Zonder de Gilera-rijders Geoff Duke en Alfredo Milani won Fergus Anderson met zijn eencilinder Moto Guzzi Monocilindrica 350 de Spaanse 500cc-Grand Prix. Anderson's overwinning was niet gestolen: er was wel degelijk sterke concurrentie van Dickie Dale, Giuseppe Colnago en Nello Pagani, die echter ook het hoofd moesten buigen voor Carlo Bandirola met zijn MV Agusta 500 4C. Bandirola was nog nauwelijks aan rijden toegekomen omdat MV Agusta zich na de dood van Les Graham uit het WK-seizoen had teruggetrokken. Fergus Anderson werd de eerste coureur in de geschiedenis die in één seizoen overwinningen in drie verschillende klassen had gescoord. De Britse merken kwamen er niet aan te pas: de snelste Norton-coureur Tommy Wood werd op twee ronden gereden en de enige AJS-rijder, Rod Coleman haalde de finish niet.
NSU gaf een kijkje in de toekomst: Kurt Knopf werd slechts tiende met het prototype van de Sportmax, een veel eenvoudiger en goedkopere machine dan de Rennmax, die desalniettemin in 1955 de wereldtitel zou binnenhalen.
Grand Prix-wegrace van Spanje 1953
.svg){kind=small}
Fergus Anderson
Carlo Bandirola
Ken Kavanagh
Rupert Hollaus
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
· 
· 