| dbo:abstract
|
- Die (Gemeine) Alraune (Mandragora officinarum) aus der Gattung Alraunen (Mandragora) ist eine giftige Heil- und Ritualpflanze, die seit der Antike als Zaubermittel gilt, vor allem wegen ihrer Wurzel, die der menschlichen Gestalt ähneln kann. (de)
- A mandrake is the root of a plant, historically derived either from plants of the genus Mandragora found in the Mediterranean region, or from other species, such as Bryonia alba, the English mandrake, which have similar properties. The plants from which the root is obtained are also called "mandrakes". Mediterranean mandrakes are perennial herbaceous plants with ovate leaves arranged in a rosette, a thick upright root, often branched, and bell-shaped flowers followed by yellow or orange berries. They have been placed in different species by different authors. They are highly variable perennial herbaceous plants with long thick roots (often branched) and almost no stem. The leaves are borne in a basal rosette, and are variable in size and shape, with a maximum length of 45 cm (18 in). They are usually either elliptical in shape or wider towards the end (obovate), with varying degrees of hairiness. Because mandrakes contain deliriant hallucinogenic tropane alkaloids and the shape of their roots often resembles human figures, they have been associated with magic rituals throughout history, including present day contemporary pagan traditions such as Wicca and Odinism. The English name of the plant derives from Latin mandragora through French main-de-gloire. (en)
- Alrauna (z niem.) – korzeń mandragory lekarskiej (Mandragora officinarum), któremu przypisywano właściwości magiczne. W średniowieczu i później silnie zgrubiały, rozgałęziony korzeń mandragory uważany był za środek magiczny. Magiczne właściwości miał jedynie korzeń o humanoidalnych kształtach. Najczęściej szukano go pod szubienicą, skąd odpadające części ciała wisielca miały zapewniać mandragorze doskonałą pożywkę. Według niektórych podań mandragora wyrastała z nasienia skazańca, wytryskającego tuż przed jego śmiercią. Aby wydobyć korzeń, należało poczynić odpowiednie przygotowania. Zalecano najpierw polać roślinę moczem kobiecym lub krwią menstruacyjną. Następnie można było korzeń ostrożnie i głęboko obkopać dookoła, ale nie wyciągać go z ziemi. Dla pewności trzeba było jeszcze zakreślić dookoła rośliny trzy magiczne kręgi przy użyciu miecza. Mandragorę wyciągnąć powinien z ziemi czarny pies, któremu przywiązywano do szyi sznurek, a drugi koniec do rośliny. Twierdzono, że mandragora wyrywana z ziemi wydawała ludzki krzyk, który zabijał tego, kto go usłyszał; tak więc śmierć spotykała psa. Korzeń przypominający ludzką postać podobno kiwał główką, gdy zadało mu się pytanie i odpowiedź na nie była twierdząca. Często oszuści zamiast mandragory sprzedawali żeń-szeń. Jagody, nazywane jabłkami miłości były uważane za środek przeciw bezpłodności, pobudzający żądze miłosne, próżność w małych dawkach i głupotę w dużych. Wierzono, że alrauna była stworzona z rajskiej ziemi jako pierwowzór człowieka. Jednak nie spodobała się Stwórcy i dlatego ją wyrzucił. Odtąd alrauna tęskni za rajem i z tego powodu protestuje przy próbie wydobycia jej z ziemi. Alrauna stanowi nieodłączny atrybut diabła, demonów, czarnoksiężników i osób uprawiających czarną magię. Uważa się ją także za symbol obłędu, czarów, proroctwa, tajemnicy, senności, żądzy, miłości i głupoty. (pl)
- Альрауны (нем. Alraune) — в средневековом фольклоре европейских народов духи низшего порядка, крохотные существа, обитающие в корнях мандрагоры, очертания которых напоминают собой человеческие фигурки. Альрауны дружелюбны к людям, однако не прочь подшутить над ними, порой весьма жестоко. Это оборотни, способные превращаться в кошек, червей и маленьких детей. Они приходятся дальними родственниками кобольдам. Предание гласит, что с годами альрауны поменяли образ жизни: им настолько понравилось тепло и уют в людских домах, что они стали переселяться туда. Перед тем как перебраться на новое место, альрауны, как правило, испытывают людей: рассыпают по полу всякий мусор, кидают в молоко комья земли или куски коровьего кизяка. Если люди не выметают мусор и выпивают молоко, альраун понимает — здесь вполне можно обосноваться. Прогнать его практически невозможно: даже если дом сгорел и люди куда-либо переезжают, альраун следует за ними. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Die (Gemeine) Alraune (Mandragora officinarum) aus der Gattung Alraunen (Mandragora) ist eine giftige Heil- und Ritualpflanze, die seit der Antike als Zaubermittel gilt, vor allem wegen ihrer Wurzel, die der menschlichen Gestalt ähneln kann. (de)
- A mandrake is the root of a plant, historically derived either from plants of the genus Mandragora found in the Mediterranean region, or from other species, such as Bryonia alba, the English mandrake, which have similar properties. The plants from which the root is obtained are also called "mandrakes". Mediterranean mandrakes are perennial herbaceous plants with ovate leaves arranged in a rosette, a thick upright root, often branched, and bell-shaped flowers followed by yellow or orange berries. They have been placed in different species by different authors. They are highly variable perennial herbaceous plants with long thick roots (often branched) and almost no stem. The leaves are borne in a basal rosette, and are variable in size and shape, with a maximum length of 45 cm (18 in). They (en)
- Alrauna (z niem.) – korzeń mandragory lekarskiej (Mandragora officinarum), któremu przypisywano właściwości magiczne. W średniowieczu i później silnie zgrubiały, rozgałęziony korzeń mandragory uważany był za środek magiczny. Magiczne właściwości miał jedynie korzeń o humanoidalnych kształtach. Najczęściej szukano go pod szubienicą, skąd odpadające części ciała wisielca miały zapewniać mandragorze doskonałą pożywkę. Według niektórych podań mandragora wyrastała z nasienia skazańca, wytryskającego tuż przed jego śmiercią. (pl)
- Альрауны (нем. Alraune) — в средневековом фольклоре европейских народов духи низшего порядка, крохотные существа, обитающие в корнях мандрагоры, очертания которых напоминают собой человеческие фигурки. Альрауны дружелюбны к людям, однако не прочь подшутить над ними, порой весьма жестоко. Это оборотни, способные превращаться в кошек, червей и маленьких детей. Они приходятся дальними родственниками кобольдам. (ru)
|
