Grant Shapps

Grant Shapps
Data i miejsce urodzenia	14 września 1968 ; Watford
	Minister obrony
Okres	od 31 sierpnia 2023; do 5 lipca 2024
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Ben Wallace
Następca	John Healey
	Minister ds. bezpieczeństwa energetycznego i netto zero(inne języki)
Okres	od 7 lutego 2023; do 31 sierpnia 2023
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	utworzenie urzędu
Następca	Claire Coutinho(inne języki)
	Minister handlu i przemysłu
Okres	od 25 października 2022; do 7 lutego 2023
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Jacob Rees-Mogg
Następca	Kemi Badenoch
	Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii
Okres	od 19 października 2022; do 25 października 2022
Poprzednik	Suella Braverman
Następca	Suella Braverman
	Minister transportu Wielkiej Brytanii
Okres	od 24 lipca 2019; do 6 września 2022
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Chris Grayling
Następca	Anne-Marie Trevelyan
	Współprzewodniczący Partii Konserwatywnej
Okres	od 4 września 2012; do 11 maja 2015
Poprzednik	Baronessa Warsi
Następca	powrót do jednoosobowego przewodnictwa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grant Shapps (ur. 14 września 1968 w Watford) – brytyjski przedsiębiorca i polityk, członek Partii Konserwatywnej. Od 2005 do 2024 członek Izby Gmin, w latach 2012-2015 współprzewodniczący Partii Konserwatywnej i zarazem minister bez teki w gabinecie Davida Camerona. Od 24 lipca 2019 do 6 września 2022 minister transportu w Gabinecie Borisa Johnsona, od 19 października 2022 do 25 października 2022 minister spraw wewnętrznych w gabinecie Liz Truss. Od 25 października 2022 do 7 lutego 2023 minister handlu i przemysłu w gabinecie Rishiego Sunaka. Od 31 sierpnia 2023 do 5 lipca 2024 minister obrony w tym samym gabinecie.

Życiorys

Pochodzenie i kariera zawodowa

Pochodzi z rodziny brytyjskich Żydów, jako nastolatek działał w organizacji młodzieży żydowskiej BBYO^[1]. Jest absolwentem finansów i zarządzania na Manchester Polytechnic. Po studiach założył własną firmę pod nazwą PrintHouse, świadczącą usługi poligraficzne i reklamowe, a później także internetowe. W 2012 prasa ujawniła, iż innym polem jego działalności biznesowej była sprzedaż oprogramowania umożliwiającego właścicielom stron internetowych zwiększenie wpływów z sieci reklamowej Google, przy czym później strony używające tej techniki były usuwane przez Google z wyników wyszukiwarki jako łamiące jej zasady^[2]^[3].

Kariera polityczna

W latach 1997 i 2001 Shapps dwukrotnie startował bez powodzenia w wyborach do Izby Gmin z ramienia Partii Konserwatywnej. Udało mu się uzyskać mandat parlamentarny za trzecim razem, podczas wyborów w 2005. Kiedy wkrótce później nowym liderem partii został David Cameron, Shapps otrzymał stanowisko jej wiceprzewodniczącego (co w polskiej terminologii odpowiadałoby zastępcy sekretarza generalnego), odpowiedzialnego za kwestie wyborcze. W 2007 dołączył do zespołu rzeczników partii jako specjalista ds. mieszkalnictwa. Nie był wówczas formalnie członkiem gabinetu cieni, ale miał prawo uczestniczyć w jego posiedzeniach.

Po wyborach w 2010, w wyniku których powstał koalicyjny rząd konserwatystów i Liberalnych Demokratów, Shapps trafił do resortu społeczności i samorządów lokalnych, gdzie był wiceministrem odpowiedzialnym za mieszkalnictwo i samorząd terytorialny. Jednocześnie stanął na czele międzyresortowej grupy roboczej zajmującej się walką z bezdomnością. Podczas rekonstrukcji rządu w 2012 roku został mianowany współprzewodniczącym partii (obok lorda Feldmana) i zarazem ministrem bez teki w randze członka Gabinetu. Po wyborach w 2015 roku stracił dotychczasowe stanowiska i miejsca w gabinecie, ale pozostał w rządzie jako minister stanu (co odpowiada sekretarzowi stanu w polskiej terminologii) w resorcie rozwoju międzynarodowego.

Od 24 lipca 2019 do 6 września 2022 był ministrem transportu w Gabinecie Borisa Johnsona^[4]. 19 października 2022 został powołany na ministra spraw wewnętrznych w gabinecie Liz Truss na miejsce Suelli Braverman, która podała się do domysji^[5]. Po rezygnacji premier Liz Truss, 25 października 2022 został przez jej następcę Rishiego Sunaka powołany na stanowisko ministra handlu i przemysłu^[6].

W 2024 nie został ponownie wybrany do Izby Gmin^[7].

Życie prywatne

Od 1997 jest żonaty z Belindą Goldstone. Mają troje dzieci. W 2007 Shapps ujawnił, iż cała trójka została poczęta metodą in vitro, co miało związek z jego kłopotami ze zdrowiem wywołanymi przez chemioterapię, jakiej poddał się w 2000 roku, chorując na nowotwór^[8].

Przypisy

↑ Jessica Elgot: New Jewish ministers and the Miliband rivalry. The Jewish Chronicle, 2010-05-14. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
↑ Randeep Ramesh: Grant Shapps founded company selling software that breaches Google code. The Guardian, 2012-09-02. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
↑ Rupert Neate: Google blacklists websites run by family of Grant Shapps. The Guardian, 2012-09-07. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
↑ Cabinet audit: What does the appointment of Grant Shapps as Transport Secretary mean for policy? [online], www.newstatesman.com [dostęp 2019-08-02] (ang.).
↑ Grant Shapps replaces Suella Braverman as home secretary. news.sky.com. [dostęp 2022-10-19].
↑ Rishi Sunak’s cabinet: Who is in the prime minister’s top team?, [w:] BBC [online], 25 października 2022 [dostęp 2022-10-25] (ang.).
↑ Welwyn Hatfield - General election results 2024, „BBC News” [dostęp 2024-07-05] (ang.).
↑ Andrew Porter: How Grant Shapps slept rough for Christmas. The Telegraph, 2007-12-29. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).

Bibliografia

Strona oficjalna (ang.) [dostęp 2012-09-22]
Profil w bazie dziennika The Guardian (ang.) [dostęp 2012-09-22]
Biogram na stronie Izby Gmin (ang.) [dostęp 2012-09-22]

[1] Jessica Elgot: New Jewish ministers and the Miliband rivalry. The Jewish Chronicle, 2010-05-14. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).

[2] Randeep Ramesh: Grant Shapps founded company selling software that breaches Google code. The Guardian, 2012-09-02. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).

[3] Rupert Neate: Google blacklists websites run by family of Grant Shapps. The Guardian, 2012-09-07. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).

[4] Cabinet audit: What does the appointment of Grant Shapps as Transport Secretary mean for policy? [online], www.newstatesman.com [dostęp 2019-08-02] (ang.).

[5] Grant Shapps replaces Suella Braverman as home secretary. news.sky.com. [dostęp 2022-10-19].

[6] Rishi Sunak’s cabinet: Who is in the prime minister’s top team?, [w:] BBC [online], 25 października 2022 [dostęp 2022-10-25] (ang.).

[7] Welwyn Hatfield - General election results 2024, „BBC News” [dostęp 2024-07-05] (ang.).

[8] Andrew Porter: How Grant Shapps slept rough for Christmas. The Telegraph, 2007-12-29. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

W dniu powstania	Rishi Sunak Dominic Raab Jeremy Hunt James Cleverly Suella Braverman Ben Wallace Stephen Barclay Oliver Dowden Penny Mordaunt Nicholas True Nadhim Zahawi Grant Shapps Michael Gove Kemi Badenoch Mel Stride Gillian Keegan Thérèse Coffey Mark Harper Michelle Donelan Chris Heaton-Harris Alister Jack David Davies
Późniejsi członkowie rządu	Greg Hands Alex Chalk Chloe Smith Claire Coutinho Victoria Atkins David Cameron Lucy Frazer Richard Holden

W dniu powstania	Liz Truss Thérèse Coffey Kwasi Kwarteng James Cleverly Suella Braverman Ben Wallace Brandon Lewis Nadhim Zahawi Penny Mordaunt Nicolas True Jake Berry Alok Sharma Jacob Rees-Mogg Simon Clarke Kemi Badenoch Chloe Smith Kit Malthouse Ranil Jayawardena Anne-Marie Trevelyan Michelle Donelan Chris Heaton-Harris Alister Jack Robert Buckland
Późniejsi członkowie	Jeremy Hunt Grant Shapps

W dniu powstania	Boris Johnson Sajid Javid Dominic Raab Priti Patel Michael Gove Robert Buckland Stephen Barclay Ben Wallace Matt Hancock Andrea Leadsom Liz Truss Thérèse Coffey Gavin Williamson Theresa Villiers Robert Jenrick Grant Shapps Julian Smith Alister Jack Simon Hart Natalie Evans Nicky Morgan Alok Sharma James Cleverly
Późniejsi członkowie rządu	Rishi Sunak Kwasi Kwarteng George Eustice Brandon Lewis Oliver Dowden Anne-Marie Trevelyan David Frost Amanda Milling Steve Barclay Nadhim Zahawi Nadine Dorries Jacob Rees-Mogg Kit Malthouse Greg Clark Michelle Donelan James Cleverly Shailesh Vara Andrew Stephenson

W dniu powstania	Boris Johnson Sajid Javid Rishi Sunak Andrea Leadsom Julian Smith Alister Jack Alun Cairns Stephen Barclay Gavin Williamson Liz Truss Nicky Morgan Ben Wallace Amber Rudd Alok Sharma Robert Jenrick Priti Patel Dominic Raab Robert Buckland Theresa Villiers Grant Shapps Matt Hancock Oliver Dowden Michael Gove Geoffrey Cox Jacob Rees-Mogg Natalie Evans
Późniejsi członkowie gabinetu	Thérèse Coffey

W dniu powstania	David Cameron Danny Alexander Vince Cable Kenneth Clarke Nick Clegg Iain Duncan Smith Liam Fox Cheryl Gillan Michael Gove William Hague Philip Hammond Chris Huhne Jeremy Hunt Andrew Lansley David Laws Theresa May Andrew Mitchell George Osborne Owen Paterson Eric Pickles Caroline Spelman lord Strathclyde baronessa Warsi
Późniejsi członkowie	Ed Davey Chris Grayling Justine Greening lord Hill of Oareford David Jones Patrick McLoughlin Maria Miller Michael Moore Grant Shapps Theresa Villiers Stephen Crabb Alistair Carmichael Elizabeth Truss Michael Fallon Nicky Morgan Sajid Javid

Ministrowie transportu (1919–1941)	Eric Geddes Lord Peel Lord Crawford John Baird Harry Gosling Wilfrid Ashley Herbert Morrison James Pybus Oliver Stanley Leslie Hore-Belisha Leslie Burgin Euan Wallace John Reith John Moore-Brabazon
Ministrowie transportu wojennego (1941–1945)	Frederick Leathers
Ministrowie lotnictwa cywilnego (1944–1953)	Lord Swinton Lord Winster Lord Nathan Lord Pakenham Lord Ogmore John Maclay Alan Lennox-Boyd
Ministrowie transportu (1945-1953)	Alfred Barnes John Maclay Alan Lennox-Boyd
Ministrowie transportu i lotnictwa cywilnego (1953–1959)	Alan Lennox-Boyd John Boyd-Carpenter Harold Watkinson
Ministrowie transportu (1959–1970)	Ernest Marples Tom Fraser Barbara Castle Richard Marsh Frederick Mulley John Peyton
Ministrowie transportu przemysłowego (1970–1974)	John Peyton
Ministrowie transportu (1974–1997)	Frederick Mulley John Gilbert Bill Rodgers Norman Fowler David Howell Tom King Nicholas Ridley John Moore Paul Channon Cecil Parkinson Malcolm Rifkind John MacGregor Brian Mawhinney George Young
Ministrowie środowiska, transportu i regionów (1997–2001)	John Prescott
Minister transportu, samorządu i regionów (2001–2002)	Stephen Byers
Ministrowie transportu (od 2002)	Alistair Darling Douglas Alexander Ruth Kelly Geoff Hoon Lord Adonis Philip Hammond Justine Greening Patrick McLoughlin Chris Grayling