pokłon

pokłon (język polski)

pokłon (1.1)

pokłon (1.1)

pokłon (1.3) feretronu

wymowa:

IPA: [ˈpɔkwɔ̃n], AS: [poku̯õn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) niskie pochylenie głowy lub całego tułowia na znak oddania czci

(1.2) st.pol. dar czołobitny dla pana

(1.3) etn. rel. pochylenie obrazu w procesji katolickiej na Kaszubach; zob. też Pokłon feretronów w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pokłon	pokłony
dopełniacz	pokłonu	pokłonów
celownik	pokłonowi	pokłonom
biernik	pokłon	pokłony
narzędnik	pokłonem	pokłonami
miejscownik	pokłonie	pokłonach
wołacz	pokłonie	pokłony

przykłady:

(1.1) Po wspólnym pokłonie przed pomnikiem delegaci udali się w stronę trybuny.

(1.1) Wychodząc z komnaty, bił pokłony do ziemi.

(1.3) Historia tradycji pokłonów feretronów nie została dotychczas szczegółowo zbadana.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bić pokłony • pokłon Trzech Króli / pasterzy • głęboki pokłon

synonimy:

(1.1) ukłon, pokłonienie, skinienie

(1.2) st.pol. poczta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pokłonienie n, ukłon mrz, skłon mrz

czas. pokłonić dk., ukłonić się dk., kłaniać się ndk., pokłonić się dk., skłonić dk., skłaniać ndk.

przym. pokłonny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bow, greeting; (1.3) bow
• chorwacki: (1.1) poklon m; (1.3) poklon m
• czeski: (1.1) poklona ż; (1.3) poklona ż
• francuski: (1.1) révérence ż; (1.3) révérence ż
• hiszpański: (1.1) reverencia ż; (1.3) reverencia ż
• łaciński: (1.1) reverentia ż
• niemiecki: (1.1) Verbeugung ż; (1.3) Verbeugung ż
• nowogrecki: (1.1) υπόκλιση ż
• portugalski: (1.1) reverência ż; (1.3) reverência ż
• rosyjski: (1.1) поклон m; (1.3) поклон m
• sanskryt: (1.1) नमः
• slovio: (1.1) poklon; (1.3) poklon
• włoski: (1.1) inchino m, riverenza ż; (1.3) inchino m

źródła: