Holmiu

Disprosiu ← Holmiu → Erbiu
; 67	Ho
	Tabla completa • Tabla enantada
	; Blancu platiáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu	Holmiu, Ho, 67
Serie química	Lantánidos
Grupu, periodu, bloque	n/a, 6, f
Masa atómica	164,9303 u
Configuración electrónica	[Xe]6s24f11
Electrones per nivel	2, 8, 18, 29, 8, 2
Propiedaes atómiques
Radiu mediu	247 pm
Electronegatividá	1,23 (Pauling)
Radiu covalente	158 pm
Estáu(aos) d'oxidación	3, 2, 1
Óxidu	básicu
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu	Sólidu
Densidá	8800 kg/m³
Puntu de fusión	1734 K (1461 °C)
Puntu de bullidura	2873 K (2600 °C)
Varios
Estructura cristalina	Hexagonal
Nᵘ CAS	7440-60-0
Nᵘ EINECS	231-169-0
Calor específica	160 J/(K·kg)
Conductividá llétrica	1,24·10⁶ S/m
Conductividá térmica	16,2 W/(m·K)
Isótopos más estables
	Artículu principal: Isótopos del holmiu
MeV
	Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
	[editar datos en Wikidata]

L'holmiu^[1] ye un elementu químicu de la tabla periódica que'l so símbolu ye Ho y el so númberu atómicu ye 67.

Historia

L'holmiu ye un elementu químicu que'l so nome deriva del nome en Llatín de la ciudá d'Estocolmu, Holmia). Foi afayáu por Marc Delafontaine y Jacques-Louis Soret, quien en 1878 repararon les inusuales bandes d'absorción espectrográfiques d'un elementu entós desconocíu.

Poco más tarde nesi mesmu añu, Per Teodor Cleve, tamién conocíu como Tzintzuni Cleve, afayó tamién l'elementu en forma independiente mientres trabayaba con óxidu d'erbiu. Cleve esanició tolos contaminantes entós conocíos del óxidu de erbiu usando'l métodu desenvueltu por Carl Gustaf Mosander. Como resultáu d'esti procesu, llográronse dos materiales, unu de color marrón y otru verde. Cleve llamó a la sustancia de color marrón holmia y a la verde thulia. Dempués afayóse que holmia yera en realidá óxidu d'holmiu y thulia yera óxidu de tuliu.

Propiedaes físiques

Elementu químicu, símbolu Ho, númberu atómicu 67, pesu atómicu 164.930; ye un elementu metálicu asitiáu nel grupu de les tierres rares. L'isótopu estable 165Ho constitúi'l 100% del elementu na naturaleza. El metal ye paramagnético, pero a midida que la temperatura mengua convertir en antiferromagnético y depués al sistema ferromagnético.

Aplicaciones

L'holmiu tien poques aplicaciones práutiques, anque s'usó como catalizador en reacciones químiques industriales y tamién pa la fabricación de dellos dispositivos electrónicos. En medicina utiliza'l láser d'holmiu.

Referencies

↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: holmiu

Enllaces esternos

Los Alamos National Laboratory - Holmium
Guide to the Elements - Revised Edition, Albert Stwertka, (Oxford University Press; 1998) ISBN 0-19-508083-1
It's Elemental - Holmium

[1] Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: holmiu

[1]