| dbo:abstract
|
- Penjing (en chino, 盆景; pinyin, pén jǐng; literalmente, ‘paisaje de bandeja’), también conocido como penzai (en chino, 盆栽; pinyin, pén zāi; literalmente, ‘planta de bandeja’), paisaje de bandeja, paisaje en maceta, o rocas y árboles en miniatura, es el antiguo arte chino de presentar árboles de formas artísticas, otras plantas, y paisajes en miniatura. Los Penjing pueden clasificarse generalmente en una de estas tres categorías:
* Penjing arbóreo (shumu penjing): los penjing arbóreos están centrados en mostrar uno o más árboles, y a veces otras plantas, en un recipiente, cuyos elementos principales son modelados por su creador mediante recortes, podas y deformaciones con la ayuda de alambres.
* Penjing paisajístico (shanshui penjing): los penjing paisajísticos muestran un paisaje en miniatura mediante una cuidadosa selección y moldeado de las piedras, que suelen ser colocadas en un recipiente en contacto con el agua. Pequeñas plantas vivas son colocadas en esta composición para completar la representación.
* Penjing de agua y tierra (shuihan penjing): este estilo de penjing combina en efecto los primeros dos, incluyendo árboles en miniatura y en ocasiones figuras y estructuras en miniatura para reproducir en detalle un paisaje. En otras culturas existen prácticas similares, como son las tradiciones japonesas de bonsai y de saikei, así como los paisajes vivientes en miniatura de los vietnamitas. En general, los especímenes de árbol penjin se diferencian de los bonsais en que en ellos se permiten una mayor variedad de formas arbóreas (de aspecto más "salvaje") y en que pueden ser plantados en macetas de colores vivos y de formas creativas. En cambio, los bonsais tienen formas más simples (de aspecto más "refinado"), con troncos proporcionalmente más amplios, y son plantados en recipientes de lados bajos y poco obstrusivos, de líneas simples y colores apagados. Mientras que los saikei presentan paisajes viviente en recipientes, de la misma manera que los penjing de agua y tierra, en ellos no se utilizan miniaturas para decorar el paisaje viviente. Los Hòn non bộ están centrados en mostrar paisajes de islas y montañas, normalmente en contacto con el agua, y decorados con árboles vivos y otras plantas. Así como los penjing de agua y tierra, los ejemplos de hòn non bộ pueden incluir figuras, vehículos y estructuras. Las diferencias entre estas formas tradicionales han sido difuminadas por algunos practicantes de fuera de Asia, ya que sus aficionados exploran el potencial de plantas y macetas de diversos materiales locales sin ninguna adhesión estricta a los estilos tradicionales y a sus normas de presentación. (es)
- Penjing, also known as penzai, is the ancient Chinese art of depicting artistically formed trees, other plants, and landscapes in miniature. Penjing generally fall into one of three categories:
* Shumu penjing (樹木盆景): Tree penjing that focuses on the depiction of one or more trees and optionally other plants in a container, with the composition's dominant elements shaped by the creator through trimming, pruning, and wiring.
* Shanshui penjing (山水盆景): Landscape penjing that depicts a miniature landscape by carefully selecting and shaping rocks, which are usually placed in a container in contact with water. Small live plants are placed within the composition to complete the depiction.
* Shuihan penjing (水旱盆景): A water and land penjing style that effectively combines the first two, including miniature trees and optionally miniature figures and structures to portray a landscape in detail. Similar practices exist in other cultures, including the Japanese traditions of bonsai and saikei, as well as the miniature living landscapes of Vietnamese hòn non bộ. Generally speaking, tree penjing specimens differ from bonsai by allowing a wider range of tree shapes (more "natural-looking") and by planting them in bright-colored and creatively shaped pots. In contrast, bonsai are more simplified in shape (more "minimal" in appearance) with larger-in-proportion trunks, and are planted in unobtrusive, low-sided containers with simple lines and muted colors. While saikei depicts living landscapes in containers, like water and land penjing, it does not use miniatures to decorate the living landscape. Hòn non bộ focuses on depicting landscapes of islands and mountains, usually in contact with water, and decorated with live trees and other plants. Like water and land penjing, hòn non bộ specimens can feature miniature figures, vehicles, and structures. Distinctions among these traditional forms have been blurred by some practitioners outside of Asia, as enthusiasts explore the potential of local plant and pot materials without strict adherence to traditional styling and display guidelines. (en)
- Penjing (Hanzi: 盆景; Pinyin: pén jǐng; harfiah: 'pemandangan nampan') atau penzai (Hanzi: 盆栽; Pinyin: pén zāi; harfiah: 'tanaman nampan') adalah seni Cina kuno dalam menanam pohon atau tanaman yang dibuat supaya tetap berukuran kerdil dengan cara pemangkasan untuk menghasilkan bentuk-bentuk yang memenuhi kriteria estetika dan tercipta ilusi mengenai usia tanaman. Pada umumnya, penjing dibagi menjadi tiga kategori berdasarkan subjeknya: penjing pohon (shumu penjing), penjing pemandangan/lanskap (shanshui penjing), dan penjing air dan tanah (shuihan penjing). Seni bonsai Jepang awalnya berasal dari penjing (bonsai adalah pelafalan bahasa Jepang untuk penzai). Secara umum, perbedaan visual yang utama antara bonsai dan penjing adalah pada bentuk. Bonsai cenderung memiliki bentuk-bentuk yang lebih sederhana (tampak lebih "halus"), besar melebihi proporsi, dan ditanam dalam pot berbentuk sederhana dengan warna suram atau warna tanah. Sebaliknya, penjing didesain dalam berbagai bentuk yang tampak "liar", dan dapat ditanam di pot yang berwarna cerah atau bentuk-bentuk lain yang lebih kreatif. Penggemar tanaman mini di luar Asia sering mengaburkan perbedaan penjing dan bonsai dengan maksud mengeksplorasi potensi tumbuhan dan bahan-bahan pot, serta ingin terbebas dari gaya dan teknik-teknik tradisional. (in)
- Le Penjing (chinois : 盆景 ; pinyin : pénjǐng ; litt. « paysage en pot »), parfois translittéré en Pun Ching), à l'origine des Punsai (qui a donné en japonais bonzai, plus connu en occident) est un terme chinois qui signifie littéralement « paysage en pot ». L'art du Penjing est un ancien art chinois consistant à faire pousser des arbres et des plantes dans des pots tout en recréant un paysage en y ajoutant notamment des pierres. Le Penjing existerait depuis le IIe siècle mais il s'est surtout développé à l'époque de la dynastie Tang (618-907). (fr)
- 盆景（ぼんけい）とは、お盆の上に土や砂、石、苔や草木などを配置して自然の景色をつくり、それを鑑賞する中国や日本の趣味、伝統芸術である。 盆景は庭園、盆栽、生け花と同様に、自然の美を立体的に写実、表現しようとする立体造形芸術である。盆景においては、樹木単体の容姿から自然の美を想起させる盆栽とは異なり、配置や景色の工夫をこらすことで美を表現することが重要とされている。 (ja)
- 분경은 분재를 통해 나무를 줄이고, 흙이나 이끼 바위 따위로 자연을 축소해서 풍경을 표현하는 것이다. (ko)
- Penjing (Chinees: 盆景; 'landschap in bak') of penzai (盆栽; 'plant in bak') is de traditionele Chinese kunst van het cultiveren van bomen en landschappen in miniatuurformaat. Het vertoont veel overeenkomsten met de verwante Japanse tradities van bonsai en , maar is minder gebonden aan esthetische standaarden. Er worden tientallen verschillende stijlen onderscheiden, meestal gebonden aan een specifieke regio. (nl)
- Penjing (chiń. 盆景, pinyin pénjǐng; dosł. „krajobraz w doniczce”), także penzai (chin. 盆栽, pinyin pénzāi) – tradycyjna chińska sztuka hodowli miniaturowych drzewek w doniczkach. Nazwa „krajobraz w doniczce” pochodzi od sztuki tworzenia miniaturowych krajobrazów. Drzewka łączy się w grupy mające stanowić miniaturowy ogród i ozdabia je trawą, mchem, kamieniami, odłamkami skalnymi, a także miniaturowymi replikami mostków, pawilonów, altanek etc. Doniczki z penjing umieszcza się często na ażurowych podstawkach z drzewa sandałowego, różanego bądź czarnego bambusa. Odpowiednio pielęgnowane drzewko może żyć nawet kilkaset lat. Początki sztuki tworzenia penjing datuje się na okres dynastii Tang. W 1971 roku w prowincji Shaanxi odkryto grobowiec księcia Zhang Huaia, drugiego syna cesarzowej Wu Zetian, ozdobiony malowidłami przedstawiającymi służbę pielęgnującą miniaturowe drzewka. Drzewka zachwycały chińskich poetów, którzy tworzyli wiersze sławiące ich piękno. W czasach dynastii Ming i Qing hodowla drzewek i tworzenie miniaturowych krajobrazów było popularną rozrywką bogatszych klas społecznych. Obecnie w Chinach sztuka ta nadal jest popularna, istnieją stowarzyszenia miłośników penjing, organizowane są konkursy i wystawy. W Szanghaju znajduje się ośrodek wystawowy penjing, w którym zgromadzono ponad 10 tysięcy eksponatów. W mieście tym znajduje się również wyhodowane w połowie XVIII wieku drzewko cytrynowe, które nadal owocuje co roku. Sztuka tworzenia penjing i penzai przeniknęła do Japonii, gdzie dała początek sztuce bonsai. (pl)
- Пэньцзин (кит. упр. 盆景, пиньинь pén jǐng; дословно — «пейзаж в горшке») — китайское традиционное искусство составления композиций из особым образом выращенных древесных растений миниатюрного размера и других небольших ландшафтных элементов. Китайский пэньцзин родственен японскому бонсаю и зародился задолго до появления последнего. Считается, что искусство выращивания миниатюрных деревьев было позаимствовано японцами у китайцев более 1200 лет назад, когда буддистские монахи завезли на острова образцы пэньцзина; в Японии такой стиль прижился под названием бонсай. (ru)
- 盆景（盆栽）是在中國发明，之后传到東亞文化圈特有的一種傳統藝術，約有一千二百多年歷史。 盆景通過在一個有孔盆器中種植植物，點綴山石，等組合而成，以寓大於小的手法，表現一種大自然的意境以及山林古木的縮影，並可從中看到四季的變化。 盆景藝術千餘年的傳承，歷經許多的自然災害與社會動盪，終成為中華及東亞文化的重要一環，更是世界文化不可或缺的一角。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Le Penjing (chinois : 盆景 ; pinyin : pénjǐng ; litt. « paysage en pot »), parfois translittéré en Pun Ching), à l'origine des Punsai (qui a donné en japonais bonzai, plus connu en occident) est un terme chinois qui signifie littéralement « paysage en pot ». L'art du Penjing est un ancien art chinois consistant à faire pousser des arbres et des plantes dans des pots tout en recréant un paysage en y ajoutant notamment des pierres. Le Penjing existerait depuis le IIe siècle mais il s'est surtout développé à l'époque de la dynastie Tang (618-907). (fr)
- 盆景（ぼんけい）とは、お盆の上に土や砂、石、苔や草木などを配置して自然の景色をつくり、それを鑑賞する中国や日本の趣味、伝統芸術である。 盆景は庭園、盆栽、生け花と同様に、自然の美を立体的に写実、表現しようとする立体造形芸術である。盆景においては、樹木単体の容姿から自然の美を想起させる盆栽とは異なり、配置や景色の工夫をこらすことで美を表現することが重要とされている。 (ja)
- 분경은 분재를 통해 나무를 줄이고, 흙이나 이끼 바위 따위로 자연을 축소해서 풍경을 표현하는 것이다. (ko)
- Penjing (Chinees: 盆景; 'landschap in bak') of penzai (盆栽; 'plant in bak') is de traditionele Chinese kunst van het cultiveren van bomen en landschappen in miniatuurformaat. Het vertoont veel overeenkomsten met de verwante Japanse tradities van bonsai en , maar is minder gebonden aan esthetische standaarden. Er worden tientallen verschillende stijlen onderscheiden, meestal gebonden aan een specifieke regio. (nl)
- Пэньцзин (кит. упр. 盆景, пиньинь pén jǐng; дословно — «пейзаж в горшке») — китайское традиционное искусство составления композиций из особым образом выращенных древесных растений миниатюрного размера и других небольших ландшафтных элементов. Китайский пэньцзин родственен японскому бонсаю и зародился задолго до появления последнего. Считается, что искусство выращивания миниатюрных деревьев было позаимствовано японцами у китайцев более 1200 лет назад, когда буддистские монахи завезли на острова образцы пэньцзина; в Японии такой стиль прижился под названием бонсай. (ru)
- 盆景（盆栽）是在中國发明，之后传到東亞文化圈特有的一種傳統藝術，約有一千二百多年歷史。 盆景通過在一個有孔盆器中種植植物，點綴山石，等組合而成，以寓大於小的手法，表現一種大自然的意境以及山林古木的縮影，並可從中看到四季的變化。 盆景藝術千餘年的傳承，歷經許多的自然災害與社會動盪，終成為中華及東亞文化的重要一環，更是世界文化不可或缺的一角。 (zh)
- Penjing (en chino, 盆景; pinyin, pén jǐng; literalmente, ‘paisaje de bandeja’), también conocido como penzai (en chino, 盆栽; pinyin, pén zāi; literalmente, ‘planta de bandeja’), paisaje de bandeja, paisaje en maceta, o rocas y árboles en miniatura, es el antiguo arte chino de presentar árboles de formas artísticas, otras plantas, y paisajes en miniatura. Los Penjing pueden clasificarse generalmente en una de estas tres categorías: (es)
- Penjing, also known as penzai, is the ancient Chinese art of depicting artistically formed trees, other plants, and landscapes in miniature. Penjing generally fall into one of three categories:
* Shumu penjing (樹木盆景): Tree penjing that focuses on the depiction of one or more trees and optionally other plants in a container, with the composition's dominant elements shaped by the creator through trimming, pruning, and wiring.
* Shanshui penjing (山水盆景): Landscape penjing that depicts a miniature landscape by carefully selecting and shaping rocks, which are usually placed in a container in contact with water. Small live plants are placed within the composition to complete the depiction.
* Shuihan penjing (水旱盆景): A water and land penjing style that effectively combines the first two, includi (en)
- Penjing (Hanzi: 盆景; Pinyin: pén jǐng; harfiah: 'pemandangan nampan') atau penzai (Hanzi: 盆栽; Pinyin: pén zāi; harfiah: 'tanaman nampan') adalah seni Cina kuno dalam menanam pohon atau tanaman yang dibuat supaya tetap berukuran kerdil dengan cara pemangkasan untuk menghasilkan bentuk-bentuk yang memenuhi kriteria estetika dan tercipta ilusi mengenai usia tanaman. Pada umumnya, penjing dibagi menjadi tiga kategori berdasarkan subjeknya: penjing pohon (shumu penjing), penjing pemandangan/lanskap (shanshui penjing), dan penjing air dan tanah (shuihan penjing). Seni bonsai Jepang awalnya berasal dari penjing (bonsai adalah pelafalan bahasa Jepang untuk penzai). (in)
- Penjing (chiń. 盆景, pinyin pénjǐng; dosł. „krajobraz w doniczce”), także penzai (chin. 盆栽, pinyin pénzāi) – tradycyjna chińska sztuka hodowli miniaturowych drzewek w doniczkach. Nazwa „krajobraz w doniczce” pochodzi od sztuki tworzenia miniaturowych krajobrazów. Drzewka łączy się w grupy mające stanowić miniaturowy ogród i ozdabia je trawą, mchem, kamieniami, odłamkami skalnymi, a także miniaturowymi replikami mostków, pawilonów, altanek etc. Doniczki z penjing umieszcza się często na ażurowych podstawkach z drzewa sandałowego, różanego bądź czarnego bambusa. Odpowiednio pielęgnowane drzewko może żyć nawet kilkaset lat. (pl)
|
