atrybut
atrybut (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik atrybut atrybuty dopełniacz atrybutu atrybutów celownik atrybutowi atrybutom biernik atrybut atrybuty narzędnik atrybutem atrybutami miejscownik atrybucie atrybutach wołacz atrybucie atrybuty
- przykłady:
- (1.1) Atrybutem największego z greckich bogów – Zeusa, zwanego gromowładnym – był piorun.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. attributus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) attribute
- białoruski: (1.1) атрыбут m
- bułgarski: (1.1) атрибут m
- duński: (1.1) attribut w/n
- esperanto: (1.1) atributo
- francuski: (1.1) attribut
- hiszpański: (1.1) atributo
- kataloński: (1.1) atribut m
- norweski (bokmål): (1.1) attribut n
- norweski (nynorsk): (1.1) attribut n
- portugalski: (1.1) atributo
- rosyjski: (1.1) свойство, атрибут
- szwedzki: (1.1) attribut n
- ukraiński: (1.1) атрибут m, властивість ż
- źródła: