escorrentar

Galego

• Etimoloxía: de correr.

• Pronuncia: /eskorenˈtaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

escorrentar

1. Facer que un animal ou persoa fuxa.
   • Sinónimos: axotar.
   • Termos relacionados: botar, espantar.
2. (Figurado) Facer que unha sensación desapareza.
   • Exemplo: Escorrentar o frío.
     
     

Traducións

• Castelán: espantar ^(es).
• Francés: faire fuir ^(fr).
• Inglés: scare ^(en) away, chase away ^(en), drive away ^(en)
• Portugués: enxotar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	escorrentar
Xerundio	escorrentando
Participio	escorrentado, escorrentada, escorrentados, escorrentadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	escorrento	escorrentas	escorrenta	escorrentamos	escorrentades	escorrentan
	Copretérito	escorrentaba	escorrentabas	escorrentaba	escorrentabamos	escorrentabades	escorrentaban
	Pretérito	escorrentei	escorrentaches	escorrentou	escorrentamos	escorrentastes	escorrentaron
	Antepretérito	escorrentara	escorrentaras	escorrentara	escorrentaramos	escorrentarades	escorrentaran
	Futuro	escorrentarei	escorrentarás	escorrentará	escorrentaremos	escorrentaredes	escorrentarán
	Pospretérito	escorrentaría	escorrentarías	escorrentaría	escorrentariamos	escorrentariades	escorrentarían
Modo Subxuntivo	Presente	escorrente	escorrentes	escorrente	escorrentemos	escorrentedes	escorrenten
	Pretérito	escorrentase	escorrentases	escorrentase	escorrentásemos	escorrentásedes	escorrentasen
	Futuro	escorrentar	escorrentares	escorrentar	escorrentarmos	escorrentardes	escorrentaren
Modo Imperativo	Afirmativo		escorrenta	escorrente1	escorrentemos	escorrentade	escorrenten1
	Negativo		escorrentes	escorrente1	escorrentemos	escorrentedes	escorrenten1
Infinitivo conxugado		escorrentar	escorrentares	escorrentar	escorrentarmos	escorrentardes	escorrentaren

1 Vostede(s)