| dbo:abstract
|
- إيديل (باللاتينية: Aedilis، وهي مشتقَّة من aedes، بمعنى معبد) هو منصب في روما القديمة كان يتولَّى حامله صيانة مباني المدينة وتنظيم المهرجانات الشعبية العامة. كان يتمركز الإيديل في مدينة روما، وكانت صلاحياته تتضمَّن فرض النظام العام بالقوَّة. كان هناك دائماً زوجان من الإيديلات، بحيث يكون هناك أربعة حاملين للمنصب في أي وقت. إذ لم تكن صلاحيات الزوج الأول "aediles plebis" تسمح لهما بالتعامل إلا مع عامة الناس، بينما كان يمكن للآخرَين المُسمَّيان "aediles curules" التعامل مع العامة والنبلاء الرومان على حدّ سواء. بصورة عامة، كان الأشخاص الذين يشغلون منصب الإيديل شباناً يافعين يسعون للتدرُّج إلى مناصب أعلى، وعادة ما تعتبر رتبتهم أعلى من الكويستور لكن أدنى من البريتور. مع ذلك، لم تكن مرتبة الإيديل ضرورية في هرم الرتب الروماني، وبذلك كان يمكن لكويستورٍ سابق أن يرشح مباشرةً ليصبح بريتوراً دون الحاجة للمرور بمنصب الإيديل. من جهة أخرى، كان من المفيد سياسياً للشخصيات الهامة أن تحمل لقب الإيديل عند مرحلة ما، فتولي مهام الإيديل كان أشبه بتقديم إثبات على اهتمام الرجل بأحوال عامة الشعب وحاجاتهم، كما أنها فرصةٌ له ليشهر نفسه عن طريق الظهور كمسؤول هام في المهرجانات والاحتفالات الشعبية بروما، وهي طريقة ممتازة لاكتساب السمعة والشهرة. (ar)
- Aedil (latinsky aedilis, což bylo odvozeno ze slova aedes, aedis, „chrám“, „budova“) byl jeden z nižších úředníků (magistratus) v římské republice. Aedilové zodpovídali za údržbu veřejných budov, měli na starosti pořádání veřejných slavností a her a dohlíželi na pořádek na tržištích a ulicích. Tato magistratura byla zastávána občany, kteří usilovali o přístup k vyšším hodnostem v rámci římské posloupnosti úřadů (cursus honorum). Z formálního hlediska však aedilita nebyla součástí této posloupnosti. Nejnižší možný věk pro ucházení se o aedilitu byl v roce 180 př. n. l. stanoven na 37 let. Úřad aedilů resp. plebejských aedilů (aediles plebeii) byl zřízen v roce 494 př. n. l. společně s úřadem tribunů lidu a k jeho zastávání byli oprávněni pouze plebejové. Oba aedilové byli voleni shromážděním plebejů (concilium plebis) na jeden rok. Jejich původním úkolem bylo dozorování na tržištích a napomáhání tribunům lidu v jejich činnosti, pročež převzali vedení policejních služeb. Důležitou součástí jejich kompetence tvořilo pořádání her a správa plebejských a zvláště Cereřina chrámu (včetně v něm uloženého bohatství). V roce 367 př. n. l. byly vytvořeny nové slavnosti, nicméně aedilové odmítli nést dodatečné výdaje, načež se patricijové nabídli, že převezmou jejich povinnosti. Počet aedilů tudíž vzrostl o dva kurulské aedily (aediles curules), jejichž titul byl odvozen z (sella curulis), na němž měli právo sedět. Kurulští aedilové svolávali a předsedali tributnímu shromáždění (comitia tributa), jímž byli voleni na dobu jednoho roku. Směli dohlížet na konání auspicií a v oblasti soudnictví jim příslušelo vedení občanských soudních řízení v méně závažných sporech. Jejich edikty se postupem doby staly pramenem obchodního práva. Podobně jako jejich plebejští kolegové dozírali nad patricijskými chrámy a pořádali slavnosti a svátky patricijů. Třebaže však kurulským aedilům náležela hodnostně vyšší pozice než plebejským aedilům, jejich funkce se postupně sblížily a staly se identickými, takže vzniklo společné čtyřčlenné kolegium. V roce 44 př. n. l. rozšířil Julius Caesar počet aedilů zastávaných patriciji o dva nové, kteří se nazývali aediles cereales a měli zvláštní povinnost obstarávat zásobování města obilím. Podobně jako quaestoři ani aedilové nedisponovali imperiem (a nebyli doprovázeni liktory), ale pouze nižší úrovní moci nazývanou potestas. Pravomoc aedilů zahrnovala tři oblasti působnosti: cura urbis neboli dohled nad technickou údržbou a bezpečností ve městě; dále cura annonae – kontrola zásobování města obilím a olejem a řízení