Contador eléctrico
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2013.) |
O contador eléctrico é un aparello electrónico (os antigos eran electromecánicos) empregado para medir a enerxía eléctrica consumida nun circuíto ou instalación.
A unidade de medida da enerxía eléctrica é o vatio ( joule por segundo), e o seu múltiplo o kWh (quilovatio por hora). Os contadores eléctricos son de diverso tipo. Nas vivendas e pequenos consumidores son de corrente monofásica e para grandes consumidores son trifásicos. Os contadores tamén poden medir a enerxía activa e a enerxía reactiva.
Os contadores eléctricos son precintados polas compañías eléctricas tanto se están en alugueiro como se son propiedade do cliente.
Historia
[editar | editar a fonte]
Funcionamento
[editar | editar a fonte]
A potencia reactiva mídese en "quilo voltios-amperios reactivos por hora", (kvarh). Unha carga indutiva, coma un motor eléctrico, terá potencia reactiva positiva. Unha carga capacitiva terá a potencia reactiva negativa.
A distorsión da corrente eléctrica polas cargas mídese de varias maneiras. O factor de potencia é a relación entre a carga resistiva (o valor real) en voltios-amperios (VA). Unha carga capacitiva ten un factor de potencia positivo, e unha carga indutiva ten un factor de potencia negativo. Unha carga puramente resistiva (tal como unha luz de incandescencia, quentador eléctrico o caldeira) da un factor de potencia de 1. Os harmónicos de corrente son unha medida da distorsión da forma de onda. As cargas electrónicas tales como fontes de alimentación de ordenador extraen a súa corrente no pico de tensión para cargar os seus elementos de almacenamento internos (condensadores). Este pode conducir a unha caída significativa de voltaxe cerca do pico de tensión de alimentación que se amosa como un aplanamento da forma de onda de tensión. Este aplanamento provoca harmónicos impares que non son permisibles se exceden os límites específicos, xa que son non só un desperdicio, tamén poden interferir co funcionamento doutro equipo. As emisións de harmónicos están reguladas por lei na UE e limitadas dentro duns estritos valores. As compañías eléctricas aplican penalizacións cobrando máis pola enerxía consumida en función dos valores.
Os contadores eléctricos monofásicos ou trifásicos miden o gasto de corrente activa (potencia activa).
Contadores de Ferraris
[editar | editar a fonte]Funcionan segundo o principio de indución de Galileo Ferraris
Dobre tarifa
[editar | editar a fonte]Son contadores dobres que poden facer unha facturación diferenciada segundo a faixa horaria programada.
Contador electrónico
[editar | editar a fonte]O medidor de enerxía electrónico non conten elementos móbiles. O fluxo de corrente mídese xa por medio de transformadores de corrente, sistemas de detección de corrente con bobinas de Rogowski, resistencias en derivación ou sensores Hall. As medicións dos sensores son posteriormente procesados por circuítos electrónicos. Os resultados son valores alfanuméricos que se amosan nas pantallas LCD.
Contadores electrónicos con telelectura
[editar | editar a fonte]Son unha mellora dos contadores electrónicos permitindo a telelectura. Empregando tecnoloxía PLC (Power Line Communication). Poden ser consultados empregando as liñas eléctricas como liñas de comunicación para a lectura dos contadores e facer a facturación.
Normativa
[editar | editar a fonte]Na Comunidade Europea os contadores deben cumprir varias normas:
- IEC 62053-21 e -23.
- Para a interface de datos IEC 62056-21 e IEC 62056-42 -46 -53 (DLMS) e IEC empregando 870a.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Contador eléctrico |
