gobelin

gobelin (język polski)

gobelin (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡɔˈbɛlʲĩn], AS: [gobelʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. ozdobna tkanina, naśladująca malowidło, stosowana do ozdoby ścian

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gobelin	gobeliny
dopełniacz	gobelinu	gobelinów
celownik	gobelinowi	gobelinom
biernik	gobelin	gobeliny
narzędnik	gobelinem	gobelinami
miejscownik	gobelinie	gobelinach
wołacz	gobelinie	gobeliny

przykłady:

(1.1) Na wystawie zaprezentowano gobeliny z watykańskiej kolekcji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) makata, tapiseria

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gobeliniarz m, gobeliniarka ż, gobeliniarskość ż, gobelinowość ż

zdrobn. gobelinek m

przym. gobelinowy, gobeliniarski

przysł. gobeliniarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. < niem. Kobold ; od królewskiej manufaktury prowadzonej przez rodzinę Gobelinów

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tapestry
• bułgarski: (1.1) гоблен m
• interlingua: (1.1) tapisseria
• niemiecki: (1.1) Gobelin m
• słowacki: (1.1) gobelín m
• ukraiński: (1.1) гобелен m
• węgierski: (1.1) gobelin
• włoski: (1.1) gobelin m

źródła:

gobelin (język węgierski)

gobelin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szt. gobelin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gobelin (język włoski)

gobelin (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szt. gobelin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc.

uwagi:

źródła: