kominiarka

kominiarka (język polski)

kominiarka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃mʲĩˈɲarka], AS: [kõmʹĩńarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. czapka okrywająca głowę i szyję, mająca niewielkie wycięcie na twarz, a czasem tylko na oczy i usta, noszona także w formie wywiniętej wokół głowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kominiarka	kominiarki
dopełniacz	kominiarki	kominiarek
celownik	kominiarce	kominiarkom
biernik	kominiarkę	kominiarki
narzędnik	kominiarką	kominiarkami
miejscownik	kominiarce	kominiarkach
wołacz	kominiarko	kominiarki

przykłady:

(1.1) Chodnikiem szła grupa kibiców w kominiarkach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chodzić w kominiarce • nosić kominiarkę • założyć / zdjąć kominiarkę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komin mrz, kominek mrz, kominiarz m, kominiarczyk mos/mzw

przym. kominowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) balaclava
• czeski: (1.1) kukla ż
• duński: (1.1) elefanthue w
• esperanto: (1.1) skimasko
• francuski: (1.1) cagoule ż, passe-montagne m
• hiszpański: (1.1) pasamontañas m
• islandzki: (1.1) lambhúshetta ż
• niemiecki: (1.1) Sturmhaube ż, Balaklava ż, Skimütze ż
• nowogrecki: (1.1) σκούφος m, κουκούλα ż
• rosyjski: (1.1) шапка-маска ż
• szwedzki: (1.1) rånarluva w
• włoski: (1.1) passamontagna m

źródła: