path

path (język angielski)

path (1.1)

wymowa:

amer. IPA: /pæθ/

bryt. IPA: /pɑːθ/ lub /pæθ/

wymowa amerykańska

wymowa brytyjska

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dróżka, ścieżka

(1.2) fiz. tor, trajektoria

(1.3) przen. droga (np. czyjegoś życia)

(1.4) inform. ścieżka

(1.5) mat. w teorii grafów: ścieżka (gdy wierzchołki i krawędzie się nie powtarzają)

(1.6) mat. w teorii grafów: spacer (gdy zarówno wierzchołki jak i krawędzie mogą się powtarzać)

(1.7) mat. w teorii grafów: droga (gdy jedynie wierzchołki mogą się powtarzać)

odmiana:

(1) lp path; lm paths

przykłady:

(1.1) They were walking along a narrow path. → Szli wąską ścieżką.

(1.3) I suspect I’ll be accused of being “alarmist” by some readers who would prefer not to be disturbed. But when there is danger in our path, an alarm is exactly what is needed. → Podejrzewam, że przez niektórych czytelników, którzy wolą nie być niepokojeni, zostanę posądzony o bycie "panikarzem". Ale gdy na naszej drodze pojawia się niebezpieczeństwo, zaalarmowanie innych to dokładnie to, co jest wtedy potrzebne.

składnia:

kolokacje:

(1.4) absolute path • canonical path • relative path

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. by-path, bypath

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: