dorzecze

dorzecze (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈʒɛt͡ʃɛ], AS: [dožeče] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hydrol. obszar, z którego wszystkie wody spływają do jednej rzeki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dorzecze	dorzecza
dopełniacz	dorzecza	dorzeczy
celownik	dorzeczu	dorzeczom
biernik	dorzecze	dorzecza
narzędnik	dorzeczem	dorzeczami
miejscownik	dorzeczu	dorzeczach
wołacz	dorzecze	dorzecza

przykłady:

(1.1) W dorzeczu Eufratu i Tygrysu rozwijały się starożytne cywilizacje.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzeczułka ż, rzeczka ż, rzeka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) basin, river basin, watershed, drainage basin, drainage area, catchment area, catchment basin
• baskijski: (1.1) arro
• białoruski: (1.1) басейн m
• galicyjski: (1.1) conca ż
• hiszpański: (1.1) cuenca ż
• portugalski: (1.1) bacia ż
• rosyjski: (1.1) (водосборный) бассейн m
• włoski: (1.1) bacino m

źródła: