Febe (postać biblijna)

Święta
Feba
Φοίβη
	diakonisa
Data urodzenia	w I wieku
Data śmierci	w I wieku
Czczona przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	3 września

Feba, Febe z Koryntu, łac. Phoebe, gr. Φοίβη, Phoíbē (I wiek) – postać z Nowego Testamentu, diakonisa zboru w Kenchrach^[1], święta katolicka.

Biografia

Wymieniona przez apostoła Pawła w Liście do Rzymian (16,1 BT)^[2], napisanym między 57 a 58 rokiem w Koryncie. Mieszkanka Kenchr (gr. Κεχριές,, Kechries), jednego z dwóch korynckich miast portowych. Feba posługiwała w tamtejszym Kościele lub spełniała posługę, później wykonywaną przez diakonisy. Jej zasługi dla apostoła Pawła i miejscowych chrześcijan sprawiły, iż jest przez apostoła polecana adresatom. Przypuszczalnie miała udać się do Rzymu i była doręczycielką tego listu. Według tradycji była wdową.

Jej wspomnienie w Kościele katolickim, za Martyrologium rzymskim, obchodzone jest 3 września.

Zobacz też

Przypisy

↑ Warto wyjaśnić znaczenie imienia Febe – przewodzić, rządzić, stać na czele, stąd niektórzy komentatorzy twierdzą, że stała ona na czele zboru w Kechries – z XVI Ogólnopolskiego Forum Kobiet luterańskich, Warszawa, 28–30.09.2007, diakon Małgorzata Gaś.
↑ Rz 16,1-2

Bibliografia

Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 277/278. ISBN 83-7097-374-4.
Joachim Gnilka: Pierwsi Chrześcijanie. Źródła i początki Kościoła. Kraków: Wydawnictwo M, 2004. ISBN 83-7221-941-9.

Linki zewnętrzne

Giorgio Eldarov, Santa Febe (Phoebe) (wł.)
Zapomniane święcenia: diakonisy wczesnego Kościoła. openforum.tezeusz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. - "Chrześcijanie w świecie" (autor: Alicja Baranowska)
Rz 16,1 przekład interlinearny

[1] Warto wyjaśnić znaczenie imienia Febe – przewodzić, rządzić, stać na czele, stąd niektórzy komentatorzy twierdzą, że stała ona na czele zboru w Kechries – z XVI Ogólnopolskiego Forum Kobiet luterańskich, Warszawa, 28–30.09.2007, diakon Małgorzata Gaś.

[2] Rz 16,1-2

[1]

[2]