Kosma

Kosma (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔsma], AS: [kosma]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Kosma w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kosma	Kosmowie
dopełniacz	Kosmy	Kosmów
celownik	Kosmie	Kosmom
biernik	Kosmę	Kosmów
narzędnik	Kosmą	Kosmami
miejscownik	Kosmie	Kosmach
wołacz	Kosmo	Kosmowie
depr. M. i W. lm: (te) Kosmy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Kosma • brat / kuzyn / wujek / dziadek Kosma • mężczyzna imieniem (o imieniu) Kosma • święty / błogosławiony Kosma • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Kosma • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Kosma • otrzymać / dostać / przybrać imię Kosma • dzień imienin / imieniny Kosmy • na Kosmy (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Κοσμᾶς

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cosmas, Kosmas
• białoruski: (1.1) Кузьма m
• czeski: (1.1) Kosma m
• francuski: (1.1) Cosme m
• hiszpański: (1.1) Cosme m
• nowogrecki: (1.1) Κοσμάς m
• portugalski: (1.1) Cosme m
• rosyjski: (1.1) Косма m, Кузьма m
• starogrecki: (1.1) Κοσμᾶς m
• włoski: (1.1) Cosma m

źródła: