Ryszard Nieszporek

Ryszard Nieszporek
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1908 ; Bielszowice
Data i miejsce śmierci	12 lipca 1985 ; Katowice
	Minister górnictwa
Okres	od 22 kwietnia 1949; do 14 maja 1958
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Następca	Piotr Jaroszewicz
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ryszard Nieszporek (ur. 16 maja 1908 w Bielszowicach – ob. Ruda Śląska, zm. 12 lipca 1985 w Katowicach) – polski górnik i polityk, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji, minister górnictwa i energetyki (1949–1950), minister górnictwa (1950–1954).

Życiorys

Uzyskał wykształcenie podstawowe, z zawodu górnik. Przed wojną więziony za działalność polityczną w Komunistycznej Partii Polski. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W PZPR zastępca członka (1948–1959) i członek (1959–1964) Komitetu Centralnego.

Od marca 1945 do listopada 1948 wiceprzewodniczący, a następnie do kwietnia 1949 przewodniczący zarządu głównego Centralnego Związku Zawodowego Górników. Pełnił mandat poselski na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji. Był kolejno ministrem górnictwa i energetyki oraz ministrem górnictwa w latach 1949–1954, następnie w 1954 podsekretarzem stanu i I wiceministrem. W latach 1954–1964 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach.

Od października 1964 do stycznia 1970 ambasador PRL w Bułgarii. Był przewodniczącym zarządu wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Katowicach, w latach 1974–1983 członkiem prezydium Zarządu Głównego, a od 1983 członkiem Krajowej Rady TPPR.

Pochowany wraz z Heleną Nieszporek (1913–2001) na Cmentarzu ewangelickim przy ul. Francuskiej w Katowicach (kwatera 13-1-76)^[2].

Odznaczenia

Order Budowniczych Polski Ludowej (1978)^[3]
Order Sztandaru Pracy I klasy
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi
Medal 40-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Górnik PRL”
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1963)^[4]
Złota odznaka „Zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego” (1960)^[5]
Order Jeźdźca z Madary I klasy (Ludowa Republika Bułgarii, 1970)^[6]
Order „Znak Honoru” (ZSRR, 1984)^[7]
inne odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

↑ Do 30 marca 1950 jako minister górnictwa i energetyki.
↑ Informacje w serwisie Grobonet.
↑ Wręczenie wysokich odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1978, nr 165, s. 1.
↑ Odznaki Tysiąclecia dla działaczy Śląskich, „Trybuna Robotnicza”, nr 59, 11 marca 1963, s. 1.
↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 249, 19 października 1960, s. 1.
↑ Wysokie bułgarskie odznaczenie dla R. Nieszporka, „Trybuna Robotnicza”, nr 23, 28 stycznia 1970, s. 2.
↑ Wysokie odznaczenia ZSRR dla działaczy TPPR, „Trybuna Robotnicza”, nr 182, 1 sierpnia 1984, s. 1.

Bibliografia

TadeuszT. Mołdawa TadeuszT., Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 402, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
Zmarł Ryszard Nieszporek, „Trybuna Robotnicza”, nr 162, 13–14 lipca 1985, s. 1–2.

[1] Do 30 marca 1950 jako minister górnictwa i energetyki.

[2] Informacje w serwisie Grobonet.

[3] Wręczenie wysokich odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1978, nr 165, s. 1.

[4] Odznaki Tysiąclecia dla działaczy Śląskich, „Trybuna Robotnicza”, nr 59, 11 marca 1963, s. 1.

[5] „Trybuna Robotnicza”, nr 249, 19 października 1960, s. 1.

[6] Wysokie bułgarskie odznaczenie dla R. Nieszporka, „Trybuna Robotnicza”, nr 23, 28 stycznia 1970, s. 2.

[7] Wysokie odznaczenia ZSRR dla działaczy TPPR, „Trybuna Robotnicza”, nr 182, 1 sierpnia 1984, s. 1.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]