mi
- mi
- Leenwoord uit het Chinees, in de betekenis van ‘Chinees vermicellitype’ voor het eerst aangetroffen in 1976 [1]
- van Middelnederlands mi (zie hieronder) [2][3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | mi | mi's |
| verkleinwoord | - | - |
- (muziek) derde toon op de toonladder, tussen re en fa
- (muziek) derde toon van een hexachord, tussen re en fa
- Het woord mi staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mi" herkend door:
| 53 % | van de Nederlanders; |
| 75 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "mi" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ mi op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nom. / voc. | jâ | mî |
| accusatief | mȅne, me | nâs, nas |
| genitief | mȅne, me | nâs, nas |
| datief | mȅni, mi | nȁma, nam |
| locatief | mȅni | nȁma |
| instrumentalis | mnôm, mnóme | nȁma |
- mi
mi
mî
- wij (nominatief van de eerste persoon meervoud)
mi
- mij (na een voorzetsel)
mi
mi
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| zonder lidwoord | met lidwoord | zonder lidwoord | met lidwoord |
| mi | le mi | mi | les mi |
mi m
| persoon | enkelvoud | meervoud |
|---|---|---|
| eerste | én | mi |
| tweede | te | ti |
| tweede formeel |
ön | önök |
| derde | ő | ők |
mi
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nom. / voc. | jâ | mî |
| accusatief | mȅne, me | nâs, nas |
| genitief | mȅne, me | nâs, nas |
| datief | mȅni, mi | nȁma, nam |
| locatief | mȅni | nȁma |
| instrumentalis | mnôm, mnóme | nȁma |
- mi
mi
mî
- wij (nominatief van de eerste persoon meervoud)
- [zelfstandig naamwoord] Eerste lettergreep van Latijn mira "(wonderen)". Guido van Arezzo
maakte in de 11e eeuw een toonladder van van zes diatonisch opvolgende tonen ut, re, mi, fa, sol, la. Voor deze namen nam hij de eerste lettergreep van elke regel in een hymne gewijd aan Johannes de Doper omdat die op de betreffende toonhoogte wordt gezongen:
Ut queant laxis
resonare fibris,
mira gestorum
famuli tuorum,
solve polluti
labii reatum, Sancte Ioannes.
(Opdat uw dienaren met zachte stem uw wonderdaden laten weerklinken: verlos hun bezoedelde lippen van schuld, Sint Johannes.)[1][2]
| nominatief | genitief | datief | accusatief | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| vol | clit. | vol | clit. | vol | clit. | vol | clit. | |||
| enk | 1e | ic | mijns | mi | mi | |||||
| 2e | du | -tu | dijns | di | di | |||||
| 3e | m | hi | -i | sijns | -es -s |
hem | -em -en |
hem | -en -ene -ne | |
| f | si | -se | haer | -ere -re -er |
haer | -ere -re -er |
haer | -se | ||
| n | het | t- -et -t |
- | -es -s |
hem | het | -et -t | |||
| mv | 1e | wi | onser | ons | ons | |||||
| 2e | ghi | -i | uwer | u | u | |||||
| 3e | si | -se | haer | -ere -re -er |
hem hen |
-en | hem hen |
-se | ||
mi
- datief en accusatief van de eerste persoon enkelvoud: mij, me
mi
mi
mi v
mi v
mi
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nom. / voc. | ja | my |
| accusatief | mnie, mię | nas |
| genitief | mnie | nas |
| datief | mnie, mi | nam |
| locatief | mnie | nas |
| instrumentalis | mną | nami |
- mi
mi
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | ja | my |
| genitief | ma, mňa | nás |
| datief | mne, mi | nám |
| accusatief | ma, mňa | nás |
| locatief | mne | nás |
| instrumentalis | mnou | nami |
- mi
mi
- IPA : /mi/
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbenadrukt | benadrukt | onbenadrukt | benadrukt | |
| 1e persoon | mi mhi |
mise mhise |
sinn | sinne |
| 2e persoon | thu tu |
thusa tusa |
sibh | sibhse |
| 3e persoon (mannelijk) |
e | esan | iad | iadsan |
| 3e persoon (vrouwelijk) |
i | ise | ||
mi
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbeklemtoond | beklemtoond | onbeklemtoond | beklemtoond | |
| bijvoeglijk | bijvoeglijk of zelfstandig |
bijvoeglijk | bijvoeglijk of zelfstandig | |
| 1e persoon | mi enk mis mv |
mío m enk mía v enk míos m mv mías v mv |
nuestro m enk nuestra v enk nuestros m mv nuestras v mv | |
| 2e persoon | tu enk tus mv |
tuyo m enk tuya v enk tuyos m mv tuyas v mv |
vuestro m enk vuestra v enk vuestros m mv vuestras v mv | |
| 3e persoon |
su enk sus mv |
suyo m enk suya v enk suyos m mv suyas v mv |
su enk sus mv |
suyo m enk suya v enk suyos m mv suyas v mv |
mi enk
- mijn
- «Todo sobre mi madre»
- Alles over mijn moeder
- «Todo sobre mi madre»
- mi
mi
mi
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| nominatief | lange vorm | já | my |
| genitief | korte vorm | mě | nás |
| lange vorm | mne | ||
| na voorzetsel | |||
| datief | korte vorm | mi | nám |
| lange vorm | mně | ||
| na voorzetsel | |||
| accusatief | korte vorm | mě | nás |
| lange vorm | mne | ||
| na voorzetsel | |||
| vocatief | lange vorm | - | - |
| locatief | na voorzetsel | mně | nás |
| instrumentalis | korte vorm | mnou | námi |
| lange vorm | |||
| na voorzetsel | |||
- mi
mi