me
 Niet te verwarren met: Me, -me, ME, mě
|
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
| 1e persoon | ik 'k |
mij me |
wij we |
ons |
| 2e persoon (informeel) |
jij je |
jou je |
jullie | jullie |
| 2e persoon (formeel) |
u | u | u | u |
| 2e persoon (regionaal) |
gij ge |
u | gij ge |
u |
| 3e persoon (mannelijk) |
hij ie |
hem 'm |
zij ze |
(dat.) hun (acc.) hen ze |
| 3e persoon (vrouwelijk) |
zij ze |
haar 'r, d'r | ||
| 3e persoon (onzijdig) |
het 't |
het 't | ||
| Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm | ||||
- me
me
- clitische (onbenadrukte) vorm van mij
- Heb jij me gebeld?
- ▸ Met haar metalen golfplaten dak leek deze plek me niet geschikt om bescherming te bieden, eerder een uitnodiging aan de bliksem om in te slaan.[2]
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| verplicht | keuze | verplicht | keuze | |
| 1e persoon | mij me |
mijzelf mezelf |
ons | onszelf |
| 2e persoon (informeel) |
je | jezelf | je | jezelf |
| 2e persoon (formeel) |
zich | zichzelf | zich | zichzelf |
| 2e persoon (regionaal) |
u | uzelf | u | uzelf |
| 3e persoon |
zich | zichzelf | zich | zichzelf |
me
- clitische (onbenadrukte) vorm van mij
- Ik heb me vergist.
- Deze vorm wordt gebruikt als de reflexiviteit verplicht is, dat wil zeggen dat het werkwoord alleen als wederkerend gebruikt kan worden. Ook optioneel wederkerende werkwoorden kunnen het gebruiken maar voor deze is mezelf gebruikelijker.
- Het woord me staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "me" herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ me op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- IPA: /me:/
mē
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nom. / voc. | jâ | mî |
| accusatief | mȅne, me | nâs, nas |
| genitief | mȅne, me | nâs, nas |
| datief | mȅni, mi | nȁma, nam |
| locatief | mȅni | nȁma |
| instrumentalis | mnôm, mnóme | nȁma |
- me
me
me
me
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nom. / voc. | jâ | mî |
| accusatief | mȅne, me | nâs, nas |
| genitief | mȅne, me | nâs, nas |
| datief | mȅni, mi | nȁma, nam |
| locatief | mȅni | nȁma |
| instrumentalis | mnôm, mnóme | nȁma |
- me
me
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | ego | nōs |
| accusatief | mē | |
| genitief | mei | nostri |
| datief | mihi | nōbis |
| ablatief | mē |
mē
- mij (accusatief van de eerste persoon enkelvoud)
- door mij (ablatief van de eerste persoon enkelvoud)
- IPA: /mɐ/ (Etsbergs)
me
- onbeklemtoond accusatief van ich.
- me