| dbo:abstract
|
- La literatura de l'Índia és considerada habitualment com una de les més antigues del món. La República de l'Índia té 22 llengües oficialment reconegudes, i al llarg del temps s'ha generat una àmplia literatura en aquestes llengües. (ca)
- الأدب الهندي، تعود قصته إلى ما قبل 3000 عام. ويشمل الأعمال الكلاسيكية الدينية الهندوسية والبوذية واليانية والسيخية وأدب بلاط ملوك الهند والشعر الشفاهي التقليدي والأغاني والشعر والنثر الحديث الذي يُعبر عن الأفكار المعاصرة. وبالرغم من أن كلّ الأجيال المتعاقبة قد أضافت إسهامها الخاص إلى الأدب الهندي، إلا أن النصوص القديمة مازالت ذات نفوذ واضح. كان الأدب إلى فترة قريبة يصل إلى آذان مستمعيه، في العادة، من خلال الأداء والإلقاء؛ فقد كانت النصوص والقصص الدينية الطويلة في الغالب، تُحفظ عن ظهر قلب وتنقل شفاهة من جيل إلى آخر. ولذا، وبالرغم من أن نصف سكان جنوبي آسيا لا يعرفون القراءة والكتابة، إلا أن ثقافة هذه المنطقة متطورة بدرجة عالية. وينقسم أدب شبه القارة الهندية إلى ثلاث حقب:
* الحقبة القديمة: التي سيطرت عليها السنسكريتية امتدت إلى القرن الحادي عشر.
* حقبة القرون الوسطى: وهي من القرن الحادي عشر إلى أوائل القرن التاسع عشر وخلالها تطوّرت اللغات الإقليمية.
* الحقبة الحديثة: التي تأثرت بالثقافة الأوروبية. وفي الفترتين الأولى والثانية كان جلّ الأدب شعرًا، أو عبارة منقوشة (أي قصيدة قصيرة)، ومع هذا فقد استعمل النثر أيضًا. أما في الفترة الحديثة فقد تطوّرت صناعة النثر بدرجة كاملة. (ar)
- Indická literatura je literaturou vytvářenou na indickém subkontinentu do roku 1947 a od roku 1947 na území indického státu (od 1950 v Indické republice). Znamená to literaturu sahající hluboko do minulosti, až do 3. tisíciletí př. n. l., a zároveň literaturu v mnoha různých jazycích, vždyť jen Indická republika má 22 úředně uznávaných jazyků. V minulosti sehrála velkou roli literatura v umělém jazyku vzdělanců - sanskrtu (Mahábhárata, Rámájana). Po roce 1947 sehrává klíčovou roli hindština (Prémčand). Jediný indický nositel Nobelovy ceny za literaturu, Rabíndranáth Thákur, psal v bengálštině. Za součást indické literatury nutno považovat i muslimskou literaturu, a to i na území současného Pákistánu před jeho vznikem, ta byla kdysi psána zejména v perštině (Amír Chosrau Dihlaví), později ale i v jiných jazycích, zvláště urdštině (Muhammad Iqbal), ale třeba i bengálštině (Kazi Nazrul Islam). Část indické literatury je v angličtině, kterou přinesl britský kolonialismus. Existuje významná literatura v angličtině z doby koloniální nadvlády (Šrí Aurobindo, R. K. Narayan, Saródžiní Naidúová), a mnozí indičtí autoři si zvolili angličtinu jako svůj literární jazyk i po zisku nezávislosti (Arundhati Royová). Při určitém pojetí můžeme za součást indické literatury považovat i literaturu psanou Brity v Indii či Brity v Indii narozenými (Rudyard Kipling) nebo anglicky psanou literaturu Indů, kteří z Indie odešli nebo mají indický původ (Salman Rushdie). (cs)
- Ως ινδική λογοτεχνία νοείται η λογοτεχνία της ινδικής υποηπείρου έως το 1947 και τη Δημοκρατία της Ινδίας μεταγενέστερα. Η ινδική δημοκρατία έχει 22 επίσημα αναγνωρισμένες γλώσσες. (el)
- Mit indischer Literatur werden zusammenfassend die Literaturen bezeichnet, die auf dem indischen Subkontinent und insbesondere seit der Unabhängigkeit des Staates Indien 1947 in Indien bzw. von indischen Schriftstellern verfasst wurden. Wegen der Vielzahl der Sprachen, die in Indien gesprochen und geschrieben werden, kann von indischer Literatur nur im Plural gesprochen werden. Die indischen Literaturen zählen zu den ältesten literarischen Traditionen der Welt. Sie wurden jahrhundertelang nur mündlich überliefert. Bei alten Texten sind Datierung und Verfasserfrage daher oft ungeklärt. Hinzu kommt ein schwach entwickelter Sinn für Chronologie aufgrund eines übergeschichtlichen Weltbildes, das auch den Gedanken der zyklischen Wiederkehr der Weltzeitalter und der Einzelwesen enthält. Mit einigen wenigen halbwegs sicheren Datierungen ist erst seit den Eroberungen Alexander des Großen um 330 v. Chr. und ersten chinesischen Berichten seit dem 4. Jahrhundert n. Chr. zu rechnen. Lange Zeit blieben die Grenzen zwischen religiöser und weltlicher, dichterischer und wissenschaftlicher Literatur fließend. Die Verwendung von meist einfachen Metren und komprimierten Sätzen (Sutra) für fast alle Formen der Literatur unterstützte die phänomenale Gedächtnisleistung der Inder bei der mündlichen Weitergabe der frühen Texte. Die klassische Sanskrit-Dichtung wurde im Mittelalter durch die Literaturen indischer Regionalsprachen wie Hindi oder Tamil abgelöst. In den Mogulreichen im Norden Indiens kam ab dem 16. Jahrhundert die vorwiegend in Urdu verfasste islamische Lyrik hinzu. Durch die britische Kolonisierung Indiens kam Englisch als eine weitere Literatursprache Indiens hinzu. Die romantische Literatur der indischen Regionalsprachen erfuhr mit der Unabhängigkeit des Landes eine modernistische Gegenbewegung, mit der neue Themen wie soziale Fragen ins Blickfeld gerieten. (de)
- Hindia literaturo estas termino kiu aludas al la literaturo produktita en la Hindia subkontinento ĝis 1947 kaj en la Respubliko Barato poste. La Respubliko Barato havas 22 oficiale agnoskitajn lingvojn, ĉiu el kiuj havas sian propran literaturon. Ĉiuj datoj pri plej antikva Hindia literaturo estas ne nur necertaj, sed ankaŭ pridisputitaj. Eŭropaj fakuloj el la 18a jarcento antaŭen ĉirkaŭkalkulis datojn el variaj tekstoj baze sur metodoj kiujn barataj fakuloj konsideras arbitraj. La plej fruaj verkoj de Hindia literaturo estis parole transmitita. Sanskrita literaturo ekis per la parola literaturo de Rigvedo nome kolekto de sanktaj himnoj datitaj el la periodo de 1500–1200 a.K. La sanskritaj eposoj Ramajano kaj Mahabarata aperis ĉirkaŭ la fino de la unua jarmilo a.K. Klasika sanskrita literaturo disvolviĝis rapide dum la unuaj kelkaj jarcentoj de la unua jarmilo a.K., same kiel la tamillingva Sangama literaturo, kaj la Palia Kanono. En la mezepoka periodo, literaturo en kannada kaj en telugua aperis en la 9a kaj 11a jarcentoj respektive. Poste, komencis aperi ankaŭ literaturo en marata, bengala, variaj dialektoj de hinda, persa kaj urdua. Komence de la 20a jarcento, bengala poeto Rabindranath Tagore iĝis unua Nobel-premio de Barato. En nuntempa barata literaturo, estas du ĉefaj literaturaj premioj; tiuj estas la Premio de la Sahitja Akademio kaj tiu de Gjanpith. Po ok premioj Jnanpith estis havigitaj en hinda kaj kannada, sekvataj de po kvin en bengala kaj malajala, po kvar en orija, tri en guĝarata, marata, telugua kaj urdua, kaj po 2 en asama kaj en tamila. (eo)
