Armand Duplantis
 Armand Duplantis (2019) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1999 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
181 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Armand „Mondo” Duplantis (ur. 10 listopada 1999 w Lafayette) – amerykańsko-szwedzki lekkoatleta specjalizujący się w skoku o tyczce.
Dwukrotny mistrz olimpijski (2021, 2024), dwukrotny złoty medalista mistrzostw świata (2022, 2023) oraz trzykrotny mistrz Europy (2018, 2022, 2024), halowy mistrz Europy (2021), halowy mistrz świata (2022). Dwukrotnie zdobywał medale mistrzostw świata juniorów, był też mistrzem świata juniorów młodszych. Mistrz NCAA oraz reprezentant Szwecji w tradycyjnym meczu lekkoatletycznym przeciwko Finlandii, Finnkampen. Od 2020 roku absolutny rekordzista świata w skoku o tyczce z wynikiem 6,26 oraz posiadacz najlepszego w historii wyniku w hali – 6,22.
Pochodzi z usportowionej rodziny. W przeszłości skok o tyczce uprawiał także jego ojciec – Amerykanin Greg Duplantis[1]. Z kolei matka Helena (z domu Hedlund) pochodzi ze Szwecji, w młodości uprawiała siedmiobój lekkoatletyczny, reprezentowała swój kraj podczas mistrzostw Europy juniorów w Schwechat (1983)[2]. Skok o tyczce trenował także jego starszy brat Andreas (ur. 1993)[3].
Jego idolem i mentorem jest Renaud Lavillenie[4]. W młodości Duplantis miał w pokoju plakat z autografem ówczesnego rekordzisty świata w skoku o tyczce, którego poznał mając 13 lat[4]. Złoty medalista Igrzysk w Paryżu w 2024 r. 25 sierpnia 2024 roku podczas Diamentowej Ligi w Chorzowie ustanowił rekord świata z wynikiem 6.26.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]W ogrodzie rodzinnego domu znajdowała się skocznia, a będąc dzieckiem Armand Duplantis korzystał z niej od najmłodszych lat[4]. Mając 7 lat korzystał ze specjalnie przygotowanych dla niego tyczek i chciał rywalizować w zawodach[4]. Już 3 lata wcześniej, mając zaledwie 4 lata, marzył o poprawieniu rekordu świata[5]. Ustanawiał najlepsze wyniki w historii 7-latków (2,33) i 12-latków (3,97)[5]. W lipcu 2015 roku, mając zaledwie 15 lat, został w Cali (Kolumbia) mistrzem świata juniorów młodszych, z wynikiem 5,30 ustanawiając rekord zawodów[6].
2016–2019
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2016 rozpoczął od startów halowych, w których trzykrotnie poprawiał najlepszy wynik na świecie w kategorii U18, doprowadzając go do poziomu 5,49. Latem ustanowił rekord życiowy 5,51, a na mistrzostwach świata juniorów, rozegranych na stadionie im. Zdzisława Krzyszkowiaka w Bydgoszczy, zdobył brązowy medal skacząc 5,45[7].
11 lutego 2017 roku podczas Millrose Games pobił rekord świata juniorów skacząc 5,75[8]. Dokładnie miesiąc później, także w Nowym Jorku poprawił ten wynik osiągając 5,82 – a 1 kwietnia, startując już na stadionie – uzyskał 5,90[9]. W lipcu 2017 zdobył dla Szwecji złoty medal mistrzostw Europy juniorów[10], a w sierpniu był dziewiąty podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata w Londynie[11].
25 lutego 2018 roku podczas zawodów w Clermont-Ferrand, organizowanych przez ówczesnego rekordzistę świata Renauda Lavilleniego, wynikiem 5,88 ustanowił halowy rekord świata juniorów[12]. Podczas halowych mistrzostw świata w Birmingham zajął siódme miejsce[13]. Po powrocie do USA 31 marca w Austin z wynikiem 5,92[14] i 5 maja w Baton Rouge z rezultatem 5,93 poprawiał rekord świata juniorów[15]. 14 lipca w Tampere (Finlandia) został mistrzem świata juniorów[16]. Miesiąc później, 12 sierpnia, niespodziewanie został w Berlinie mistrzem Europy ustanawiając rekord zawodów wynikiem 6,05 m[17].
11 maja 2019 podczas lokalnych mistrzostw National Collegiate Athletic Association w Fayetteville (Arkansas) uzyskał wynik 6,00[18]. Na początku czerwca 2019 roku zrezygnował ze studiów na Uniwersytecie Stanu Luizjana, ponieważ nie mógł łączyć nauki z zawodowym uprawianiem sportu[19]. Latem startował już w komercyjnych mityngach Diamentowej Ligi, a 24 sierpnia podczas tradycyjnego meczu Szwecji z Finlandią na stadionie olimpijskim w Sztokholmie ponownie uzyskał wynik 6,00[20]. W związku z przygotowaniami do startu w tym wydarzeniu zrezygnował z reprezentowania Szwecji podczas superligi drużynowych mistrzostw Europy w Bydgoszczy (na początku sierpnia)[21]. Na początku września wygrał konkurs skoku o tyczce podczas meczu Europy z USA w Mińsku, a 1 października sięgnął po srebrny medal mistrzostw świata w Dosze[22].
od 2020
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2020 rozpoczął od startu na mityngu w Düsseldorfie, gdzie uzyskał wynik 6,00 i atakował rekord świata[23]. 8 lutego 2020 roku w Toruniu podczas mityngu Orlen Copernicus Cup, zaliczanego do World Athletics Indoor Tour, po raz pierwszy pobił rekord świata, skacząc w drugiej próbie 6,17[24]. Tydzień później w Glasgow poprawił własny rekord, skacząc w pierwszej próbie 6,18[25]. 19 lutego w Liévin skoczył 6,07, a 23 lutego w Clermont-Ferrand 6,01 – w obu tych konkursach atakował także poprzeczkę zawieszoną na wysokości 6,19. Sezon halowy zakończył z dorobkiem wszystkich startów z wynikami ponad 6,00 – dokonał tego jako pierwszy tyczkarz w historii[26].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod].jpg)
| Rok | Impreza | Miejsce | Pozycja | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 2015 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych |  Cali |
 1. miejsce |
5,30 |
| 2016 | Mistrzostwa świata juniorów |  Bydgoszcz |
 3. miejsce |
5,45 |
| 2017 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Grosseto |
 1. miejsce |
5,65 |
| Mistrzostwa świata |  Londyn |
9. miejsce | 5,50 | |
| 2018 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham |
7. miejsce | 5,70 |
| Mistrzostwa świata juniorów |  Tampere |
1. miejsce |
5,82 | |
| Mistrzostwa Europy |  Berlin |
1. miejsce |
6,05 | |
| 2019 | Mecz Europa – USA |  Mińsk |
1. miejsce | 5,85 |
| Mistrzostwa świata |  Doha |
 2. miejsce |
5,97 | |
| 2021 | Halowe mistrzostwa Europy | Toruń |
1. miejsce |
6,05 |
| Igrzyska olimpijskie |  Tokio |
 1. miejsce |
6,02 | |
| 2022 | Halowe mistrzostwa świata |  Belgrad |
1. miejsce |
6,20 |
| Mistrzostwa świata |  Eugene |
1. miejsce |
6,21 | |
| Mistrzostwa Europy | Monachium |
1. miejsce |
6,06 | |
| 2023 | Mistrzostwa świata |  Budapeszt |
1. miejsce |
6,10 |
| 2024 | Halowe mistrzostwa świata | Glasgow |
1. miejsce |
6,05 |
| Mistrzostwa Europy | Rzym |
1. miejsce |
6,10 | |
| Igrzyska olimpijskie |  Paryż |
1. miejsce |
6,25 |
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]| Typ | Wynik | Data | Miejsce | Zawody | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| stadion | 6,26 | 25 sierpnia 2024 | Chorzów |
Memoriał Kamili Skolimowskiej | absolutny rekord świata |
| hala | 6,22 | 25 lutego 2023 | Clermont-Ferrand |
najlepszy w historii wynik w hali |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Raymond A. Partsch: Pole vaulter Armand Duplantis clearing new heights. theadvocate.com, 2015-03-03. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Johanna Gretschel: National freshman PV record holder Armand Duplantis wants the world. milesplit.com, 2015-01-14. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-25)]. (ang.).
- ↑ European Athletics – Athlete: Andreas Duplantis. european-athletics.org. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ a b c d Kamil Kołsut, Rekordzista świata w skoku o tyczce Szwed Armand Duplantis specjalnie dla „Rzeczpospolitej”: dziś nie mam marzeń, tylko plany. [online], Rzeczpospolita [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ a b Mateusz Górecki, Armand Duplantis goni rekord Renauda Lavillenie. „Sky is the limit” [online], Telewizja Polska [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ Cathal Dennehy, Boys’ pole vault – IAAF World Youth Championships, Cali 2015 [online], World Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Pole Vault men IAAF World U20 Championships Bydgoszcz 2016 [online], World Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Jon Mulkeen: Wilson, Hassan and Okolo shine on night of world leads and records at Millrose Games. IAAF, 2017-02-12. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Maciej Petrucznko: Armand Duplantis pobił rekord świata juniorów. przegladsportowy.pl, 2018-04-01. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (pol.).
- ↑ Result Book European Athletics U20 Championships 2017, Grosseto/ITA [online], european-athletics.org [dostęp 2017-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-24] (ang.).
- ↑ Pole Vault men – Final. [dostęp 2017-08-10]. (ang.).
- ↑ Markos Papadatos: Review: Mondo Duplantis sets new world junior record at 5.88 meters. digitaljournal.com, 2018-02-25. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Results – Pole Vault Men – Final [online], iaaf.org [dostęp 2018-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-04] (ang.).
- ↑ ''Mondo Duplantis Clears 5.92m To Set New World Junior Record At Texas Relays [online], flotrack.org [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Fabulous finale: Armand Duplantis sets world junior record in final LHSAA meet [online], theadvocate.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Markos Papadatos: Review: Mondo Duplantis wins 2018 World Junior Championships. digitaljournal.com, 2018-07-14. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Duplantis, 18, clears 6.05m to shatter championship record in the pole vault. european-athletics.org, 2018-08-12. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-21)]. (ang.).
- ↑ Duplantis vaults collegiate record of 6.00m in Fayetteville [online], World Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Tyczkarz Duplantis przerywa studia. „Wreszcie zarobię konkretne pieniądze” [online], RMF24.pl [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ ''Duplantis clears 6.00m as hosts Sweden triumph in the Finnkampen [online], European Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ DME Bydgoszcz 2019: Duplantis nie wystartuje w Bydgoszczy [online], polsatsport.pl [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ Steven Mills: Double silver for Duplantis and Tuka on day five in Doha. european-athletics.org, 2019-10-01. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Maciej Jałoszyński, Dobry start polskich zawodów w Düsseldorf [online], Polski Zwiążek Lekkiej Atletyki [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ Sara Bounaoui: Nowy rekord świata w skoku o tyczce. rmf24.pl, 2020-02-08. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (pol.).
- ↑ Duplantis ups world pole vault record to 6.18m in Glasgow. worldathletics.org, 2020-02-15. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-15)]. (ang.).
- ↑ Indoor round-up: Duplantis scales 6.01m in Clermont-Ferrand, Zhoya smashes world U20 indoor 60m hurdles record [online], World Athletics [dostęp 2020-05-15] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Armand Duplantis w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2024-06-13].
- Armand Duplantis, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).
- Szwedzcy skoczkowie o tyczce
- Szwedzcy medaliści olimpijscy
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2019
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2022
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2023
- Szwedzi pochodzenia amerykańskiego
- Ludzie urodzeni w Lafayette (Luizjana)
- Urodzeni w 1999
- Rekordziści świata w lekkoatletyce