Epafras
| uczeń apostolski | |
| |
| Data śmierci |
w I wieku |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
palma |
Epafras, św. Epafras z Kolosy, gr. Ἐπαφρᾶς (zm. w I wieku)[1] – postać z Nowego Testamentu, założyciel i głowa Kościoła w Kolosach, uczeń św. Pawła z Tarsu, święty Kościoła katolickiego.
Żywot świętego
[edytuj | edytuj kod]Epafras, wymieniony przez św. Pawła w Liście do Kolosan, pochodził z Kolosy (Kol 4, 12 BT). Towarzyszył apostołowi w czasie jego niewoli (Flm 23 BT). Był poganinem nawróconym na chrześcijaństwo i założycielem miejscowej wspólnoty (gminy)[1]. Jego zasługą była także ewangelizacja Laodycei i Hierapolis (Kol 1,7 BT). Epafras określany jest jako uczeń apostolski. Miejsce uwięzienia ze św. Pawłem, jak i jego przyczyna nie jest znana[2]. Istniały nieuzasadnione teorie dotyczące żydowskiego pochodzenia i pogańskiego rodowodu Epafrasa[3]. W synaksariach przypisywano mu pierwsze biskupstwo Kolosy i męczeńską śmierć.
Kult
[edytuj | edytuj kod]Według Baroniusza relikwie świętego Epafrasa spoczywają w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie[1].
Jego wspomnienie obchodzone jest 19 lipca[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- Epafras (imię)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Francesco Spadafora: Sant' Epafra di Colossi. [dostęp 2010-09-23]. - Santi Beati (wł.)
- ↑ Prawdopodobnie w Cezarei, ale brak tego dowodów.
- ↑ Hieronim ze Strydonu określił te relacje jako bajki.
- ↑ Zgodnie z wpisem Baroniusza, który w swoim martyrologium powielił wpis Adona.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 173/174. ISBN 83-7097-374-4.