ankommen

ankommen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˡankɔmən] ​ wymowa austriacka

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) przybyć (przyjść, przyjechać, przypłynąć itp.), znaleźć się

(1.2) spodobać się, znaleźć uznanie

(1.3) zależeć od, chodzić o

(1.4) przeciwstawić się, stawić czoło

(1.5) zawracać głowę, naprzykrzać się

odmiana:

(1.1-5) ankomm|en (kommt an), kam an, angekommen (sein)

przykłady:

(1.1) Um zehn Uhr sind wir in Berlin angekommen. → O dziesiątej przybyliśmy do Berlina.

(1.1) Heute ist eine Postkarte von deinem Vater angekommen. → Dzisiaj przyszła kartka pocztowa od twojego ojca.

(1.1) Zu Hause angekommen, lade ich zuerst einmal mein Handy auf. → Przybywszy do domu najpierw ładuję moją komórkę.

(1.2) Ich habe nicht erwartet, dass er so gut ankommen würde. → Nie spodziewałem się, że on się aż tak spodoba.

(1.3) Es kommt auf den situationsgerechten Mix an. → To zależy od składanki dopasowanej do sytuacji.

(1.4) Wie kann Kunst dagegen ankommen? → Jak sztuka może się temu przeciwstawić?

(1.5) Denn die hatten natürlich sofort Sorge, dass die USA mit weiteren Zwangsmaßnahmen ankommen würden. → Bo oni się oczywiście natychmiast przejęli, że USA będą zawracać głowę kolejnymi represjami.

składnia:

(1.1) in/bei/zu etw./jdm. Dat. ankommen

(1.2) bei etw./jdm. Dat. ankommen

(1.3) auf etw./jdn. Akk. ankommen

(1.4) gegen etw./jdn. Akk. ankommen

(1.5) mit etw./jdm. Dat. (bei jdm. Dat.) ankommen

kolokacje:

(1.1) zu Hause ankommen

(1.2) gut/schlecht ankommen

(1.3) es kommt darauf an, dass/ob … • darauf kommt es nicht an

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ankommen n, Ankömmling m

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. an- + kommen

uwagi:

zobacz też: kommen • ankommen • drankommen • rankommen • vorankommen

źródła: