Gewehr 43

Gewehr 43
Upotreba
U službi	1943 - 1945
Korisnici	Nacistička Njemačka
Ratovi	Drugi svjetski rat
Proizvodnja
Proizvođač	Walther
Broj proizvedenih primjeraka	402.713
Opis oružja
Težina	4.4 kg
Dužina	1130 mm
Dužina cijevi	550 mm
Kalibar	7.92x57 mm
Domet	500 m
Spremnik municije	10 metaka
Brzina zrna	746-776 m/s

Gewehr 43 ili Karabiner 43 je njemačka poluautomatska puška iz perioda drugog svjetskog rata.

Dizajn razvoj

U skladu sa tadašnjom tendencijom razvoja pušaka u svijetu njemački stratezi su još 1940. uvidjeli da je potrebno razviti neki oblik poluautomatske puške koja će imati veću brzinu vatre i povećati borbenu efikasnost pješadije. U godinama neposredno pred početak Drugog svjetskog rata, u američkoj i sovjetskoj vojsci već su počeli sa uvođenjem poluautomatskih pušaka (M1 Garand i Tokarev SVT-40), tako da se može reći da je Njemačka već i tada prije početka rata dosta kasnila za njima, što će se kasnije i odraziti na to da njihove konstrukcije poluautomatskih pušaka nemaju neku zapaženu historijsku ulogu, i to prvenstveno zbog kasnog pojavljivanja i uvođenja u jedinice. Posebno je Operacija Barbarosa (napad na SSSR) bila pravi podsticaj Njemcima za razvoj sopstvene poluautomatske puške, jer su u njoj bili neprijatno iznenađeni ali i zadivili vatrenim učinkom sovjetskih "poluautomata" - puškama Tokarev SVT-38 i SVT-40.

Konačno, posijle upornog izbjegavanja sovjetskog dizajna, Waltherovi konstruktori su progutali svoj ponos i uz neke modifikacije kopirale taj isti dizajn pozajmise gasova sa puške SVT-40 i izbacili novi model poluautomatske puške pod oznakom G43 (Gewehr 43). Nova puška je znači pored novog, daleko boljeg i sigurnijeg sistema pozajmice gasova (bušenjem cijevi), zadržala isti zatvarač (s tim što je ručica za zapinjanje prebačena sa desne na lijevu stranu), a imala je i sa desne stranu fabrički montiranu šinu za montažu optike kao i zamjenjiv okvir od 10 metaka u odnosu na integralni magacin puške G41. Na pušcu su testirani i tromblonski dodatak (Schiessbecher) i prigušivač pucnja (Schalldampfer) ali su pre serijske proizvodnje odbačeni. Za pušku se koristio kožni remen mod.98 koji je bio standardan za repetirke Mauzer i na pušku nije bilo predviđeno montiranje bajoneta.

Manje je poznato da je ova firma koristila i Koncentracioni logor Buchenwald za proizvodnju pušaka kao i da je Waltherova fabrika koristila radnu snagu i prostor Koncentracionog logora Neuengamme. Proizvodnja u pogonima Gustloff-Werke trajala je samo jedan kraći period sa kraja 1943. i početkom 1944. godine, po jednim izvorima zbog potpuno unišetenih pogona od strane britanskih bombardera (jer su se u blizini nalazili i pogoni za proizvodnju raketa V-1) a po drugim jer je u tom periodu puška StG 44 potpuno potisnula sa proizvodnih traka puške G43. Puške pravljene u koncentracionim logorima bile su sabotirane od strane logoraša. Sabotaže su bile npr. u nepravilnom tretiranju pojedinih komponenata puške tako da bi isti poslije određenog perioda korištenja pucale/lomile se, što je nekada dovodilo i do eksplozije pušaka. Da je ovo vjerovatno bilo poznato i Njemcima ali da su bili primorani da koriste i takve puške možda govori i podatak da te puške nikada nisu korištene kao snajperske.