rozdělování obilí; a cura ludorum, což znamenalo, že byli odpovědní za organizaci veřejných slavností. Jelikož za vykonávání tohoto úřadu stejně jako i jiných římských magistratur nenáležela jejich nositelům žádná odměna a veškeré výdaje vyplývající z plnění úředních povinností byly navíc hrazeny z vlastních peněz úředníků, stalo se vykonávání této magistratury v době pozdní republiky silně nepopulární. Zároveň ale poskytovalo možnost získat si náklonnost lidu. Po nastolení císařství ztratila aedilita mnoho ze svého významu, neboť její pravomoci v oblasti soudnictví a pořádání her byly přeneseny na praetora, zatímco její kompetence při správě města byly omezeny ve prospěch (praefectus urbi). Někdy v průběhu 3. století aedilita zcela vymizela. (cs)
- L'edil (en llatí, aedilis) era una magistratura romana. Sembla que el seu nom derivava d'aedes, que inicialment significava temple, i també casa o mansió. S'encarregava del manteniment dels edificis públics i regulaven les activitats festives, i també garantien l'ordre públic i els subministraments que necessitava la ciutat de Roma. Per aquestes funcions actualment s'anomenes edils als regidors dels ajuntaments. (ca)
- Aedile (/ˈiːdaɪl/ EE-dyle; Latin: aedīlis [ae̯ˈdiːlɪs], from aedes, "temple edifice") was an elected office of the Roman Republic. Based in Rome, the aediles were responsible for maintenance of public buildings (aedēs) and regulation of public festivals. They also had powers to enforce public order and duties to ensure the city of Rome was well supplied and its civil infrastructure well maintained, akin to modern local government. There were two pairs of aediles: the first were the "plebeian aediles" (Latin aediles plebis) and possession of this office was limited to plebeians; the other two were "curule aediles" (Latin aediles curules), open to both plebeians and patricians, in alternating years. An aedilis curulis was classified as a . The office of the aedilis was generally held by young men intending to follow the cursus honorum to high political office, traditionally after their quaestorship but before their praetorship. It was not a compulsory part of the cursus, and hence a former quaestor could be elected to the praetorship without having held the position of aedile. However, it was an advantageous position to hold because it demonstrated the aspiring politician's commitment to public service, as well as giving him the opportunity to hold public festivals and games, an excellent way to increase his name recognition and popularity. (en)
- La ediloj estiĝis dum la Romia respubliko, komence por organizi . Estis posteno al kiu povis aspiri kaj la patricioj kaj la plebanoj, estiĝinte imite al la plebaj ediloj. Ili okupiĝis, inter aliaj aferoj, pri la organizado de la ludoj, la viglado de pesoj kaj mezuroj en la bazaroj, kaj solvi la etajn procesojn kaj disputojn pri la komercado, ĉiam sub la gvido de la Urba Pretoro. Temis ja pri ŝtupo de la aŭ politika kariero. La ediloj estis nomumitaj de la Romiaj Asembleoj. Inter la malsamaj karakterizoj kaj profitaĵoj de la ediloj troviĝas multaj povoj kaj funkcioj. La edilojn havis diversajn privilegiojn: ekz sidi sur la sella curulis (kurul-seĝo), aŭ survesti la . Krome, ili posedis la Ius Imaginum aŭ rajton konservi en la domo la statuojn de la gravaj antaŭuloj. Ili ankaŭ posedis la eksklusivaĵon je Ius Edicendi, t.e., la rajto promulgi ediktojn -edicta-. La ediloj restis tre flankenmetitaj dum la Imperio samkiel okazis al multaj aliaj postenoj naskiĝintaj en la Respubliko. Tiel do, Cezaro Aŭgusto forprenis de ili plurajn atribuojn, donante ilin al magistratanoj el malpli grava rango sed pli spertaj rilate al tiaj taskoj. Malgraŭ tio, li donis al la ediloj novajn misiojn, kiel la rajto estingi fajron, por kio ili estis dotitaj je 600-kapa armeo el sklavoj. Iom poste tiu misio transiris al la . La posteno "Edilo" tute malaperis en la 3-a jarcento. (eo)
- Die Ädilen (lateinisch: aediles, Singular aedilis, von aedes, deutsch Tempel) bekleideten ein niederes Amt der Ämterlaufbahn (cursus honorum) der römischen Republik. Sie wurden jeweils auf ein Jahr gewählt. Ihren Namen haben die Ädilen von ihrer ursprünglichen Funktion als Tempelhüter des Cerestempels (lat. aedis Cereris) am Fuß des Aventin, in dem sich dann unter anderem das Staatsarchiv für Volks- und Senatsbeschlüsse befand. Theodor Mommsen mutmaßte in Anlehnung an eine dahin interpretierte Quelle Livius’ noch, die Ädilen hätten die Aufsicht über die Baufronden geführt. (de)
- El edil (en latín, aedilis) fue un magistrado de la Antigua Roma. Existían dos cargos llamados edil:
* Edil curul, cargo al que podían optar los patricios y los plebeyos, nacido a imagen de los ediles plebeyos. Se encargaba, entre otras tareas, de la organización de los juegos, de la vigilancia de pesos y medidas en los mercados, y de resolver los pleitos menores relacionados con el comercio, siempre bajo la supervisión del pretor urbano. Era un escalón del cursus honorum. Eran elegidos por todos los ciudadanos. Fueron instituidos en el año 366 a. C.
* Edil plebeyo, cargo reservado a las personas de origen plebeyo. Era una concesión política a su clase que les permitía ascender en el cursus honorum a través de un puesto que suponía un menor coste económico, ya que no tenían que pagar la organización de los juegos. Su misión original consistía en atender el mantenimiento de los templos plebeyos a las órdenes de los tribunos de la plebe. Después de las leges Liciniae Sextiae, asumieron funciones similares a las de los ediles curules. Al estar vinculado al tribunado de la plebe, no formaba parte del cursus honorum. Eran elegidos únicamente por los plebeyos. Fueron instituidos por primera vez el año 493 a. C. La edilidad fue abolida en el siglo III. (es)
- Les édiles étaient des magistrats de la Rome antique. Leur fonction primitive était liée à l'administration urbaine de Rome. L'édilité est intégrée au cursus honorum. (fr)
- Gli edili (in latino: aediles) erano magistrati di antiche città sabine e latine, tra cui Roma. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 조영관 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 조영관(造營官) 또는 안찰관(按察官 라틴어: Aedilis)은 고대 로마의 관직이다. (ko)
- アエディリス（ラテン語: aedilis）とは、古代ローマの政務官職のひとつ。按察官（あんさつかん）、造営官などと訳される。主に公共建築の管理、ローマの祭儀の管理を行う。 (ja)
- Een aedilis was een politiek ambt in de Romeinse Republiek. Zijn werkterrein was de stad Rome, waar hij als een soort burgemeester optrad. Zo waren de aediles verantwoordelijk voor het onderhoud van openbare gebouwen en het organiseren van grote publieke feesten. Zij hadden ook de macht om soldaten te gebruiken om het volk onder controle te houden (vergelijk met de huidige politie). Een aedilis was dus eigenlijk ook politiecommissaris die instond voor de handhaving van de openbare orde en goede zeden. Zo bestond een van hun taken in het registreren (en controleren) van meretrices (prostituees) of seksueel actieve weduwen in een speciaal daarvoor bestemde rol of register. Tegen betaling van een vectigalia meretricum (keizerlijke taks) verleende de aedilis hun dan een licentia stupri, een vergunning om ontucht te plegen. In Rome waren er in de late Republiek vier aediles, waarvan er twee plebejers waren en de andere twee patriciërs. De patriciërs die aediles waren werden ook wel aediles curules genoemd. Zij krijgen een met ivoor ingelegde zetel in de senaat en stonden in voor de organisatie van de circusspelen, wat hen zeer populair maakte. De minimumleeftijd was 36 jaar. De aediles van plebejische afkomst worden de aediles plebis genoemd. Het ambt was een stap in de weg die ambitieuze jonge Romeinen moesten volgen om de belangrijkste posten (de cursus honorum) te bemachtigen. Toch maakte het er officieel geen deel van uit, maar het ambt was toch populair: hiermee kon een politicus aan het volk tonen "hoeveel hij wel voor hen gaf". (nl)
- Edyl (łac. aedilis) – urzędnik w starożytnym Rzymie. Nazwa "edyl" pochodzi od słowa aedes (świątynia), jako że początkowo edylowie urzędowali w świątyni Ceres, stanowiącej jeden z najważniejszych ośrodków kultowych plebejuszy – znajdowały się przy niej skarbiec i archiwum wspólnoty plebejskiej. Właściwy urząd edyla powstał w 494 p.n.e., w tym samym czasie, gdy plebejusze wywalczyli prawo powoływania trybunów ludowych. Edylowie byli urzędnikami przydzielonymi do pomocy trybunom. Początkowo mianowali ich sami trybunowie, a następnie corocznie wybierały ich comitia tributa. Początkowo było tylko dwóch edylów plebejskich (aediles plebis). W 367 roku p.n.e. utworzono urząd patrycjuszowskich edylów kurulnych (aediles curules), również w liczbie dwóch. Urząd edyla kurulnego powstał dlatego, że edylowie plebejscy nie mogli podołać finansowo organizowaniu igrzysk. Wybierano ich tak, jak edylów plebejskich – na komicjach trybusowych, na roczną kadencję – ale jedynie spośród patrycjuszy. Edylowie kurulni mieli prawo do honorów urzędników wyższych – krzesła kurulnego (sella curulis) i – togi z szerokim purpurowym szlakiem. Po jakimś czasie do edylatu kurulnego dopuszczono plebejuszy. Zakres władzy edylów kurulnych i plebejskich był zbliżony – tworzyli oni jednolite kolegium. Do ich obowiązków należały nadzór nad porządkiem i bezpieczeństwem w mieście, nad pracami publicznymi i budowlanymi (cura urbis), nadzór nad aprowizacją Rzymu (cura annonae), organizacja igrzysk. Edylowie kurulni byli dodatkowo uprawnieni do wydawania edyktów porządkowych i sprawowania jurysdykcji handlowej. Edylowie kurulni organizowali, na zlecenie Senatu, Ludi Romani i Ludi Megalenses. Czynności urzędowe edylowie sprawowali przy pomocy aparatu urzędowego, każdy w przydzielonej mu dzielnicy miasta. W 44 p.n.e. Juliusz Cezar powołał jeszcze jedną parę edylów, tak zwanych aediles cereales, zajmujących się dostawami zboża do Rzymu oraz regulacją rynku. Na liście senatorów (album) byli edylowie (aedilicii) zajmowali pozycje po byłych konsulach (consulares) i byłych pretorach (praetorii). (pl)
- Edil (latin: aedilis, av aedes, 'rum', 'tempel') var en typ av ämbetsman i antikens Rom. Ämbetet infördes år 493 f.Kr. och avskaffades slutligen på 200-talet e.Kr. (sv)
- Edil (em latim: aedilis; pl. aedīlis) ou edil curul (em latim: aedilis curulis; pl. aedīlis curules), na Roma Antiga, era o magistrado responsável pela inspeção de bens e serviços públicos em Roma, cujo cargo foi criado em 483 a.C. para auxiliar o tribuno da plebe. (pt)
- Эди́л (лат. aedilis; от aedes — «храм») — в древности одна из должностей магистратов Рима. (ru)
- Едил (лат. aedilis від aedes — «храм») — посадовець у Стародавньому Римі, що відав суспільними іграми, наглядом за будівництвом і обладнанням храмів. Інститут едилів з'явився в 494 до н. е., спочатку — як нижчий римський магістрат із плебеїв. Плебейські едили виконували роль помічників народних трибунів. Згодом едили поділялися на плебейські й патриціанські, або курульні, а в пізній період заняття цієї посади вже практично не регламентувалося походженням. Курульні едили, що влаштовували за свій рахунок Мегалезійські і Римські ігри, носили тогу з пурпурною облямівкою й мали інші знаки пошани, зокрема, курульне крісло й маски предків. Плебейські едили влаштовували Плебейські ігри та свята на честь Церери і Флори. Август розподілив обов'язки едилів між преторами й префектами Рима. Після нього в імперії, як і раніше, призначалося по шість едилів (до III століття), потім цю посаду було скасовано. (uk)
- 市政官（Aedile，或译为营造官）是罗马共和国的一个官職。根據地在羅馬，市政官負責公共建築的維護，與公共節慶的規定。他們也有權力去強化公共秩序。一半的市政官是來自平民階級，而一半是貴族。後者被稱為有的市政官，而且他們被視為有的長官。 這項職務，通常被年輕人所掌握，有意去追隨晉升體系到達高的政治職務。不論如何，它並不是體系的合法部份，僅僅是一個有利的出發點，它表明抱負不凡政治家的許諾，對公共的服務。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- L'edil (en llatí, aedilis) era una magistratura romana. Sembla que el seu nom derivava d'aedes, que inicialment significava temple, i també casa o mansió. S'encarregava del manteniment dels edificis públics i regulaven les activitats festives, i també garantien l'ordre públic i els subministraments que necessitava la ciutat de Roma. Per aquestes funcions actualment s'anomenes edils als regidors dels ajuntaments. (ca)
- Die Ädilen (lateinisch: aediles, Singular aedilis, von aedes, deutsch Tempel) bekleideten ein niederes Amt der Ämterlaufbahn (cursus honorum) der römischen Republik. Sie wurden jeweils auf ein Jahr gewählt. Ihren Namen haben die Ädilen von ihrer ursprünglichen Funktion als Tempelhüter des Cerestempels (lat. aedis Cereris) am Fuß des Aventin, in dem sich dann unter anderem das Staatsarchiv für Volks- und Senatsbeschlüsse befand. Theodor Mommsen mutmaßte in Anlehnung an eine dahin interpretierte Quelle Livius’ noch, die Ädilen hätten die Aufsicht über die Baufronden geführt. (de)
- Les édiles étaient des magistrats de la Rome antique. Leur fonction primitive était liée à l'administration urbaine de Rome. L'édilité est intégrée au cursus honorum. (fr)
- Gli edili (in latino: aediles) erano magistrati di antiche città sabine e latine, tra cui Roma. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 조영관 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 조영관(造營官) 또는 안찰관(按察官 라틴어: Aedilis)은 고대 로마의 관직이다. (ko)
- アエディリス（ラテン語: aedilis）とは、古代ローマの政務官職のひとつ。按察官（あんさつかん）、造営官などと訳される。主に公共建築の管理、ローマの祭儀の管理を行う。 (ja)
- Edil (latin: aedilis, av aedes, 'rum', 'tempel') var en typ av ämbetsman i antikens Rom. Ämbetet infördes år 493 f.Kr. och avskaffades slutligen på 200-talet e.Kr. (sv)
- Edil (em latim: aedilis; pl. aedīlis) ou edil curul (em latim: aedilis curulis; pl. aedīlis curules), na Roma Antiga, era o magistrado responsável pela inspeção de bens e serviços públicos em Roma, cujo cargo foi criado em 483 a.C. para auxiliar o tribuno da plebe. (pt)
- Эди́л (лат. aedilis; от aedes — «храм») — в древности одна из должностей магистратов Рима. (ru)
- 市政官（Aedile，或译为营造官）是罗马共和国的一个官職。根據地在羅馬，市政官負責公共建築的維護，與公共節慶的規定。他們也有權力去強化公共秩序。一半的市政官是來自平民階級，而一半是貴族。後者被稱為有的市政官，而且他們被視為有的長官。 這項職務，通常被年輕人所掌握，有意去追隨晉升體系到達高的政治職務。不論如何，它並不是體系的合法部份，僅僅是一個有利的出發點，它表明抱負不凡政治家的許諾，對公共的服務。 (zh)
- إيديل (باللاتينية: Aedilis، وهي مشتقَّة من aedes، بمعنى معبد) هو منصب في روما القديمة كان يتولَّى حامله صيانة مباني المدينة وتنظيم المهرجانات الشعبية العامة. كان يتمركز الإيديل في مدينة روما، وكانت صلاحياته تتضمَّن فرض النظام العام بالقوَّة. كان هناك دائماً زوجان من الإيديلات، بحيث يكون هناك أربعة حاملين للمنصب في أي وقت. إذ لم تكن صلاحيات الزوج الأول "aediles plebis" تسمح لهما بالتعامل إلا مع عامة الناس، بينما كان يمكن للآخرَين المُسمَّيان "aediles curules" التعامل مع العامة والنبلاء الرومان على حدّ سواء. (ar)
- Aedil (latinsky aedilis, což bylo odvozeno ze slova aedes, aedis, „chrám“, „budova“) byl jeden z nižších úředníků (magistratus) v římské republice. Aedilové zodpovídali za údržbu veřejných budov, měli na starosti pořádání veřejných slavností a her a dohlíželi na pořádek na tržištích a ulicích. Tato magistratura byla zastávána občany, kteří usilovali o přístup k vyšším hodnostem v rámci římské posloupnosti úřadů (cursus honorum). Z formálního hlediska však aedilita nebyla součástí této posloupnosti. Nejnižší možný věk pro ucházení se o aedilitu byl v roce 180 př. n. l. stanoven na 37 let. (cs)
- Aedile (/ˈiːdaɪl/ EE-dyle; Latin: aedīlis [ae̯ˈdiːlɪs], from aedes, "temple edifice") was an elected office of the Roman Republic. Based in Rome, the aediles were responsible for maintenance of public buildings (aedēs) and regulation of public festivals. They also had powers to enforce public order and duties to ensure the city of Rome was well supplied and its civil infrastructure well maintained, akin to modern local government. (en)
- La ediloj estiĝis dum la Romia respubliko, komence por organizi . Estis posteno al kiu povis aspiri kaj la patricioj kaj la plebanoj, estiĝinte imite al la plebaj ediloj. Ili okupiĝis, inter aliaj aferoj, pri la organizado de la ludoj, la viglado de pesoj kaj mezuroj en la bazaroj, kaj solvi la etajn procesojn kaj disputojn pri la komercado, ĉiam sub la gvido de la Urba Pretoro. Temis ja pri ŝtupo de la aŭ politika kariero. (eo)
- El edil (en latín, aedilis) fue un magistrado de la Antigua Roma. Existían dos cargos llamados edil:
* Edil curul, cargo al que podían optar los patricios y los plebeyos, nacido a imagen de los ediles plebeyos. Se encargaba, entre otras tareas, de la organización de los juegos, de la vigilancia de pesos y medidas en los mercados, y de resolver los pleitos menores relacionados con el comercio, siempre bajo la supervisión del pretor urbano. Era un escalón del cursus honorum. Eran elegidos por todos los ciudadanos. Fueron instituidos en el año 366 a. C.
* Edil plebeyo, cargo reservado a las personas de origen plebeyo. Era una concesión política a su clase que les permitía ascender en el cursus honorum a través de un puesto que suponía un menor coste económico, ya que no tenían que pagar l (es)
- Een aedilis was een politiek ambt in de Romeinse Republiek. Zijn werkterrein was de stad Rome, waar hij als een soort burgemeester optrad. Zo waren de aediles verantwoordelijk voor het onderhoud van openbare gebouwen en het organiseren van grote publieke feesten. Zij hadden ook de macht om soldaten te gebruiken om het volk onder controle te houden (vergelijk met de huidige politie). Een aedilis was dus eigenlijk ook politiecommissaris die instond voor de handhaving van de openbare orde en goede zeden. Zo bestond een van hun taken in het registreren (en controleren) van meretrices (prostituees) of seksueel actieve weduwen in een speciaal daarvoor bestemde rol of register. Tegen betaling van een vectigalia meretricum (keizerlijke taks) verleende de aedilis hun dan een licentia stupri, een ve (nl)
- Edyl (łac. aedilis) – urzędnik w starożytnym Rzymie. Nazwa "edyl" pochodzi od słowa aedes (świątynia), jako że początkowo edylowie urzędowali w świątyni Ceres, stanowiącej jeden z najważniejszych ośrodków kultowych plebejuszy – znajdowały się przy niej skarbiec i archiwum wspólnoty plebejskiej. Właściwy urząd edyla powstał w 494 p.n.e., w tym samym czasie, gdy plebejusze wywalczyli prawo powoływania trybunów ludowych. Edylowie byli urzędnikami przydzielonymi do pomocy trybunom. Początkowo mianowali ich sami trybunowie, a następnie corocznie wybierały ich comitia tributa. (pl)
- Едил (лат. aedilis від aedes — «храм») — посадовець у Стародавньому Римі, що відав суспільними іграми, наглядом за будівництвом і обладнанням храмів. Інститут едилів з'явився в 494 до н. е., спочатку — як нижчий римський магістрат із плебеїв. Плебейські едили виконували роль помічників народних трибунів. Згодом едили поділялися на плебейські й патриціанські, або курульні, а в пізній період заняття цієї посади вже практично не регламентувалося походженням. (uk)
|