- Indiako literatura terminoak Indian 1947tik aurrera idatzitako literatura adierazten du. Indiako Errepublikak 22 hizkuntza ofizial ditu. (eu)
- Indian literature refers to the literature produced on the Indian subcontinent until 1947 and in the Republic of India thereafter. The Republic of India has 22 officially recognised languages. The earliest works of Indian literature were orally transmitted. Sanskrit literature begins with the oral literature of the Rig Veda, a collection of literature dating to the period 1500–1200 BCE. The Sanskrit epics Ramayana and Mahabharata were subsequently codified and appeared towards the end of the 2nd millennium BCE. Classical Sanskrit literature developed rapidly during the first few centuries of the first millennium BCE, as did the Pāli Canon and Tamil Sangam literature.In the medieval period, literature in Kannada and Telugu appeared in the 9th and 10th centuries respectively. Later, literature in Marathi, Gujarati, Bengali, Assamese, Odia, and Maithili appeared. Thereafter literature in various dialects of Hindi, Persian and Urdu began to appear as well. In 1913, Bengali poet Rabindranath Tagore became India's first Nobel laureate in literature. In contemporary Indian literature, there are two major literary awards; these are the Sahitya Akademi Fellowship and the Jnanpith Award. Eight Jnanpith Awards each have been awarded in Hindi and Kannada, followed by five in Bengali and Malayalam, four in Odia, Gujarati, Marathi, Telugu and Urdu, two each in Assamese and Tamil, and one each in Sanskrit and Kashmiri۔ (en)
- La literatura india, también denominada literatura hindú, es considerada habitualmente como una de las más antiguas del mundo. La República de la India tiene 22 lenguas oficialmente reconocidas, y a lo largo del tiempo se ha generado una amplia literatura en estas lenguas. Todas las grandes obras que conforman la literatura hindú, han marcado una huella en su tiempo dentro de esta cultura, sin embargo, ninguna otra creación literaria de la India ha sido tan exitosa en occidente como el Kamasutra, un libro erótico escrito por Mallanaga Vatsiayana. (es)
- La littérature indienne est riche de son très ancien corpus de contes et d'épopées, et d'une littérature moderne et contemporaine, d'une grande diversité linguistique. En effet l'Inde compte 22 langues dites nationales et 2 langues officielles, une grande quantité d'œuvres a été produite, dans ces différentes langues, au fil du temps. Les formes orale et écrite sont aussi importantes l'une que l'autre. La littérature traditionnelle hindoue tient une grande place dans la culture indienne. Ainsi, hormis les Veda qui sont des textes sacrés autant qu'un corpus de connaissance, l'Inde a produit des épopées comme le Rāmāyana ou le Mahâbhârata, des traités d'architecture comme le Vastu shastra ou bien encore des traités de science politique comme l'Arthaśhâstra. Le théâtre dévotionnel