Longin z Cezarei Kapadockiej
| męczennik setnik | |
 Giovanni Lorenzo Bernini św. Longinus, rzeźba w bazylice św. Piotra na Watykanie | |
| Data urodzenia |
I wiek |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
I wiek |
| Czczony przez | |
| Wspomnienie |
15 marca lub 16 października (kat.), |
| Atrybuty | |
Longin, męczennik z Cezarei Kapadockiej, również: Lucjan, z łac. Longinus, Longin Setnik – żyjący w I wieku rzymski żołnierz o imieniu Kasjusz[1] (setnik), uczeń apostolski, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, uważany w czasach pierwotnego Kościoła za pierwszego męczennika[2].
Opis tej postaci znajduje się w Ewangeliach, listach Ojców Kościoła, apokryfach (po raz pierwszy w Ewangelii Nikodema), a także w dziełach Grzegorza z Nyssy. Wspólne dla tradycji Kościoła wschodniego jak i Kościoła zachodniego jest to, że rzymski pogański żołnierz pochodzący z Kapadocji, włócznią przebił bok Jezusa Chrystusa (J 19, 31-37 BT) i nawrócił się:
Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha rzekł „Prawdziwie, ten człowiek był synem Bożym” (Mk 15, 39 BT).
Według niektórych przekazów stał na straży Grobu Pańskiego, by za pieniądze składać fałszywe świadectwo o wykradzeniu ciała Jezusa przez jego uczniów[3]. Miał być ochrzczony imieniem Longin[4] i, porzuciwszy służbę wojskową, prowadzić działalność apostolską w Kapadocji.
Był przez wczesnych chrześcijan czczony jako pierwszy męczennik, który miał zginąć ścięty mieczem z rozkazu Piłata[2].
W bazylice św. Piotra na Watykanie znajduje się relikwia, mianowicie grot „Włóczni św. Longina”, która według kościelnej tradycji przeszyła bok Chrystusa[5].
W ikonografii przedstawiany jest pod krzyżem w zbroi rzymskiego legionisty, w hełmie i z włócznią w ręce nazwaną „Włócznią Przeznaczenia”, a także od czasów wczesnochrześcijańskich jest na ikonach „Ukrzyżowania Chrystusa”[6]. Niekiedy ukazywany jest, jak wbija włócznię w bok ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa. Na wizerunkach gdzie przedstawiany jest samodzielnie ubrany jest w czerwony płaszcz, w prawej ręce trzyma zwój, w lewej włócznię[6].
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 15 marca[7] lub 16 października[8] (wcześniej m.in. 23 października, 22 listopada).
Cerkiew prawosławna wspomina Longina 16/29 października[a], tj. 29 października według kalendarza gregoriańskiego[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Żywot świętego Longina, żołnierza i Męczennika. Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku - Katowice/Mikołów 1937r.. [dostęp 2013-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-23)].
- ↑ a b Ks. Jan Kochel: Ewangeliczni świadkowie Męki i Śmierci Jezusa. opoka.org.pl. [dostęp 2009-06-10]. (pol.).
- ↑ Przekupiona straż (Mt. 28, 11-15BT)
- ↑ Nawrócenie (Mt. 27,54BT)
- ↑ Bezcenne relikwie .. Miesięcznik Rodzin Katolickich "Nasza Arka" nr 2/2003. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-23)].
- ↑ a b c Jarosław Charkiewicz: męcz. Longin Setnik. Serwis Cerkiew.pl. [dostęp 2012-05-06].
- ↑ Longin, męczennik z Cezarei Kapadockiej. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2012-05-06].
- ↑ Antonio Borrelli: San Longino. Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2012-05-06]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna Wydawnictwa Gutenberg Print, t. 9, reprint W-wa 1994. str. 151, ISBN 5-85167-012-6
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Antonio Borrelli, San Longino – Enciclopedia dei Santi (wł.)