| dbo:abstract
|
- القَلَنْدريَّة هي طريقة صوفية، تُنْسَب إلى قلندر يوسف، قيل أنه أندلسي هاجر إلى المشرق. (ar)
- Qalandariyya fou una confraria musulmana de monjos errants d'inspiració sufí. El mot qalandar, en la seva accepció turca, designa "un dervix errant retirat del món", una mena de rodamón o filòsof que renuncia als seus béns; és probable que el mot turc provingui del persa, llengua en la qual qalandar vol dir "lleig", "desgraciat". Als seus orígens, el mot es va aplicar a un moviment no organitzat que estava relacionat amb la tariqa , de la que va adoptar els ensenyaments però amb una nova interpretació, amb influència budista. Al segle xiii, els qalandarites van tenir una deriva existencialista oposant-se als costums i tradicions, i van adoptar una aparença i un comportament inconformista, amb el cap rapat, una caputxa cònica de vellut i una mena de capa groga o negre, portant un timbal i un estendard. Durant els segles xiii i xiv van estendre's pel Gran Khorasan i la Transoxiana arribant a ser nombrosos fins a Egipte i Síria. També van tenir importància a Anatòlia, l'Índia i Pèrsia, país on van subsistir fins al segle xvi. Tenien similituds a les confraries dels , els i els bektaixites. (ca)
- The Qalandariyyah (Arabic: قلندرية), Qalandaris, Qalandars or Kalandars are wandering ascetic Sufi dervishes. The term covers a variety of sects, not centrally organized and may not be connected to a specific tariqat. One was founded by Qalandar Yusuf al-Andalusi of Andalusia, Spain. They were mostly in Iran, Central Asia, India and Pakistan. Starting in the early 12th century, the movement gained popularity in Greater Khorasan and neighbouring regions, including South Asia. The first references are found in the 11th-century prose text Qalandarname (The Tale of the Kalandar) attributed to Ansarī Harawī. The term Qalandariyyat (the Qalandar condition) appears to be first applied by Sanai Ghaznavi (died 1131) in seminal poetic works where diverse practices are described. Particular to the qalandar genre of poetry are terms that refer to gambling, games, intoxicants and Nazar ila'l-murd, themes commonly referred to as kufriyyat or kharabat. The genre was further developed by poets such as Fakhr-al-Din Iraqi and Farid al-Din Attar. (en)
- Le Qalandariyyah (en persan : قلندریه, ourdou : قلندریہ, hindi : क़लन्दरिय्या, bengali : ক়লন্দরিয়্য়া), est un courant du soufisme. Les personnes faisant partie de cette branche du soufisme sont principalement des derviches soufis. La particularité des Qalandarī — ou Qalandar — est un mode de vie prônant l'ascèse, la débauche voire la provocation mais surtout une extrême liberté. Apparu au XIe siècle, des Qalandar se sont succédé particulièrement dans les pays du grand khorassan ainsi que du sous continent indien. (fr)
- La Qalandariyya (in arabo: قَلَنْدريَّة) è una confraternita islamica mistica islamica vagante. Il termine si riferisce a una pluralità di movimenti, non centralizzati. La più famosa fu però quella fondata da Qalandar Yūsuf al-Andalusī, di al-Andalus (Spagna islamica), oggi scomparsa. A partire dal XII secolo, il movimento guadagnò in popolarità nel Grande Khorasan e nelle regioni vicine. Le prime testimonianze sono rintracciabili nel testo prosastico del secolo precedente, intitolato Qalandarnāme (Il libro di Qalandar) attribuito ad Anṣarī Harawī. Il termine Qalandariyyāt (la condizione del Qalandar) comincia per la prima volta ad essere usato da Sanaʾi Ghaznavī (m. 1131) in opere poetiche in cui sono descritte le varie pratiche ascetiche della confraternita. Particolarità del genere di poesia del qalandar sono i termini che si riferiscono al gioco d'azzardo (vietato dall'Islam), al gioco in genere, alle droghe e alle bevande inebrianti (parimenti vietate) e al Naẓar ilā l-mard, la "contemplazione dell'uomo" - temi comunemente etichettati dalla morale corrente come kufriyyāt (empietà) o kharabāt (lett. "devastazioni"). Gli scritti dei Qalandar non sono la banale celebrazione dello spirito libertino, ma hanno un preciso intento antinomista, per favorire la reali ascesi verso il divino. L'affermazione dell'azione negativa nel mondo ha come fine il poter meritare nell'Aldilà il premio eterno, esattamente paragonabile alla pratica dei malamati, che non volevano ricevere le lodi degli uomini per la loro bontà o virtù (che sarebbero state un vano appagamento dell'animo), e che mostravano i tratti più deplorevoli dell'animo umano, mirando a ricompense di natura ultramondana, visto che solo Allah può scrutare nell'uomo, scoprendone le reali finalità. La confraternita fu inevitabilmente vista con fastidio e sospetto dalle autorità e l'impopolarità - anche se la loro pratica di infliggersi dolori fisici (come camminare su frammenti di vetro o ingoiare chiodi) riscuoteva grande curiosità da parte degli astanti. (it)
- De Qalandariyya was een zwervende moslimsekte van Soefi derwisjen. De leden van deze Sufi groep worden ook wel Qalandaris genoemd. De term beslaat een niet centraal georganiseerd groep van sekten. Een zo'n sekte was opgericht in de 13e eeuw door Qalandar Yusuf Al-Andalusi, die uit het Spaanse Andalusië kwam. De groep oefende in ascetisme en het gebruik van hasjiesj en alcohol. De eerste verwijzingen naar deze orde stammen uit de 11e eeuw in een stuk tekst die toegeschreven wordt aan Sanai Ghaznavi. De titel van dit stuk proza was Qalandariyyat.In de Qalandariyyat wordt het gebruik van verschillende bewustzijnveranderende middelen beschreven. (nl)
- Каландария (араб. قلندرية) — первоначально мистико-аскетическое движение, возникшее под воздействием идей суфийского братства (тариката) маламатия, затем тарикат бродячих нищенствующих дарвишей. Со времени зарождения Каландария претерпела значительную эволюцию. В нём сосуществовали разнообразные направления, отличавшиеся полярными точками зрения на доктрину, практику и метод. Движение Каландария возникло не позднее начала XI в. в Хорасане и Средней Азии под влиянием учения маламатия. Образование тариката Каландария связано с деятельностью Джамалуддина Мухаммада ибн Юнуса ас-Саваджи (ум. в 1232 г.), который придал движению организационную структуру и оформил общие принципы в стройное учение. Каландария распространилось из Сирии от Марокко до Индии. В XIII—XV вв. было много членов тариката в Египте и Сирии. В силу изначально серьезного влияния на тарикат индуистских и буддийских традиций, учение Каландария тариката отличалось от доктрин прочих братств. Согласно положениям, разработанным ас-Саваджи, член тариката должен был никогда не поддаваться эмоциям; удовлетворяться одной одеждой и одним куском хлеба; сторониться людей; иметь приветливое выражение лица; презирать все дорогое; быть постоянно в пути; избегать лицемерия. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- القَلَنْدريَّة هي طريقة صوفية، تُنْسَب إلى قلندر يوسف، قيل أنه أندلسي هاجر إلى المشرق. (ar)
- Le Qalandariyyah (en persan : قلندریه, ourdou : قلندریہ, hindi : क़लन्दरिय्या, bengali : ক়লন্দরিয়্য়া), est un courant du soufisme. Les personnes faisant partie de cette branche du soufisme sont principalement des derviches soufis. La particularité des Qalandarī — ou Qalandar — est un mode de vie prônant l'ascèse, la débauche voire la provocation mais surtout une extrême liberté. Apparu au XIe siècle, des Qalandar se sont succédé particulièrement dans les pays du grand khorassan ainsi que du sous continent indien. (fr)
- Qalandariyya fou una confraria musulmana de monjos errants d'inspiració sufí. El mot qalandar, en la seva accepció turca, designa "un dervix errant retirat del món", una mena de rodamón o filòsof que renuncia als seus béns; és probable que el mot turc provingui del persa, llengua en la qual qalandar vol dir "lleig", "desgraciat". Als seus orígens, el mot es va aplicar a un moviment no organitzat que estava relacionat amb la tariqa , de la que va adoptar els ensenyaments però amb una nova interpretació, amb influència budista. Al segle xiii, els qalandarites van tenir una deriva existencialista oposant-se als costums i tradicions, i van adoptar una aparença i un comportament inconformista, amb el cap rapat, una caputxa cònica de vellut i una mena de capa groga o negre, portant un timbal i u (ca)
- The Qalandariyyah (Arabic: قلندرية), Qalandaris, Qalandars or Kalandars are wandering ascetic Sufi dervishes. The term covers a variety of sects, not centrally organized and may not be connected to a specific tariqat. One was founded by Qalandar Yusuf al-Andalusi of Andalusia, Spain. They were mostly in Iran, Central Asia, India and Pakistan. (en)
- La Qalandariyya (in arabo: قَلَنْدريَّة) è una confraternita islamica mistica islamica vagante. Il termine si riferisce a una pluralità di movimenti, non centralizzati. La più famosa fu però quella fondata da Qalandar Yūsuf al-Andalusī, di al-Andalus (Spagna islamica), oggi scomparsa. La confraternita fu inevitabilmente vista con fastidio e sospetto dalle autorità e l'impopolarità - anche se la loro pratica di infliggersi dolori fisici (come camminare su frammenti di vetro o ingoiare chiodi) riscuoteva grande curiosità da parte degli astanti. (it)
- De Qalandariyya was een zwervende moslimsekte van Soefi derwisjen. De leden van deze Sufi groep worden ook wel Qalandaris genoemd. De term beslaat een niet centraal georganiseerd groep van sekten. Een zo'n sekte was opgericht in de 13e eeuw door Qalandar Yusuf Al-Andalusi, die uit het Spaanse Andalusië kwam. De groep oefende in ascetisme en het gebruik van hasjiesj en alcohol. (nl)
- Каландария (араб. قلندرية) — первоначально мистико-аскетическое движение, возникшее под воздействием идей суфийского братства (тариката) маламатия, затем тарикат бродячих нищенствующих дарвишей. Со времени зарождения Каландария претерпела значительную эволюцию. В нём сосуществовали разнообразные направления, отличавшиеся полярными точками зрения на доктрину, практику и метод. Движение Каландария возникло не позднее начала XI в. в Хорасане и Средней Азии под влиянием учения маламатия. Образование тариката Каландария связано с деятельностью Джамалуддина Мухаммада ибн Юнуса ас-Саваджи (ум. в 1232 г.), который придал движению организационную структуру и оформил общие принципы в стройное учение. Каландария распространилось из Сирии от Марокко до Индии. В XIII—XV вв. было много членов тариката (ru)
|
