhi keragaman potret Islam di Jawa sebagaimana tampak dewasa ini.

Türkiye'de 1980 sonrasında dinin kamusal hayattaki görünümlerinin giderek yaygınlaşması öncelikli olarak siyasî bir çizgide anlaşıldı ve yalnızca bu yönüyle bir dinî uyanış olarak yorumlandı. Ancak dinin popüler kültürel formlarla iç içe geçtiği 2000'li yıllar, dinsel formların kamusal alanın çeperlerinden merkeze doğru ilerleyişinin ve yeni bir popüler kültür akımı olarak ana akım kültürle bütünleşmesinin yaşandığı yıllar olmuştur. Bu iki eşzamanlı gelişme iki taraflı bir etki yarattı. Bir yandan popüler din formları ana akım kültürü dinselleştirirken/kutsallaştırırken öte yandan dinsel formlar da ana akım kültür içerisinde sekülerleşmiş/dünyevîleşmiştir. Bu iki taraflı gelişmenin çekirdeğini ise yeni bağlamında tekrar ortaya çıkan ölümcül " tasavvuf " çuluk oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, postmodern dindar öznelliğin ve ana akım kültürün kurucu unsuruna dönüşen " tasavvuf " un bu ölümcül dirilişini tartışmaktır.

Başlıktan da anlaşılacağı üzere eğer bir toplumda ahlak çökerse toplumda çöker. Peki nasıl? Bu kadar kolay mı? Cevaplamaya çalışalım. İlk olarak bu süreç kişinin kendi ahlakının bozulması başlar, sonra da bunu topluma yansıtır. Ayrıca ahlaksızlıkların toplumda kabul görülmesi, bunun sonucunda ise iyice yaygınlaşıp kökleşmesi, en sonunda din, iman, örf, adet, gelenek, görenek, vatan, kültür, dil ve benzeri gibi değerlerimizin yavaş yavaş sönmesiyle birlikte toplumsal çöküşle karşı karşıya kalırız.

Elif ile Bâ Hikâyesi, Atatürk Kitaplığı arşivinde O. E. 1456 numarada kayıtlı bir el yazması eserin adıdır. Kitap, toplam on beş sayfadan oluşan küçük bir risale görünümündedir. Yazarı bilinmeyen bu eser, Arap alfabesindeki ‘elif’ ( ) ile ‘be’ ( ) harflerinin şekillerinden yola çıkarak, elif harfine kibir, be harfine ise tevazu sıfatını yakıştırır. Kur’ân-ı Kerîm’in niçin besmelenin be’siyle başlayıp elif ile başlamadığı hususunu bu yakıştırma üzerinden anlatmaya çalışır. Akabinde, tevazu sahibi olmak ve kibirden kaçınmak konusunda birtakım öğütler verir. Metinde, kibrin dört sebebi olduğu öne sürülür: İlim, mal, makam ve güzellik. Bu unsurların ne şekilde kibre neden olduğu ne tür belalar getirdiği ve her bir unsurun nasıl geçici olduğu ayet, kutsi hadis, hadis ve kıssalardan alıntılar yapılarak açıklanır. Kitabın ismi, el yazması metnin en başında yer almaktadır. Besmelenin üzerine yazılmış bu isim ‘Elif ile Bâ Hikâyesidir’ şeklindedir. Bu isim, elif ile be harfinin kişileştirilmesi yoluyla yazılmış sembolik bir hikâyeyi çağrıştırsa da metnin içeriği oldukça farklıdır. Bu metin, çeşitli alıntılarla kibir ile tevazuu mukayese eden bir düşünce yazısıdır. Osmanlı edebiyatının nesir şeklindeki eserlerine örnek olabilecek bu metin, kendi döneminin düşünce dünyasını ve ahlak anlayışını yansıtması bakımından önemlidir. Bizim çalışmamız, söz konusu metnin tanıtımı ve içeriğinin kritiğine yöneliktir. Bu eserde müellif, Arap harflerinden Elif ile Bâ’nın şeklinden hareketle kibir ve tevazuu konularında öğütler vermekte, böylece Türk-İslam kültürünün ahlâk anlayışını basit, açık ve anlaşılması kolay bir biçimde ortaya koymaktadır.
The story of Elif and Bâ is the name of a manuscript written in O. E. 1456 in the Atatürk Library Archive. The book looks like a small treatise of fifteen pages. This work’s author is unknown, starting from the forms of the letters ‘elif’ ( ) and ‘be’ ( ) in the Arabic alphabet. He tries to explain why the Qur'an starts with the the besmele’s bâ and does not begin with the elif. He then gives some advice on humility and avoid arrogance. In the text, arrogance is claimed to have four reasons: science, wealth, authority and beauty. How these elements cause arrogance, what kinds of trouble and how each element is temporary verse, kudsi hadith, hadith and quotes are explained by quoting. The title of the book is at the beginning of the manuscript. This name, which is written on Besmala, is ‘The Story of Elif and Bâ’. Although this name evokes a symbolic story written by the personification of the letter elif and be, the content of the text is quite different. This text is a thought that compares arrogance and humility with various quotations. This text, which may serve as an example for the prose works of Ottoman literature, is important in terms of reflecting the thought world and moral understanding of its period. Our study deals with the presentation and content of the text in question. In this work, the author gives advice on arrogance and modesty from the Arabic letters Elif and Bâ’n, thus revealing the moral understanding of Turkish-Islamic culture in a simple, clear and easy to understand manner.

İÇİNDEKİLER / CONTENTS
CULTURE
Turkology.072020.ID0020
Okay Sütçüoğlu “Ahi Evren” Adı Ve Menkıbesine Farklı Bir Bakış
4-15 Açısı
A Different Point Of View To Name Of The “Ahi̇
Evren”
NUMISMATICS
Turkology.072020.ID0021
Dmitriy YANOV, Vitaliy ROMANKEVICH
16-20 Two Ottoman Seals From Izmail And Its Vicinity
HISTORY OF PRINTING
Turkology.072020.ID0022
Torbjorn Odegaard First Printing House In Ottoman Tripoli
22-25 (Libya)
EPIGRAPHY
OLDEST ISLAMIC PRESENCE IN TURKEY IN KNIDOS
Turkology.072020.ID0023
Mehmet Tütüncü
26-45 Anadolu’da İlk İslam Fethinin (Hicri 97 / Miladi 715 yılı)
Türkiye’de İlk Müslümanlar ve Knidos Kitabeleri
KITAP ELEŞTIRI :
43-46 KNIDOS Denizlerin Buluştuğu Kent Kitabı
DOCUMENTS -MANUSCRIPTS
FIRST DUTCH MUSLIM ANTHONY THE TURK IN NEW AMSTERDAM
Islam Doğru NEW AMSTERDAM’DA ILK “TÜRK” ANTHONY
48-49 JANSEN VAN SALEE (Anadolu Ajansı 8 aralık 2019, )
Turkology.072020.ID0024
Paul Brood Land purchase of the First Muslim Anthony van Salee Settl
50-55 ler in New Amsterdam
Turkology.072020.ID0025
F.J. Syper News from New Amsterdam The Schagen Lettter (Purchase
56-62 document ofManhattan from Dutch National Archives)
T