Panik

Panik (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈpanɪk], lm IPA: [ˈpaˌnɪkən]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Panik	die Paniken
dopełniacz	der Panik	der Paniken
celownik	der Panik	den Paniken
biernik	die Panik	die Paniken

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Panik auslösen / kriegen / verhindern • Panik bricht aus • in Panik geraten / versetzen • von Panik befallen / erfasst

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. panisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: