| dbo:abstract
|
- Un determinant és la categoria morfològica que acompanya a un nom o substantiu. Pertany a les categories variables, puix que admet flexió de gènere i nombre. És una categoria que agrupa elements que tenen diferent comportament sintàctic i diversa càrrega semàntica. En la gramàtica generativa es considera com una classe funcional que, a més a més, actua com a nucli d'un sintagma determinant, amb el sintagma nominal actuant com a complement. (ca)
- Als Determinativ (auch Determinans (n., Pl. Determinantien), Determinierer, Determinator, Determinant (Pl. Determinanten), Determinante (f., Pl. Determinanten), Determinativum (n., Pl. Determinativa) oder Artikelwort (Pl. -wörter) genannt) wird in der jüngeren Linguistik (z. B. in der Generativen Grammatik) ein Wort bezeichnet, das Substantive begleitet. Die Aufgabe eines Determinativs ist es dabei, näher einzugrenzen, auf welche Individuen sich das begleitete Nomen bezieht. Dieses Phänomen nennt man Determination. (de)
- Determinativo, aŭ determinanto, estas vorto, sintagmo, aŭ afikso kiu akompanas substantivon aŭ substantivan sintagmon, kaj servas por esprimi la referencon de tiu substantivo en konteksto de la frazo. Komumaj determinativoj inkludas artikolojn, demonstrativojn, posesivojn, kvantajn adverbojn, kardinalajn nombrojn, distribuajn adverbojn, kaj interogativojn. Ekzemple: la domo, tiu domo, mia domo, multaj domoj, kvar domoj, ĉiu domo, kiu domo? Oni notu ke determinativo ĉiam antaŭas la koncernan substantivon. (eo)
- A determiner, also called determinative (abbreviated DET), is a word, phrase, or affix that occurs together with a noun or noun phrase and generally serves to express the reference of that noun or noun phrase in the context. That is, a determiner may indicate whether the noun is referring to a definite or indefinite element of a class, to a closer or more distant element, to an element belonging to a specified person or thing, to a particular number or quantity, etc. Common kinds of determiners include definite and indefinite articles (the, a), demonstratives (this, that), possessive determiners (my, their), cardinal numerals (one, two), quantifiers (many, both), distributive determiners (each, every), and interrogative determiners (which, what). (en)
- Determinatzailea, hizkuntzalaritzan, izen-sintagma baten erreferentea mugatzen, zehazten edo kuantifikatzen duen hitza edo morfema da. Izen-sintagmak ardaztzat izen berezi bat edo izenordain bat baldin badu, ardatz horrek ez du bestelako laguntzarik behar izen-sintagma osatzeko. Baina ardatza izen arrunt bat bada, izen-sintagma ez da gauzatzen determinatzailerik ez baldin bada. Determinatzailearen zeregina izen-sintagmaren erreferentzia zehazten laguntzea da. Alegia, txakur izena animalia-mota ezagun bati aplikatzen zaio. Baina egiazko munduan lau hankan dabiltzan txakur konkretuez hitz egin behar izaten da, eta orduan zein txakur aipatzen ari den zehaztu beharra izaten da: txakurrak esanda, esan nahi du txakur guztiak aipatzen ari direla. Txakur hau esanda, berriz, ez. Ezta txakurra edo txakur handia esanda ere. Oraingoan, mundu errealean, edo asmatuan, dabiltzan animalia jakin batzuk aipatzen ari dira. Hori da determinatzailearen zeregina. Hiru multzotan sailkatzen dira determinatzaileak:
* mugatzaileak,
* zenbatzaileak eta
* determinatzaile zehaztugabeak. (eu)
- Un determinante es un morfema o palabra que, siendo adyacente a un sintagma nominal, forma con él un sintagma determinante cumpliendo la función de especializarlo o cuantificarlo. Existen fundamentalmente cuatro tipos:
* predeterminantes
* actualizadores (artículo, posesivo, demostrativo, ...)
