Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεσιέ 25

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 18h 31.6m 00s, −19° 15′ 00″

Μεσιέ 25
Το ανοικτό σμήνος Μεσιέ 25
Παρατηρησιακά δεδομένα (J2000 Εποχή)
ΑστερισμόςΤοξότης
Ορθή αναφορά18h 31.6m[1]
Απόκλιση-19° 15′[1]
Απόσταση2.000 έτη φωτός (610 pc)
Φαινόμενο μέγεθος (V)4,6
Φαινόμενες διαστάσεις (V)32’
Άλλοι προσδιορισμοίIC 4725, Cr 382, Mel 204, OCl 38 [1]
Δείτε επίσης: Ανοικτό σμήνος, Κατάλογος ανοικτών σμηνών

Το Μεσιέ 25 (γνωστό και ως Μ25 και IC 4725) είναι ανοικτό σμήνος σε απόσταση περίπου 2.000 ετών φωτός στον αστερισμό του Τοξότη. Είναι εύκολα ορατό με κιάλια.

Το Μεσιέ 25 ανακαλύφθηκε από τον Φιλίπ Λουά ντε Σεζώ το 1745. Ο Σαρλ Μεσιέ το πρόσθεσε στον κατάλογό του το 1764. Είναι παράξενο πως ένα τόσο αξιοπρόσεκτο αντικείμενο δεν έχει αριθμό NGC, καθώς ο Τζον Χέρσελ για άγνωστο λόγο δεν το συμπεριέλαβε στο Γενικό Κατάλογο, αν και είχε παρατηρηθεί από αρκετούς αστρονόμους πριν από αυτόν.

Ο αριθμός των μελών του Μ25 δεν έχει καθοριστεί με τιμές που κυμαίνονται από λιγότερα από 50 μέχρι 600 άστρα. Έχει διάμετρο περίπου 13 έτη φωτός. Ανάμεσα στα μέλη του Μ25 είναι δύο κίτρινοι γίγαντες και ένας Κηφείδης, γνωστός και ως U Sagittarii[2]. Είναι ένας από τους λίγους Κηφείδες που είναι μέλη σμηνών, όπως το S Γνώμωνα στο NGC 6087. Αυτά τα άστρα δείχνουν ότι το Μεσιέ 25 δεν είναι ένα πολύ νέο σμήνος: η ηλικία του είναι 90 εκατομμυρίων ετών. Το βάρος του κυμαίνεται στα 1.937 M και περίπου το 24% αυτού είναι διαστρική ύλη.[3]

  1. 1,0 1,1 1,2 «SIMBAD Astronomical Database». Results for Messier 25. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2006. 
  2. Wampler, J.; Pesch, Peter; Hiltner, W. A.; Kraft, Robert P. (May 1961), «Cepheids in Galactic Clusters. VIII. a Reinvestigation of U SGR in M25 (= IC 4725)», Astrophysical Journal 133: 895, doi:10.1086/147092 
  3. Kharchenko, N. V.; Piskunov, A. E.; Röser, S.; Schilbach, E.; Scholz, R.-D. (Αυγούστου 2005). «Astrophysical parameters of Galactic open clusters». Astronomy & Astrophysics 438 (3): 1163–1173. doi:10.1051/0004-6361:20042523. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]