vuelto

vuelto (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈbwel̦.to]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (Ameryka) drobne, reszta (przy płaceniu)

przymiotnik

(2.1) odwrócony, skierowany, zwrócony, ustawiony (w konkretną stronę)

(2.2) odwrócony (w inną, nieokreśloną stronę)

(2.3) odwrócony (do góry nogami)

(2.4) o ubraniu: przewrócony (na drugą stronę)

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów bierny (participio) od volver

odmiana:

(2.1-4) lp vuelto m, vuelta ż; lm vueltos m, vueltas ż

przykłady:

(2.1) He puesto el sofá vuelto hacia la otra pared para que no me dé el sol por las tardes. → Ustawiłem sofę odwróconą na drugą ścianę, aby wieczorami nie świeciło na mnie słońce.

(2.2) Me pareció haberla visto ayer en el supermercado, pero estaba vuelta, así que no le pude ver la cara. → Wydawało mi się wczoraj, że zobaczyłem/am ją w supermarkecie, ale była odwrócona, więc nie mogłem/am ujrzeć jej twarzy.

(2.3) Cuando volvimos a casa, nos encontramos con que todos los muebles estaban destrozados o vueltos del revés y que la caja fuerte había sido desvalijada. → Gdy wróciliśmy/łyśmy do domu, spotkaliśmy/łyśmy się z tym, że wszystkie meble były zniszczone lub odwrócone do góry nogami i że sejf został splądrowany.

składnia:

kolokacje:

(2.4) cuello vuelto → golf (zawinięty kołnierz swetra)

synonimy:

(1.1) vuelta, cambio

(2.1) colocado, dirigido, orientado, puesto

(2.3) invertido

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vuelta ż, volvedera ż

czas. volver, volverse

przym. volvible, volvedor

związki frazeologiczne:

etymologia:

ims. bierny nieregularny od volver, z łac. *volŭtus < łac. volūtus

uwagi:

źródła: