Media and Communication

Anahtar Kelimeler: Geç-Hitit, Assur, Yazılı Kaynaklar Yazılı Belgeler Işığında Assur Geç-Hitit İlişkileri konusu işlenirken öncelikle Demir Çağı Anadolu’sunda Geç-Hitit uygarlığının ortaya çıkışını incelendi. Geç-Hititlerin yazılı kaynakları sınırlı olduğu için siyasi tarihlerinin büyük kısmı aslında Assur’la olan ilişkilerinden ibarettir. Bu çalışmada yoğun olarak Assur kaynakları incelendi ve Geç-Hitit konusunda çalışmamıza kaynaklık eden tüm yazılı belgeler Türkçe’ye çevrildi. Assur Geç-Hitit ilişkilerini leyen tam bir kronoloji çıkarılmaya çalışıldı. Assur Devleti’nin ciddi bir yıllık tutma geleneği vardır. Ancak Assur yıllıklarının da diğer tüm yazılı kaynakları gibi son derece yanlı ve propagandist bir anlayışla yazıldığı bellidir. Ayrıca yıllıkların dilinde bir takım tekrar eden formüllerin de yer aldığı gözlendi. Assur yazılı kaynaklarının semantik verileriyle modern bilimin kanıtlarının birbiriyle çeliştiği durumlarda bu formüller formal bilimler gözlüğüyle analiz edilmeye ...

The purpose of the study is to focus on the press discourse in the representation of the non-Muslims in the news reports, editorials and columns based on the case studies of the 1934 Thrace Events, 1942 Wealth Tax and 6/7 September 1955 Riots. The aim is to critically analyse the ideological representation of the non-Muslims in the Turkish press through critical linguistics and discourse analysis.Ph.D. - Doctoral Progra

Bu çalışmada erkeğin şiddete yönelmesi toplumsal yapı, toplumsal ilişkiler, toplumsal kültür ve toplumsal ideoloji bağlamında incelenerek ele alınmış ve şiddete yönelme sebepleri  araştırılmıştır.  Ayrıca çalışma sadece sosyolojik değil aynı zamanda psikolojik ve hukuksal bir sorunsal olarak da ele alınmış ve sebepleri tespit edilmeye çalışılmıştır.

Halkla ilişkiler faaliyetlerinin yapılandırılma ve sürdürülme biçimleri, tarihsel süreç içerisinde çeşitli değişim ile dönüşümler geçirmiştir. Bu süreç içerisinde ortaya çıkan bazı modeller, diğerleri arasından sıyrılarak gerek alan yazın, gerekse de pratik düzlemde daha yoğun olarak ele alınmışlardır. Sıklıkla gündeme gelen bu modellerden biri de iki yönlü simetrik modeldir. Karşılıklı anlayış ve uyuma dayanan bu model, aynı zamanda modern halkla ilişkiler anlayışının yansıması olarak da öne çıkmaktadır. İki yönlü simetrik modelin kurum ile hedef kitle arasındaki iletişim sürecine verdiği önem, karşılıklı bilgi akışının da değerini artırmaktadır. Söz konusu bilgi akışı, gündelik yaşamın hemen her alanını güçlü bir şekilde etkisi altına alan dijital dönüşümden etkilenmektedir. Bu çalışma da, dijital dönüşümün önemli bir parçası olan yapay zekâ kavramının iletişim süreçleri ve bilgi akışı ile olan ilişkisini, iki yönlü simetrik halkla ilişkiler modeline sunabileceği potansiyel katkılar ekseninde ele almaktadır. Yapay zekâ kavramının, birçok diğer disiplin gibi halkla ilişkiler alanına da katkılarda bulunacağı değerlendirilmektedir. Bilhassa iki yönlü simetrik modelin önemli aşamalarından biri olan hedef kitle tepki ile mesajlarının kurumca tespit edilmesi ve yorumlanması aşamalarında, yapay zekânın işlem yeteneğinin süreçlerde büyük kolaylıklar sağlayacağı açıktır. Günümüzde yapay zekânın veri toplamanın da ötesinde, veriyi işleme, yorumlama ve hatta analiz edip karar verme yetileri olduğu düşünüldüğünde, iki yönlü simetrik halkla ilişkiler sürecinin her iki tarafında da yer alabileceği iddia edilebilir. Bu öngörülerden yola çıkan çalışmada konu kavramsal açıdan ele alınmakta ve literatür taramasına başvurularak geleceğe dair bir provizyon ortaya koymak, ileride yapılacak çalışmalar için ufuk açmak amaçlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: halkla ilişkiler, iki yönlü simetrik model, yapay zekâ

You are about to embark on a journey—a journey of
discovery about the nature of life. Nearly 180 years
ago, a young English naturalist named Charles Darwin set
sail on a similar journey on board H.M.S. Beagle (figure
1.1 shows a replica of the Beagle). What Darwin learned on
his five-year voyage led directly to his development of the
theory of evolution by natural selection, a theory that has
become the core of the science of biology. Darwin’s voyage
seems a fitting place to begin our exploration of biology,
the scientific study of living organisms and how they have
evolved. Before we begin, however, let’s take a moment to
think about what biology is and why it’s important.

“Elleri Tılsımlı" Şubat 2015’te ilk kez yayımlandığından beri hem akademide hem de medyada çok ilgi gördü, üç yılda üç basımı yapıldı. Röportajlar vererek, konferans, seminer ve üniversitelerde derslere konuk olarak kitabı anlatmaktan büyük keyif aldım. Kişisel bir yolculuk olarak başlayan bir çalışmanın çok sayıda kadının hayatına dokunması, tanışmasak da “hamilelik ve sonrasında ben de benzer bir süreç yaşadım” diyerek mektupla duygu ve düşüncelerini paylaşması benim için büyük mutluluktu. Kitap için sözlü tarih görüşmeleri yaptığım ebelerden ikisi, Ayşe teyze ve Satı teyze vefat ettiler, onlara Allah’tan rahmet, hayatta olanlara uzun ömür diliyorum. Onlar ve kitapta adı geçen eğitimli ebeler ile, yaşlı/eğitimli gibi sınıflandırmaların ve birinin diğerinden üstün görülmesinin yanlış olduğu hususunda hemfikir olduğumuzu biliyorum. Şüphesiz esas olan ebelik mesleğinin itibarının yeniden tesis edilmesidir. Ebelik bölümlerinin sayıları her geçen gün artıyor, eğitim seviyesi artık doktora düzeyinde veriliyor. Dahası ebelik öğrencilerinin, türlü vesilelerle şahit olduğum sorgulayıcı, meraklı ve azimli tavırları, mesleğin geleceği konusunda müthiş umut veriyor. “Elleri Tılsımlı”nın bu minvaldeki çabalara destek olması temennimdir.”

Öz Türkiye Cumhuriyeti'nin Osmanlı mirasını ve İslam'ı kamusal alandan çıkarmak hususunda en etkili kanunlarından biri, 1925 tarihli " Tekke ve Zaviyelerle Türbelerin Seddine ve Türbedarlıklarla birtakım unvanların meni ve ilgasına dair " 677 sayılı Kanundur. Buna göre ülkedeki tüm türbeler kapatılmış, türbe ziyareti ve türbedarlık yasaklanmış, kapatılan ve 1950'den sonra müze olarak açılan bazı türbelere devlet memuru olarak bekçiler tayin edilmiştir. Bu makale, tarihsel çalışmalarda yeterince ilgi görmemiş türbedarlık mesleğini, 677 sayılı kanun ve türbelerin " millileştirilmesi " bağlamında, cumhuriyet arşivleri, meclis tutanakları ve daha önce kullanılmamış İstanbul Türbeler Müze Müdürlüğü arşivleri ışığında 1925-1970 dönemine odaklanarak incelemektedir. Geç Osmanlı'da türbedarın kim olduğu, türbeler kapatıldıktan sonra türbe ve türbedarlara ne olduğu, türbelerdeki hırsızlık vakaları, Vakıflar sorunu ve farklı devlet kurumları, türbe bekçileri ile halk arasında yaşanan gerilim, çekişme ve yasal ihlaller ele alınacaktır. Makale, tarihi ve mimari önemi olan türbelerin ihmalinin ve türbeleri müzeye dönüştürerek " millileştirme " politikasının, kültürel tarihimizde kopukluk yaratmasını ve tarihi birikimi zedelemesini göstererek, cumhuriyet tarihinin daha önce ele alınmamış bir boyutunu aydınlatmayı amaçlamaktadır. Abstract One of the foundational laws of the Republic of Turkey on the exclusion of the Ottoman heritage and Islam is the Law 677 which was enacted in 1925. The Law outlawed the mystic orders and closed their lodges as well as hundreds of shrines in the country and prohibited visiting them. Shrine keepers were dismissed and replaced by shrine officers in some shrines.

In Modern Turkey, informal midwives, who had no formal education and
learned their occupation through both experience and knowledge passed
down by succeeding generations of women, were mostly marginalized as
ignorant, dirty, superstitious crones not only by prominent medical authorities, but also by Ottoman, Turkish, and Western intellectuals who wrote on healing practices. Health in general and childbirth in particular were important dimensions of the modernization efforts of the late Ottoman and early republican state authorities, under whom the medicalization and secularization of childbirth was an overwhelming goal. With the legislative and educational reforms that began in 1842, a new generation of midwives would be supervised by male doctors. With the Law of 1928, the young, educated midwives were placed at the lowest level of the medical hierarchy without autonomy, whereas informal midwives were banned from the profession with the widely accepted assumption that they were the cause of problems such as infant mortality. Moreover, the latter have stayed largely invisible in historical studies up until today.
        This chapter will explore the profession of informal midwives from 1928 until the 1960s with a special focus on their spiritual roles and activities. I will first provide a general overview of midwives in the late Ottoman Empire, to explain the underlying reasons for their marginalization and their “invisibility” in historical studies on women. Relying on oral histories and archival evidence, I will then discuss how they justified continuing their midwifery practices using religious arguments, even after their ban in 1928. By looking at the intersection between the midwife’s medical and spiritual activities within the birth domain as well as her activities beyond reproduction, and by elaborating how she was positioned at the same level as a pregnant mother in terms of respect and reputation, I reveal how midwifery and birth constructed not only medical but also spiritual experiences.