| dbo:abstract
|
- Der Begriff Niederungsburg (auch Flachlandburg oder Tieflandburg genannt) bezeichnet nach der topographischen Burgtypologie Burgen, die im Flachland oder in einer Talsohle liegen. Sie werden grundlegend von den Höhenburgen unterschieden, die auf natürlichen Anhöhen errichtet sind. In Deutschland sind etwa 34 Prozent der nachgewiesenen Burganlagen Niederungsburgen. Da Niederungsburgen nicht den Verteidigungsvorteil einer natürlichen Höhenlage haben, wurden bevorzugt andere gut zu verteidigende Bauorte gewählt, wie beispielsweise Fluss- oder Seeinseln oder Sumpfland. Fehlten solche natürlichen Hindernisse, kam den künstlichen Annäherungshindernissen, wie wassergefüllten oder trockenen Gräben, Wällen, Palisaden und Ringmauern eine erhöhte Bedeutung zu. Für die Überhöhung gegenüber dem umliegenden Gelände wurden künstliche Erdaufschüttungen angelegt (wie bei der Motte), und auch Wehrtürme erfüllten diesen Zweck. Die frühmittelalterlichen Anlagen (unter anderem slawische und sächsische Burgen) haben oft einen schmalen tiefen Graben und hohe und steile Erdwälle. Niederungsburgen sind naturgemäß vor allem in Tiefebenen anzutreffen, so beispielsweise im Norddeutschen Tiefland oder in den Niederlanden. Aber auch in Gebirgslandschaften wurden vereinzelt Niederungsburgen angelegt, beispielsweise im Tal als Inselburg auf einer Flussinsel (zum Beispiel Burg Pfalzgrafenstein). (de)
- La termino malaltaĵburgo aludas al burgo kiu situas en malaltaĵo, en ebenaĵo aŭ en valo. La malo estas altaĵburgo, kiu estas sur natura altaĵo. En Germanio nur 34 % de la burgoj apartenas al la burgtipo malaltaĵburgo. Malaltaĵburgoj en kazo de defendo ne havis la avantaĝon de natura alteco. Tial oni elektis aliajn bone defendeblajn lokojn kie konstrui la burgon, ekzemple sur riveraj aŭ lagaj insuloj aŭ en marĉlando. Se mankis tiaj lokoj oni devis konstrui artefaritajn fosaĵojn kun aŭ sen akvo, remparojn, palisadojn kaj ringmuron. Por plialtigi la burgon eblis krei teramason kiel ĉe terkonusa burgo, sed ankaŭ estis utilaj. (eo)
- El término castillo de llanura o castillo de tierras bajas (en alemán, Niederungsburg, Flachlandburg o Tieflandburg) describe un tipo de castillo que está situado en unas tierras bajas, una llanura o un valle, a diferencia de uno construido en un terreno elevado, como el espolón de una colina. La clasificación se usa ampliamente en Alemania, donde alrededor del 34 por ciento de todos los castillos son de llanura. Debido a que los castillos de tierras bajas no tienen la ventaja defensiva de un sitio en terrenos más elevados, se eligen sitios que sean fáciles de defender, aprovechando, por ejemplo, ríos, islas en lagos o marismas. Cuando no existen tales obstáculos naturales, se construyen obstáculos artificiales. Estos incluyen fosos secos o llenos de agua, murallas, empalizadas y muros cortina. Para aumentar la altura del castillo sobre el terreno circundante, se pueden construir montículos de tierra artificial (como motas) o torres fortificadas. Los castillos de la Alta Edad Media (incluidos los castillos eslavos y sajones) a menudo tenían un foso estrecho y profundo y murallas de tierra altas y empinadas. Los castillos de las tierras bajas se encuentran en llanuras como la llanura del norte de Alemania o en los Países Bajos, pero también se pueden encontrar ocasionalmente en zonas más elevadas, como en un valle o una isla en un río (Inselburg), como por ejemplo el castillo de Pfalzgrafenstein. (es)
- The term lowland castle or plains castle (German: Niederungsburg, Flachlandburg, Tieflandburg) describes a type of castle that is situated on a lowland, plain or valley floor, as opposed to one built on higher ground such as a hill spur. The classification is extensively used in Germany where about 34 percent of all castles are of the lowland type. Because lowland castles do not have the defensive advantage of a site on higher ground, sites are chosen that are easy to defend, taking advantage, for example, of rivers, islands in lakes or marshes. Where such natural obstacles do not exist, artificially similar obstacles take on added significance. These include water-filled or dry moats, ramparts, palisades and curtain walls. In order to increase the height of the castle above the surrounding terrain, artificial earth mounds may be built (such as mottes), and fortified towers also fulfil this purpose. Castles of the Early Middle Ages (including Slavic and Saxon castles) often had a narrow, deep ditch and high and steep earth ramparts. Lowland castles are naturally found on plains such as the North German Plain or in the Netherlands, but they may also be encountered occasionally in highlands, for example in a valley as a so-called island castle (Inselburg) on an island in a river (e.g. Pfalzgrafenstein Castle). (en)
- 平城（ひらじろ、ひらじょう）は、平地に築かれた城をいう。江戸時代の軍学者により分類された地勢による城郭分類法の一つである。 (ja)
- Een laaglandkasteel is een type kasteel dat verwijst naar de topografische typologie van kastelen die in de vlakten of in een vallei gelegen zijn. Met deze indeling onderscheidt men hoogteburchten en laaglandkastelen. In Duitsland wordt ongeveer 34% van de kastelen toegeschreven aan dit type. De laaglandkastelen hebben niet het defensieve voordeel van een natuurlijke hoogte en worden bij voorkeur op een ander goed gekozen verdedigbare plaats gebouwd, zoals op een eiland in een rivier, zee of moeras. Bij het ontbreken van natuurlijke hindernissen werden kunstmatige barrières van steeds groter belang, waarbij gedacht kan worden aan met water gevulde grachten, droge grachten, wallen, palissades en ringmuren. Voor de verheffing ten opzichte van de omgeving kon kiezen voor kunstmatige ophogingen (zoals bij een motte) of voor weertorens. De vroeg-middeleeuwse kastelen (met inbegrip van Slavische kastelen, Saksische kastelen) hebben vaak een smalle diepe geul en hoge en steile aarden wallen. Laaglandkastelen zijn het meest van toepassing in het laagland zoals de Noord-Duitse Laagvlakte en het grootste deel van Nederland. Maar ook in bergachtige streken werden er van laaglandkastelen gebruikgemaakt, zoals in een dal een op een riviereiland (zoals Burg Pfalzgrafenstein). (nl)
- 平城（ひらじろ、ひらじょう）係指建築於平原地帶的城堡。它是由江戶時代的軍事學者基於地形所做的一種城堡分類法。 (zh)
- Термін низинний або рівнинний замок (нім. Niederungsburg, Flachlandburg чи Tieflandburg) описує тип замку розташованому у низині, рівнині чи дні долини, на відміну від замків, збудованих на височині, напр. відрозі. Цей термін особливо поширений у Німеччині, де 34 % всіх замків належать до цього типу. Оскільки низинні замки не мають оборонної переваги ділянки на височині, місця для їх розташування обирались такі, які легко захищати, використовуючи річки, острови на озерах або болотах. Там, де такі природні перепони не існують, часто створювались схожі штучні, наприклад заповнені водою або сухі рови, вали, палісади та куртини. Для збільшення висоти замку над оточенням могли будувати земляні насипи (напр., укріплення типу «motte and bailey»), або покладати цю функцію на фортечну вежу. Замки Раннього середньовіччя (включно зі слов'янськими та саксонськими) часто мали вузький глибокий рів та високі і круті земляні вали. Низинні замки переважно зустрічаються на рівнинах, таких як Північнонімецька рівнина або у Нідерландах. Але деколи вони будувались і на височині, наприклад у долині, як так званий острівний замок (Inselburg) на острові річки (напр. замок Пфальцграфенштайн). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- 平城（ひらじろ、ひらじょう）は、平地に築かれた城をいう。江戸時代の軍学者により分類された地勢による城郭分類法の一つである。 (ja)
- 平城（ひらじろ、ひらじょう）係指建築於平原地帶的城堡。它是由江戶時代的軍事學者基於地形所做的一種城堡分類法。 (zh)
- Der Begriff Niederungsburg (auch Flachlandburg oder Tieflandburg genannt) bezeichnet nach der topographischen Burgtypologie Burgen, die im Flachland oder in einer Talsohle liegen. Sie werden grundlegend von den Höhenburgen unterschieden, die auf natürlichen Anhöhen errichtet sind. In Deutschland sind etwa 34 Prozent der nachgewiesenen Burganlagen Niederungsburgen. Die frühmittelalterlichen Anlagen (unter anderem slawische und sächsische Burgen) haben oft einen schmalen tiefen Graben und hohe und steile Erdwälle. (de)
- La termino malaltaĵburgo aludas al burgo kiu situas en malaltaĵo, en ebenaĵo aŭ en valo. La malo estas altaĵburgo, kiu estas sur natura altaĵo. En Germanio nur 34 % de la burgoj apartenas al la burgtipo malaltaĵburgo. (eo)
- El término castillo de llanura o castillo de tierras bajas (en alemán, Niederungsburg, Flachlandburg o Tieflandburg) describe un tipo de castillo que está situado en unas tierras bajas, una llanura o un valle, a diferencia de uno construido en un terreno elevado, como el espolón de una colina. La clasificación se usa ampliamente en Alemania, donde alrededor del 34 por ciento de todos los castillos son de llanura. Los castillos de la Alta Edad Media (incluidos los castillos eslavos y sajones) a menudo tenían un foso estrecho y profundo y murallas de tierra altas y empinadas. (es)
- The term lowland castle or plains castle (German: Niederungsburg, Flachlandburg, Tieflandburg) describes a type of castle that is situated on a lowland, plain or valley floor, as opposed to one built on higher ground such as a hill spur. The classification is extensively used in Germany where about 34 percent of all castles are of the lowland type. Castles of the Early Middle Ages (including Slavic and Saxon castles) often had a narrow, deep ditch and high and steep earth ramparts. (en)
- Een laaglandkasteel is een type kasteel dat verwijst naar de topografische typologie van kastelen die in de vlakten of in een vallei gelegen zijn. Met deze indeling onderscheidt men hoogteburchten en laaglandkastelen. In Duitsland wordt ongeveer 34% van de kastelen toegeschreven aan dit type. De vroeg-middeleeuwse kastelen (met inbegrip van Slavische kastelen, Saksische kastelen) hebben vaak een smalle diepe geul en hoge en steile aarden wallen. (nl)
- Термін низинний або рівнинний замок (нім. Niederungsburg, Flachlandburg чи Tieflandburg) описує тип замку розташованому у низині, рівнині чи дні долини, на відміну від замків, збудованих на височині, напр. відрозі. Цей термін особливо поширений у Німеччині, де 34 % всіх замків належать до цього типу. Замки Раннього середньовіччя (включно зі слов'янськими та саксонськими) часто мали вузький глибокий рів та високі і круті земляні вали. (uk)
|
