prominent

prominent (język polski)

wymowa:

IPA: [prɔ̃ˈmʲĩnɛ̃nt], AS: [prõmʹĩnẽnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś bardzo ważny, najczęściej ze świata polityki lub showbiznesu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prominent	prominenci
dopełniacz	prominenta	prominentów
celownik	prominentowi	prominentom
biernik	prominenta	prominentów
narzędnik	prominentem	prominentami
miejscownik	prominencie	prominentach
wołacz	prominencie	prominenci

przykłady:

(1.1) Ten pokój jest tylko dla prominentów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dostojnik, dygnitarz, notabl, osobistość, VIP; pot. gruba ryba, figura, oficjel, rekin, szyszka, szycha, ważniak; przest. oficjał

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prominentka ż

przym. prominentny, prominencki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. prominens

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) VIP, V.I.P.

źródła:

prominent (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wybitny, sławny, znaczący, prominentny

(1.2) widoczny, rzucający się w oczy

(1.3) wydatny, sterczący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. prominently

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

prominent (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prominentny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Promi m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: