زبان‌های مانده
| مانده | |
|---|---|
| سودانی غربی | |
| اقوام: | مردمان مانده |
| پراکنش: | غرب آفریقا |
| تبار: | یکی از خانواده‌های زبانی جهان |
| نیا: | نیامانده |
| زیرگروه‌ها: |
ماندینگ–کپله (مرکز و جنوب غرب)
ساموگو–سونینکه (شمال غرب)
دان–بوسا (شرق)
|
| ایزو ۵–۶۳۹ | dmn |
| زبان شناسی | 00- (phylozone) |
| گلاتولوگ | mand1469[۱] |
 | |
زبان‌های مانده زبان ۳۰ تا میلیون نفر از مردمان مانده در کشورهای مالی، سنگال، گامبیا، گینه، ساحل عاج، بورکینا فاسو، سیرالئون، لیبری، گینه نو و چاد در غرب آفریقا است.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Mande". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ Vydrin, Valentin. "Mande Languages". Oxford Research Encyclopedia of Linguistics. Oxford Research Encyclopedia of Linguistics.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- LANGUES MANDE بایگانی‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
- Mande page of the Journal of West African Languages
- Journal Mandenkan بایگانی‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine (introduction)
الگو:کد زبان‌های معرفی‌شده در ایزو ۶۳۹–۳ که حرف اول عنوان بین‌المللی آنها حرف M است
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |