Nagarjuna
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Nāgārjuna (ca. 150 – ca. 250) waor ‘ne Indiase filosoof en de opriechter vaan de Madhyamaka (middeweeg) sjaol vaan ‘t Mahayana Boeddhisme. Heer weurt besjouwd es eine vaan de mies invloodrieke boeddhistische dinkers. Zien gesjrifte waore de basis veur de Madhyamaka (beter bekind in Sjina es de Sanlun of de Drei Verhandelinge Sjaol).
Nagurjuna zien leiende idee is ‘n kritiek op ‘t idee dat ouch meh get oonaofhenkelek kin bestoon. Heer stèlde tot heer zelf gein nui theorieje heet veurgestèld, mer allein de theorieje vaan aandere heet geanalyseerd um aon te toene tot zie oonhawwelek waore. Nagarjuna leet zien tot ‘t logisch oonmeugelek is veur dinger um op ziechzelf te bestoon. 't Gief gein essenties, alles oontsteit door wederzijs aofhaankeleke oersprunk. ‘t Volgend veurbeeld weurt in de professioneel literatuur es veurbeeld gegeve. De reflectie vaan ‘t maonleech in ‘ne vijver is aofhaankelek vaan ‘t leech vaan de maon, de vijver en de persoen dee nao/in de vijver kiek. ‘t Is oonmeugelek um te zègke tot de reflectie onaofhaankelek is vaan de aander factore. Mer umtot de reflectie duudelek ziechbaar is, kinne veer ‘t neet neet-bestaond numme.