gbur

gbur (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡbur], AS: [gbur]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. człowiek opryskliwy, nieobyty towarzysko

(1.2) hist. w XV-XIX w.: gospodarz, zamożny chłop, posiadający własne duże gospodarstwo (tzw. gburstwo), od jednego do dwóch łanów, w większości wolny; zob. też gburzy w Wikipedii

(1.3) reg. (Mazury) bogaty rolnik

(1.4) reg. (Warmia i Mazury) gospodarz

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gbur	gbury
dopełniacz	gbura	gburów
celownik	gburowi	gburom
biernik	gbura	gburów
narzędnik	gburem	gburami
miejscownik	gburze	gburach
wołacz	gburze	gbury
ndepr. M. i W. lm: (ci) gburowie / gburzy

przykłady:

(1.1) Z niego jest straszny gbur – wchodząc nie powiedział nawet „Dzień dobry”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cham, impertynent, arogant

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) człowiek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gburostwo n, gburstwo n, gburzysko n

forma żeńska gburka ż

przym. gburowaty

przysł. gburowato

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.4) niem.

uwagi:

tłumaczenia:

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gospodarz

• angielski: (1.1) boor
• hiszpański: (1.1) zafio m
• jidysz: (1.1) גראָבער פֿליגל m (grober fligl)
• kaszubski: (1.1) sëri (nieòbëczajny, scërzowati) człowiek; (1.2) gbùr
• niemiecki: (1.1) Flegel m
• staro-wysoko-niemiecki: (1.2) gibüro m, gebure m, gebur m
• szwedzki: (1.1) lurk w
• wilamowski: (1.1) cepok m, priöestok m
• włoski: (1.1) zotico m, zoticone m, cafone m, tanghero m, villano m, villanzone m, bifolco m

źródła:

gbur (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gospodarz, rolnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: