complement

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  complement    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·ple·ment

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘aanvulling’ voor het eerst aangetroffen in 1614
• afgeleid van (de Latijnse stam van) compleet met het achtervoegsel -ment

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	complement	complementen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het complement o

1. aanvulling (ook (medisch))
2. (grammatica) noodzakelijke aanvulling op het gezegde (voorwerp of naamwoordelijk deel)
3. (wiskunde) die hoek die toegevoegd aan de gegeven hoek een rechte hoek maakt
4. (informatica) getalsrepresentaties gebruikt in computers te weten 2-complement (two's complement) en 1-complement (one's complement)

Synoniemen

• aanvulling, plug-in, toevoegsel

Afgeleide begrippen

• complementsignaal, complementsysteem

Verwante begrippen

• aanvullen, complementair, supplement, supplementair

Vertalingen

    1.   

Engels: complement (en) Portugees: complemento (pt) m

Spaans: complemento (es) m

Gangbaarheid

• Het woord complement staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "complement" herkend door:

80 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.