hindou, la poésie et les chansons se retrouvent dans tout le sous-continent indien. Parmi les œuvres les plus fameuses, on compte celles de Kâlidâsa, poète et dramaturge de la fin du IVe siècle, ou de Tulsîdâs, poète et philosophe du XVIe siècle, auteur du Râmcharitmânas, une épopée à la gloire de Rāma. On notera l'existence continue d'une littérature classique, composée dans l'une des langues classiques de l'inde (sanskrit, tamoul classique, etc.), préservée et transmise à travers plusieurs siècles (ou plusieurs millénaires), généralement dans le cadre d'une situation de diglossie où coexistent une langue savante et une langue vernaculaire. On peut distinguer plusieurs littératures indiennes. (fr)
- Sastra India merujuk pada sastra yang dibuat di subkontinen India sebelum 1947 dan di Republik India pada masa setelahnya. Republik India memiliki 22 resmi. (in)
- 인도는 원래 인구가 많고 국토가 넓은데 이에 따른 민족의 이동 · 종교의 복잡성 · 다양한 언어 등의 요인으로 인해 인도의 문학도 단순하지가 않다. 종교의 종류도 브라만교 · 불교 · 자이나교 · 힌두교 등의 인도 고유의 것이 있고 외부로부터 유입된 이슬람교 · 조로아스터교 등이 있으며, 이들 종교들 상호간에는 충돌과 교류가 있었다. 인도 문학의 언어면에서는, 인도의 언어는 인도 아리아어 계통("인도유럽어족-인도이란어파-인도아리아어군")과 드라비다어 계통("드라비다어족")으로 나뉜다. 인도 아리아어 계통에는 베다 산스크리트어와 고전 산스크리트어가 속한다. 여기서는 주로 전자의 인도아리아어 계통 언어들의 문학에 대해 서술한다. 인도 아리아어 계통의 언어에 따라 인도 문학을 연대적으로 크게 삼분하면, 고대 문학 · 중고(中古) 문학 · 근대 문학으로 구분된다. 이들은 각각 베다 문학("고대 문학") · 고전 산스크리트 문학("중고 문학") · ("근대 문학")이라고 한다. 이 구분을 보다 세분하여 베다 산스크리트어로 이루어진 베다 문학과 고전 산스크리트어로 이루어진 고전 산스크리트 문학 사이에 그 중간 단계로 (Epic Sanskrit)로 성립된 (Epic Sanskrit literature)을 포함시킬 수 있다. 또한 인도 문학에는 산스크리트어가 아닌 프라크리트어(Prakrit: 인도 아리아어 계통에 속한다)로 성립된 불교 문학과 이 중요한 일부로서 포함된다. (ko)
- La letteratura indiana si compone di tutte quelle opere prodotte nel subcontinente indiano e dalla creazione della Repubblica dell'India (1947); le lingue ufficialmente riconosciute dallo Stato indiano sono 22. Le prime opere furono trasmesse oralmente. La letteratura sanscrita inizia con i Veda, una collezione di inni sacri composti tra il 2000 a.C. e il IV secolo a.C., e con i poemi epici Mahābhārata e Rāmāyaṇa. Nel primo secolo d.C., insieme alla letteratura classica sanscrita, fiorirono anche la letteratura Tamil, la letteratura Sangam e il Canone pāli. Durante il Medioevo apparvero la letteratura Kannada e la letteratura Telugu, rispettivamente nel V secolo e nell'XI secolo. Più tardi fiorirono la letteratura Marathi, la letteratura bengalese, la letteratura persiana e la letteratura urdu. (it)
- インド文学（インドぶんがく）は、現在のインド共和国を中心とする地域の文芸、及びそれらの作品や作家を研究する学問を指す。古典期のサンスクリット語や、現在もっとも話者が多いヒンディー語、ドラヴィダ文化に属しサンスクリットと異なる独自の古典文芸を持つタミル語など多数の言語により作品が生み出されている。広義には、ヴェーダや、ヒンドゥー教の聖典であるプラーナ文献、古代の法典であるダルマ・シャーストラ、仏教のパーリ語経典などの文献も含まれる。 (ja)
- Literatury indyjskie – zespół powiązanych literatur istniejących na terenie Indii pisanych w językach Indii – indoaryjskich, drawidyjskich oraz w językach napływowych perskim i języku angielskim. Literatury pisane w językach wymarłych określa się wspólnie jako literaturę staroindyjską – należą do niej literatura wedyjska (pisana w języku wedyjskim, wczesnej formie sanskrytu), literatura sanskrycka (pisana w sanskrycie eposów i sanskrycie klasycznym) oraz literatura dźinijska i buddyjska Indii, pisane w sanskrycie, pali i różnych prakrytach. Poszczególne literatury nowoindyjskie wyróżnia się ze względu na kryteria językowe. Można wyróżnić trzy podstawowe etapy rozwoju literatur indyjskich – trwający od powstania Rygwedy (ok. 1400 p.n.e.) do ok. 200 p.n.e., okres zwany klasycznym trwający od ok. 200 p.n.e. do ok. X w. i okres rozwoju literatur narodowych trwający do dziś. W pierwszym okresie powstały teksty religijne, uznawane za objawione (śruti) – wedy, brahmany, aranjaki i upaniszady. W okresie klasycznym rozwijała się obok literatury religijnej także literatura świecka. Najważniejszymi utworami literackimi tego okresu są purany oraz eposy Mahabharata i Ramajana. Powstały wtedy śastry, podstawowe traktaty filozofii indyjskiej (darśana). Mimo że klasyczny sanskryt stał się w tym okresie dominującym językiem kultury indyjskiej, zaczęła powstawać już wtedy także literatura w innych językach Indii, uznawanych często za „niższe”, naturalne czy ludowe – palijski kanon buddyjski (ok. I w. p.n.e.) i literatura w języku tamilskim (od I w. p.n.e.). Kolejne literatury narodowe powstały później, przede wszystkim w związku z rozwojem hinduizmu ludowego i ruchu bhakti – należą do nich m.in. literatura w języku kannada powstała w wieku IX, literatury w językach syngaleskim i bengalskim powstałe w wieku X, literatura w języku telugu powstała w wieku XI, literatury w językach marathi, hindi i malajalam powstałe w wieku XII oraz literatura w języku urdu powstała w wieku XVII. (pl)
- Indisk litteratur har skrivits och skrivs på en rad olika språk; bengali, bihari, gujarati, hindi, kannada, malayalam, punjabi, tamil, telugu, med flera språk (se språkens spridning i landet). Sedan britterna kom till Indien har också engelska kommit att bli ett viktigt i landet. Sannolikt var "" från 1864 den första indiska romanen på engelska. Författare var . Denne författare skiftade sedan till bengali, för att skriva Ivanhoeliknande hjälteepos. Indiens förste nobelpristagare, Rabindranath Tagore skrev också oftast på sitt modersmål bengali. Den äldsta indiska litteraturen skrevs på sanskrit och utgör idag i stor utsträckning hinduismens kanoniska skrifter. Även buddhismens kanoniska skrifter är i stor utsträckning skrivna på ett indiskt språk, och då oftast pali. (sv)
- Индийская литература — литература народов Индии, воспитанных в традициях культуры этих народов. Индийская литература считается одной из древнейших на Земле. В Индии 22 официальных языка, и огромное количество литературы написано на этих языках. Устное народное творчество сильно развито. Индуистская литература составляет важную часть индийской культуры. (ru)
- 印度文學（英語：Indian literature）指1947年之前创作於印度次大陸和印度共和國建立之後的文學。印度共和国共有22種通用的官方語言。 古印度文學的時間劃分目前仍存在爭議。歐洲學者認為18世纪之前的印度文學属于古印度文學，而印度學者却認為這樣劃分過於僵化。印度文學最早是口傳文學。梵語文學產生於公元前1500-1200年，標誌是《梨俱吠陀》被整理成了一部宗教詩集。《羅摩衍那》和《摩訶婆羅多》產生於公元前5-4世紀内，古典梵語文學則在公元前一千年迅速發展，這與泰米爾語文學和巴利語文學一样。9-11世纪，卡納達語文學和泰盧固語文學開始興盛。随後，馬拉提語文學、孟加拉語文學也相繼發展起来。1913年，孟加拉語詩人羅賓德拉納特·泰戈爾成為首位獲得諾貝爾文學獎的印度人。當代印度文學主要有两個獎項Sahitya Akademi Fellowship和Jnanpith Award。 (zh)
- Переломне для Індії XX сторіччя породило багату літературну спадщину (Банкімчандра Чаттопадхай). Класиками не тільки індійської, але і світової літератури стали письменник Премчанд та Рабіндранат Тагор — поет та письменник, що писав на мові бенгалі, лауреат Нобелівської премії з літератури 1913 року. Їхні твори відображали прагнення індійського народу до національного та соціального визволення. До соратників Тагора належав Біхарілал Чакраборті. В цей же час розвивається драматургія на інших, окрім гінді, мовах Індії: ассамський (Хемчандра Баруа, Падманатх Баруа), гуджараті (Нармадашанкар Даве), маратхі (Аннасахеб Кірлоскар, Вінаяк Кіртане, Лакшманшастрі Халбе). Соціальні виклики, що постали перед незалежною Індією, породили літературу, яка описувала нелегке життя трудового народу країни, складну долю особистості у несправедливих соціальних реаліях (Сарвешвар Даял Саксена, Кедарнатх Сінґх, Шрікант Варма, Раґхувір Сахай, Камалешвар, , Ганг Прасад Вімал, Лалітамбіка Антарджанам). Також проявляються ліричні мотиви (Магадеві Варма). Українському читачеві відомі глибоко соціальні твори індійських письменників Нагарджуна, , Бгішама Сахні, Крішана Чандара. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La literatura de l'Índia és considerada habitualment com una de les més antigues del món. La República de l'Índia té 22 llengües oficialment reconegudes, i al llarg del temps s'ha generat una àmplia literatura en aquestes llengües. (ca)
- Ως ινδική λογοτεχνία νοείται η λογοτεχνία της ινδικής υποηπείρου έως το 1947 και τη Δημοκρατία της Ινδίας μεταγενέστερα. Η ινδική δημοκρατία έχει 22 επίσημα αναγνωρισμένες γλώσσες. (el)
- Indiako literatura terminoak Indian 1947tik aurrera idatzitako literatura adierazten du. Indiako Errepublikak 22 hizkuntza ofizial ditu. (eu)
- La literatura india, también denominada literatura hindú, es considerada habitualmente como una de las más antiguas del mundo. La República de la India tiene 22 lenguas oficialmente reconocidas, y a lo largo del tiempo se ha generado una amplia literatura en estas lenguas. Todas las grandes obras que conforman la literatura hindú, han marcado una huella en su tiempo dentro de esta cultura, sin embargo, ninguna otra creación literaria de la India ha sido tan exitosa en occidente como el Kamasutra, un libro erótico escrito por Mallanaga Vatsiayana. (es)
- Sastra India merujuk pada sastra yang dibuat di subkontinen India sebelum 1947 dan di Republik India pada masa setelahnya. Republik India memiliki 22 resmi. (in)
- インド文学（インドぶんがく）は、現在のインド共和国を中心とする地域の文芸、及びそれらの作品や作家を研究する学問を指す。古典期のサンスクリット語や、現在もっとも話者が多いヒンディー語、ドラヴィダ文化に属しサンスクリットと異なる独自の古典文芸を持つタミル語など多数の言語により作品が生み出されている。広義には、ヴェーダや、ヒンドゥー教の聖典であるプラーナ文献、古代の法典であるダルマ・シャーストラ、仏教のパーリ語経典などの文献も含まれる。 (ja)
- Индийская литература — литература народов Индии, воспитанных в традициях культуры этих народов. Индийская литература считается одной из древнейших на Земле. В Индии 22 официальных языка, и огромное количество литературы написано на этих языках. Устное народное творчество сильно развито. Индуистская литература составляет важную часть индийской культуры. (ru)
- 印度文學（英語：Indian literature）指1947年之前创作於印度次大陸和印度共和國建立之後的文學。印度共和国共有22種通用的官方語言。 古印度文學的時間劃分目前仍存在爭議。歐洲學者認為18世纪之前的印度文學属于古印度文學，而印度學者却認為這樣劃分過於僵化。印度文學最早是口傳文學。梵語文學產生於公元前1500-1200年，標誌是《梨俱吠陀》被整理成了一部宗教詩集。《羅摩衍那》和《摩訶婆羅多》產生於公元前5-4世紀内，古典梵語文學則在公元前一千年迅速發展，這與泰米爾語文學和巴利語文學一样。9-11世纪，卡納達語文學和泰盧固語文學開始興盛。随後，馬拉提語文學、孟加拉語文學也相繼發展起来。1913年，孟加拉語詩人羅賓德拉納特·泰戈爾成為首位獲得諾貝爾文學獎的印度人。當代印度文學主要有两個獎項Sahitya Akademi Fellowship和Jnanpith Award。 (zh)
- الأدب الهندي، تعود قصته إلى ما قبل 3000 عام. ويشمل الأعمال الكلاسيكية الدينية الهندوسية والبوذية واليانية والسيخية وأدب بلاط ملوك الهند والشعر الشفاهي التقليدي والأغاني والشعر والنثر الحديث الذي يُعبر عن الأفكار المعاصرة. وبالرغم من أن كلّ الأجيال المتعاقبة قد أضافت إسهامها الخاص إلى الأدب الهندي، إلا أن النصوص القديمة مازالت ذات نفوذ واضح. (ar)
- Indická literatura je literaturou vytvářenou na indickém subkontinentu do roku 1947 a od roku 1947 na území indického státu (od 1950 v Indické republice). Znamená to literaturu sahající hluboko do minulosti, až do 3. tisíciletí př. n. l., a zároveň literaturu v mnoha různých jazycích, vždyť jen Indická republika má 22 úředně uznávaných jazyků. V minulosti sehrála velkou roli literatura v umělém jazyku vzdělanců - sanskrtu (Mahábhárata, Rámájana). Po roce 1947 sehrává klíčovou roli hindština (Prémčand). Jediný indický nositel Nobelovy ceny za literaturu, Rabíndranáth Thákur, psal v bengálštině. Za součást indické literatury nutno považovat i muslimskou literaturu, a to i na území současného Pákistánu před jeho vznikem, ta byla kdysi psána zejména v perštině (Amír Chosrau Dihlaví), později a (cs)
- Hindia literaturo estas termino kiu aludas al la literaturo produktita en la Hindia subkontinento ĝis 1947 kaj en la Respubliko Barato poste. La Respubliko Barato havas 22 oficiale agnoskitajn lingvojn, ĉiu el kiuj havas sian propran literaturon. En la mezepoka periodo, literaturo en kannada kaj en telugua aperis en la 9a kaj 11a jarcentoj respektive. Poste, komencis aperi ankaŭ literaturo en marata, bengala, variaj dialektoj de hinda, persa kaj urdua. (eo)
- Indian literature refers to the literature produced on the Indian subcontinent until 1947 and in the Republic of India thereafter. The Republic of India has 22 officially recognised languages. The earliest works of Indian literature were orally transmitted. Sanskrit literature begins with the oral literature of the Rig Veda, a collection of literature dating to the period 1500–1200 BCE. The Sanskrit epics Ramayana and Mahabharata were subsequently codified and appeared towards the end of the 2nd millennium BCE. Classical Sanskrit literature developed rapidly during the first few centuries of the first millennium BCE, as did the Pāli Canon and Tamil Sangam literature.In the medieval period, literature in Kannada and Telugu appeared in the 9th and 10th centuries respectively. Later, literatu (en)
- Mit indischer Literatur werden zusammenfassend die Literaturen bezeichnet, die auf dem indischen Subkontinent und insbesondere seit der Unabhängigkeit des Staates Indien 1947 in Indien bzw. von indischen Schriftstellern verfasst wurden. Wegen der Vielzahl der Sprachen, die in Indien gesprochen und geschrieben werden, kann von indischer Literatur nur im Plural gesprochen werden. (de)
- La littérature indienne est riche de son très ancien corpus de contes et d'épopées, et d'une littérature moderne et contemporaine, d'une grande diversité linguistique. En effet l'Inde compte 22 langues dites nationales et 2 langues officielles, une grande quantité d'œuvres a été produite, dans ces différentes langues, au fil du temps. Les formes orale et écrite sont aussi importantes l'une que l'autre. On peut distinguer plusieurs littératures indiennes. (fr)
- La letteratura indiana si compone di tutte quelle opere prodotte nel subcontinente indiano e dalla creazione della Repubblica dell'India (1947); le lingue ufficialmente riconosciute dallo Stato indiano sono 22. Le prime opere furono trasmesse oralmente. La letteratura sanscrita inizia con i Veda, una collezione di inni sacri composti tra il 2000 a.C. e il IV secolo a.C., e con i poemi epici Mahābhārata e Rāmāyaṇa. Nel primo secolo d.C., insieme alla letteratura classica sanscrita, fiorirono anche la letteratura Tamil, la letteratura Sangam e il Canone pāli. (it)
- 인도는 원래 인구가 많고 국토가 넓은데 이에 따른 민족의 이동 · 종교의 복잡성 · 다양한 언어 등의 요인으로 인해 인도의 문학도 단순하지가 않다. 종교의 종류도 브라만교 · 불교 · 자이나교 · 힌두교 등의 인도 고유의 것이 있고 외부로부터 유입된 이슬람교 · 조로아스터교 등이 있으며, 이들 종교들 상호간에는 충돌과 교류가 있었다. 인도 문학의 언어면에서는, 인도의 언어는 인도 아리아어 계통("인도유럽어족-인도이란어파-인도아리아어군")과 드라비다어 계통("드라비다어족")으로 나뉜다. 인도 아리아어 계통에는 베다 산스크리트어와 고전 산스크리트어가 속한다. 여기서는 주로 전자의 인도아리아어 계통 언어들의 문학에 대해 서술한다. (ko)
- Literatury indyjskie – zespół powiązanych literatur istniejących na terenie Indii pisanych w językach Indii – indoaryjskich, drawidyjskich oraz w językach napływowych perskim i języku angielskim. Literatury pisane w językach wymarłych określa się wspólnie jako literaturę staroindyjską – należą do niej literatura wedyjska (pisana w języku wedyjskim, wczesnej formie sanskrytu), literatura sanskrycka (pisana w sanskrycie eposów i sanskrycie klasycznym) oraz literatura dźinijska i buddyjska Indii, pisane w sanskrycie, pali i różnych prakrytach. Poszczególne literatury nowoindyjskie wyróżnia się ze względu na kryteria językowe. (pl)
- Indisk litteratur har skrivits och skrivs på en rad olika språk; bengali, bihari, gujarati, hindi, kannada, malayalam, punjabi, tamil, telugu, med flera språk (se språkens spridning i landet). Sedan britterna kom till Indien har också engelska kommit att bli ett viktigt i landet. Sannolikt var "" från 1864 den första indiska romanen på engelska. Författare var . Denne författare skiftade sedan till bengali, för att skriva Ivanhoeliknande hjälteepos. Indiens förste nobelpristagare, Rabindranath Tagore skrev också oftast på sitt modersmål bengali. (sv)
- Переломне для Індії XX сторіччя породило багату літературну спадщину (Банкімчандра Чаттопадхай). Класиками не тільки індійської, але і світової літератури стали письменник Премчанд та Рабіндранат Тагор — поет та письменник, що писав на мові бенгалі, лауреат Нобелівської премії з літератури 1913 року. Їхні твори відображали прагнення індійського народу до національного та соціального визволення. До соратників Тагора належав Біхарілал Чакраборті. Українському читачеві відомі глибоко соціальні твори індійських письменників Нагарджуна, , Бгішама Сахні, Крішана Чандара. (uk)
|
