beż

beż (język polski)

beż (1.1)

wymowa:

IPA: [bɛʃ], AS: [beš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kolor podobny do koloru kawy z mlekiem

(1.2) część odzieży w kolorze beżu (1.1)

przymiotnik

(2.1) mający kolor kawy z mlekiem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	beż	beże
dopełniacz	beżu	beżów
celownik	beżowi	beżom
biernik	beż	beże
narzędnik	beżem	beżami
miejscownik	beżu	beżach
wołacz	beżu	beże

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Ona wybrała sportowy samochód, który miał wyraźny odcień beżu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) jasny/ciemny beż • odcienie beżu

(1.2) chodzić w beżach

(2.1) suknia/spodnie beż

synonimy:

(2.1) beżowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. beżowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. beige

uwagi:

(1.2) zwykle w lm

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beige
• arabski: (1.1) بيج
• białoruski: (2.1) бэж
• francuski: (1.1) beige m
• hiszpański: (1.1) beis m
• niemiecki: (1.1) Beige n
• nowogrecki: (1.1) μπεζ n

źródła: