Αφορμή για το παρόν άρθρο αποτελούν οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο και δη στο κεφάλαιο των σχέσεων γονέων και τέκνων, ιδίως αναφορικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας μετά τη διακοπή της συμβίωσης των γονέων. Ο ν....
moreΑφορμή για το παρόν άρθρο αποτελούν οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο και δη στο κεφάλαιο των σχέσεων γονέων και τέκνων, ιδίως αναφορικά με την
άσκηση της γονικής μέριμνας μετά τη διακοπή της συμβίωσης των γονέων. Ο ν. 4800/2021 εισάγει διερωτήσεις και έντονο προβληματισμό, θέτοντας όπως θα αποδειχθεί
υπό αναπραγμάτευση την ίδια τη λογική του οικογενειακού δικαίου της Ελλάδας. Μέσα από τη μελέτη, αναδύεται η αυθαίρετη ενσωμάτωση εξωδικαιικών πορισμάτων και οι ιδεολογικές κατασκευές που λανθάνουν πίσω από την κρατούσα νομολογία αλλά και τις πρόσφατες τροποποιήσεις που εισήχθησαν. Καταδεικνύεται επίσης ο τρόπος με τον οποίο το νέο καθεστώς άσκησης της γονικής μέριμνας μετά τη διακοπή της συμβίωσης των γονέων αποτυγχάνει να προσεγγίσει επαρκώς τις σύγχρονες ανανοηματοδοτήσεις των έμφυλων ρόλων στο πλαίσιο της σχεσιακής δυναμικής της οικογένειας, δίχως να λαμβάνει
υπόψη τη βιωμένη εμπειρία των υποκειμένων της.