* cuantificadores
* interrogativo-exclamativos. Algunos determinantes pueden posponerse, pero entonces cabe llamarles más bien adjetivos determinativos: "El libro ese". Los determinantes se utilizan para señalar el objeto al que se refieren y delimitar su significado. Los determinantes son unidades gramaticales que permiten o bien limitar el referente potencial de un sintagma nominal (SN), o bien cuantificar este sintagma nominal (SN). (es)
- En grammaire, conformément à une définition générale, un déterminant est un terme subordonné à un autre terme, appelé « déterminé » ou « régissant », dans le cadre d’un rapport syntaxique. Le déterminant précise, éclaire ou restreint le sens du déterminé, autrement dit il l’actualise, contribuant à sa réalisation dans la phrase. Quant aux classes de mots qu’il comprend, le terme a un sens restreint, un sens plus large et un sens encore plus large. Dans le premier sens, les déterminants sont des mots comme les articles, les adjectifs pronominaux et les numéraux cardinaux qui participent avec un nom à la formation d’un groupe nominal. Ils peuvent substantiver toute entité linguistique pour créer un groupe nominal. Des exemples pour illustrer cette caractéristique sont : On a compté les peut-être de Renan ;Vos g ressemblent à des têtards ;Trois que dans une petite phrase, c’est trop ;Un tiens vaut mieux que deux tu l’auras. Dans le deuxième sens, dans la classe des déterminants on fait entrer tout terme subordonné au nom (épithète, complément du nom) et, dans le troisième il s’agit de tout terme subordonné dans la phrase simple et dans la proposition. Pour les auteurs qui définissent le déterminant au sens le plus large, celui exprimé par un nom, un adjectif qualificatif, un pronom, un verbe, un adverbe ou une interjection, est un déterminant concret, vu qu’il se caractérise par un contenu lexical précis. Un autre type de déterminant est appelé abstrait, qui n’a pas de contenu lexical, mais seulement un sens grammatical. Ce sont les déterminants considérés dans le sens le plus restreint. Cet article traite seulement des déterminants abstraits, appelés simplement « déterminants » par les auteurs qui n’emploient pas ce terme pour ceux qualifiés de concrets. On classe d’habitude les déterminants en deux catégories : définis et indéfinis. Il y a des déterminants dans chaque langue mais, selon les langues, ils diffèrent quant à leur nombre, à leurs caractéristiques et aux cas où on les utilise. Certaines langues diffèrent aussi quant à la possibilité ou l’impossibilité d’utiliser tel ou tel type de déterminant avec la même forme en tant que pronom. (fr)
- 限定詞（げんていし、英: determiner, determinative）とは、名詞や名詞句を修飾する語の一種である。かかる物の性質を表す形容詞とは異なり、限定詞は文脈における名詞の役割を示す。 名詞や形容詞が性、数、格などに応じて変化する言語では、限定詞も同様に変化することが多い。例えば英語には the という限定詞があるが、これに相当するフランス語は le/la/les と3つ存在し、どれが適切かは後に続く名詞の性と数によって異なる。 また限定詞は、強勢を持たない接語であることが多い。 多くの形容詞と異なり、限定詞は単独では用いられず、コピュラの補語となることもできない。英語、フランス語、ドイツ語などの西欧諸語の多くで、限定詞は形容詞など他の品詞と明確に区別される。 言語学では、限定詞こそがいわゆる名詞句の主要部であるという DP 仮説（DP hypothesis DP: Determiner Phrase、）が提唱され、現在では生成文法の主流となっている。 一般に、限定詞には以下の語が含まれる。以下、各節にて個別に解説する。
* 冠詞
* 指示限定詞
* 所有限定詞
* 疑問限定詞
* 否定限定詞
* 数量詞 (ja)
- Een determinator (Engels determiner) is een bij een zelfstandig naamwoord horend functiewoord dat nadere objectieve informatie met betrekking tot dit zelfstandig naamwoord verschaft. In dit verband betreft het bijvoorbeeld de hoeveelheid of de plaats waar het genoemde zich bevindt. Determinatoren worden onderscheiden van bijvoeglijke naamwoorden doordat ze puur als referentiekader dienstdoen, en niet als attribuut. Onder de naam determinator vallen vrij veel woorden uit verschillende lexicale categorieën. Woorden die het meest als determinator dienstdoen zijn lidwoorden, telwoorden, aanwijzende voornaamwoorden , bezittelijke voornaamwoorden en kwantoren. Voorbeelden van determinatoren in het Nederlands zijn een, twee, die, dat, de, het, mijn, jouw en elk(e). (nl)
- Determinativa pronomen, ibland bestämmare, är en kategori av pronomen som får sin betydelse av det som följer i texten eller yttrandet. Determinativa pronomen ska skiljas från personliga pronomen som får sin betydelse av vad som redan är känt, och demonstrativa pronomen som får sin betydelse av något som är utpekat eller uppenbart på grund av situationen. I meningen ”Hon lyssnar bara på de skivor som hennes favoritrecensent hyllat” är ”de” ett determinativt pronomen. ”Hon lyssnar bara på dem som hennes favoritrecensent hyllat” är ”dem” ett determinativt pronomen. ”Den som gräver en grop åt andra faller själv däri” är ett annat exempel. Om man undrar "vilken 'den'" är, är svaret ”den som gräver en grop åt andra”. (sv)
- Детерминатив, определитель — словоформа или морфема, сопровождающая существительное (или именную группу), которая служит для выражения его референциального статуса в контексте (категорию соотнесенности) и дополнительные грамматические значения (род, число, падеж). Так, детерминатив может отражать следующую информацию:
* определённый или неопределенный референциальный статус существительного;
* удаленность объекта (англ. this — that);
* принадлежность к другому субъекту или объекту;
* особые количественные характеристики и др. Обычно к детерминативам относят артикли (определенные, неопределённые, частичные), демонстративы (указательные местоимения), поссесивы (притяжательные местоимения), квантификаторы (слова для отражения количественных отношений, например, много, некоторые), числительные, вопросительные слова и дистрибутивы (определительные местоимения). В языках, где существует класс артиклей, детерминатив становится необходимым компонентом именной группы, хотя и в этом случае можно наблюдать различные языковые стратегии: в английском языке поссесивы my («мой»), your («твой») употребляются вместо артикля, в то время как в итальянском языке — совместно с ним. Кроме того, отсутствие детерминатива, в частности, артикля, может указывать на десубстантивацию существительного и приобретение им функций другой части речи: наречия, прилагательного и др., например, фр. chapeau de paille («соломенная шляпа»). В некоторых языках детерминатив может быть выражен аффиксом — префиксом или суффиксом. Например, в румынском, болгарском, македонском, шведском языках определённый артикль выражен суффиксом: ср. шведск. bok («книга») — boken, рум. caiet («тетрадь») — caietul. (ru)
- 限定词（determiner）是与名词或名词短语一起使用的单词、短语或词缀，用于指示名词或名词短语是特定的（definitive）或是不定的（indefinite）、近的或远的、归属特定人或物的、数量等。 限定词可简单分为定限定词（definitive determiner）和不定限定词（indefinitive determiner），分别表示与其一起的名词是特有所指的或是只属于某种类别中的一个个体。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Un determinant és la categoria morfològica que acompanya a un nom o substantiu. Pertany a les categories variables, puix que admet flexió de gènere i nombre. És una categoria que agrupa elements que tenen diferent comportament sintàctic i diversa càrrega semàntica. En la gramàtica generativa es considera com una classe funcional que, a més a més, actua com a nucli d'un sintagma determinant, amb el sintagma nominal actuant com a complement. (ca)
- Als Determinativ (auch Determinans (n., Pl. Determinantien), Determinierer, Determinator, Determinant (Pl. Determinanten), Determinante (f., Pl. Determinanten), Determinativum (n., Pl. Determinativa) oder Artikelwort (Pl. -wörter) genannt) wird in der jüngeren Linguistik (z. B. in der Generativen Grammatik) ein Wort bezeichnet, das Substantive begleitet. Die Aufgabe eines Determinativs ist es dabei, näher einzugrenzen, auf welche Individuen sich das begleitete Nomen bezieht. Dieses Phänomen nennt man Determination. (de)
- Determinativo, aŭ determinanto, estas vorto, sintagmo, aŭ afikso kiu akompanas substantivon aŭ substantivan sintagmon, kaj servas por esprimi la referencon de tiu substantivo en konteksto de la frazo. Komumaj determinativoj inkludas artikolojn, demonstrativojn, posesivojn, kvantajn adverbojn, kardinalajn nombrojn, distribuajn adverbojn, kaj interogativojn. Ekzemple: la domo, tiu domo, mia domo, multaj domoj, kvar domoj, ĉiu domo, kiu domo? Oni notu ke determinativo ĉiam antaŭas la koncernan substantivon. (eo)
- A determiner, also called determinative (abbreviated DET), is a word, phrase, or affix that occurs together with a noun or noun phrase and generally serves to express the reference of that noun or noun phrase in the context. That is, a determiner may indicate whether the noun is referring to a definite or indefinite element of a class, to a closer or more distant element, to an element belonging to a specified person or thing, to a particular number or quantity, etc. Common kinds of determiners include definite and indefinite articles (the, a), demonstratives (this, that), possessive determiners (my, their), cardinal numerals (one, two), quantifiers (many, both), distributive determiners (each, every), and interrogative determiners (which, what). (en)
- 限定詞（げんていし、英: determiner, determinative）とは、名詞や名詞句を修飾する語の一種である。かかる物の性質を表す形容詞とは異なり、限定詞は文脈における名詞の役割を示す。 名詞や形容詞が性、数、格などに応じて変化する言語では、限定詞も同様に変化することが多い。例えば英語には the という限定詞があるが、これに相当するフランス語は le/la/les と3つ存在し、どれが適切かは後に続く名詞の性と数によって異なる。 また限定詞は、強勢を持たない接語であることが多い。 多くの形容詞と異なり、限定詞は単独では用いられず、コピュラの補語となることもできない。英語、フランス語、ドイツ語などの西欧諸語の多くで、限定詞は形容詞など他の品詞と明確に区別される。 言語学では、限定詞こそがいわゆる名詞句の主要部であるという DP 仮説（DP hypothesis DP: Determiner Phrase、）が提唱され、現在では生成文法の主流となっている。 一般に、限定詞には以下の語が含まれる。以下、各節にて個別に解説する。
* 冠詞
* 指示限定詞
* 所有限定詞
* 疑問限定詞
* 否定限定詞
* 数量詞 (ja)
- 限定词（determiner）是与名词或名词短语一起使用的单词、短语或词缀，用于指示名词或名词短语是特定的（definitive）或是不定的（indefinite）、近的或远的、归属特定人或物的、数量等。 限定词可简单分为定限定词（definitive determiner）和不定限定词（indefinitive determiner），分别表示与其一起的名词是特有所指的或是只属于某种类别中的一个个体。 (zh)
- Un determinante es un morfema o palabra que, siendo adyacente a un sintagma nominal, forma con él un sintagma determinante cumpliendo la función de especializarlo o cuantificarlo. Existen fundamentalmente cuatro tipos:
* predeterminantes
* actualizadores (artículo, posesivo, demostrativo, ...)
* cuantificadores
* interrogativo-exclamativos. Algunos determinantes pueden posponerse, pero entonces cabe llamarles más bien adjetivos determinativos: "El libro ese". Los determinantes se utilizan para señalar el objeto al que se refieren y delimitar su significado. (es)
- Determinatzailea, hizkuntzalaritzan, izen-sintagma baten erreferentea mugatzen, zehazten edo kuantifikatzen duen hitza edo morfema da. Izen-sintagmak ardaztzat izen berezi bat edo izenordain bat baldin badu, ardatz horrek ez du bestelako laguntzarik behar izen-sintagma osatzeko. Baina ardatza izen arrunt bat bada, izen-sintagma ez da gauzatzen determinatzailerik ez baldin bada. Hiru multzotan sailkatzen dira determinatzaileak:
* mugatzaileak,
* zenbatzaileak eta
* determinatzaile zehaztugabeak. (eu)
- En grammaire, conformément à une définition générale, un déterminant est un terme subordonné à un autre terme, appelé « déterminé » ou « régissant », dans le cadre d’un rapport syntaxique. Le déterminant précise, éclaire ou restreint le sens du déterminé, autrement dit il l’actualise, contribuant à sa réalisation dans la phrase. Quant aux classes de mots qu’il comprend, le terme a un sens restreint, un sens plus large et un sens encore plus large. On classe d’habitude les déterminants en deux catégories : définis et indéfinis. (fr)
- Een determinator (Engels determiner) is een bij een zelfstandig naamwoord horend functiewoord dat nadere objectieve informatie met betrekking tot dit zelfstandig naamwoord verschaft. In dit verband betreft het bijvoorbeeld de hoeveelheid of de plaats waar het genoemde zich bevindt. Determinatoren worden onderscheiden van bijvoeglijke naamwoorden doordat ze puur als referentiekader dienstdoen, en niet als attribuut. Voorbeelden van determinatoren in het Nederlands zijn een, twee, die, dat, de, het, mijn, jouw en elk(e). (nl)
- Детерминатив, определитель — словоформа или морфема, сопровождающая существительное (или именную группу), которая служит для выражения его референциального статуса в контексте (категорию соотнесенности) и дополнительные грамматические значения (род, число, падеж). Так, детерминатив может отражать следующую информацию:
* определённый или неопределенный референциальный статус существительного;
* удаленность объекта (англ. this — that);
* принадлежность к другому субъекту или объекту;
* особые количественные характеристики и др. (ru)
- Determinativa pronomen, ibland bestämmare, är en kategori av pronomen som får sin betydelse av det som följer i texten eller yttrandet. Determinativa pronomen ska skiljas från personliga pronomen som får sin betydelse av vad som redan är känt, och demonstrativa pronomen som får sin betydelse av något som är utpekat eller uppenbart på grund av situationen. I meningen ”Hon lyssnar bara på de skivor som hennes favoritrecensent hyllat” är ”de” ett determinativt pronomen. ”Hon lyssnar bara på dem som hennes favoritrecensent hyllat” är ”dem” ett determinativt pronomen. (sv)
|
