wiązać

wiązać (język polski)

oni wiążą (1.1) węzeł

oni wiążą (1.4) go

wymowa:

IPA: [ˈvʲjɔ̃w̃zat͡ɕ], AS: [vʹi ̯õũ̯zać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j 

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) splatać, tworząc węzeł

(1.2) łączyć przedmioty razem, używając sznura

(1.3) pakować w chustę związując jej końce

(1.4) krępować kogoś za pomocą sznura

(1.5) tworzyć ciąg logiczny prowadzący od czegoś do czegoś, kojarzyć

(1.6) wojsk. angażować obce oddziały w walkę, uniemożliwiając ich wykorzystanie w innym miejscu

(1.7) być substancją, elementem zespalającym coś z czymś

(1.8) tworzyć wiązanie chemiczne

(1.9) gw. (Bukowina) robić na drutach

czasownik nieprzechodni

(2.1) jednoczyć ze sobą ludzi

(2.2) zobowiązywać do czegoś

(2.3) twardnieć, tężeć, tracić elastyczność

odmiana:

koniugacja IX

przykłady:

(1.1) Nie umiem wiązać krawatów.

(1.4) Woły wiąże się za rogi, a ludzi za język.

(1.5) Równanie stanu gazu wiąże ze sobą jego temperaturę, ciśnienie i objętość.

(1.6) Nasz oddział wiązał wroga bojem, podczas gdy inni próbowali zajść go od tyłu.

(1.7) Ten proszek wiąże brud.

(2.1) Dzieci wiążą mocniej niż obrączki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wiązać supeł / krawat

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiązka ż, powiązanie n, wiązanka ż, wiązadło n, wiązar m, wiązalnia ż, wiązacz m, wiązaczka ż, więź ż, więzadło n, wiązanie n, związanie n, zawiązanie n

czas. związać, powiązać, nawiązać, odwiązać, dowiązać, wywiązać się, przewiązać, przywiązać, obwiązać

przym. wiążący, niepowiązany

przysł. wiążąco

związki frazeologiczne:

chleb najmocniej wiąże człowieka • wiązać koniec z końcem • wiązać stułą

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tie, bind, bundle; (1.5) link, relate
• arabski: (1.1) عصب
• awestyjski: (1.1) 𐬠𐬀𐬧𐬛𐬀𐬌𐬌𐬈𐬌𐬙𐬌; (1.2) 𐬠𐬀𐬧𐬛𐬀𐬌𐬌𐬈𐬌𐬙𐬌; (1.3) 𐬠𐬀𐬧𐬛𐬀𐬌𐬌𐬈𐬌𐬙𐬌; (1.4) 𐬠𐬀𐬧𐬛𐬀𐬌𐬌𐬈𐬌𐬙𐬌
• bhodźpuri: (1.1) बांधना; (1.2) बांधना; (1.3) बांधना; (1.4) बांधना
• białoruski: (1.1) вязаць; (1.2) вязаць; (1.4) вязаць
• bułgarski: (1.1) връзвам; (1.2) свързвам; (1.4) връзвам
• chorwacki: (1.1) vezati
• czeski: (1.1) vázat
• dolnołużycki: (1.1) wězaś
• duński: (1.1) binde
• elfdalski: (1.1) binda
• estoński: (1.1) siduma
• fiński: (1.1) solmia
• francuski: (1.1) nouer
• gocki: (1.1) 𐌱𐌹𐌽𐌳𐌰𐌽
• górnołużycki: (1.1) wjazać
• hiszpański: (1.1) anudar
• indonezyjski: (1.1) mengikat
• japoński: (1.1) 結ぶ (むすぶ, musubu); (1.2) 結ぶ (むすぶ, musubu); (1.4) 縛る (しばる, shibaru); (1.5) 結び付ける (むすびつける, musubitsukeru), 関連付ける (かんれんづける, kanrenzukeru)
• kaszubski: (1.1) wiązac; (1.2) wiązac
• kataloński: (1.1) lligar
• koreański: (1.1) 묶다
• litewski: (1.1) rišti; (1.2) rišti; (1.4) rišti; (1.5) sieti, susieti
• łotewski: (1.1) siet
• manx: (1.1) kiangley
• nepalski: (1.1) बाँध्नु
• niderlandzki: (1.1) knopen
• niemiecki: (1.1) binden; (1.2) binden; (1.3) binden; (1.4) binden; (1.5) binden, verbinden; (1.6) binden; (1.7) binden; (1.8) binden; (2.1) binden, verbinden; (2.2) binden, verbinden; (2.3) binden, verbinden
• norweski (bokmål): (1.1) binde, knytte
• nowogrecki: (1.1) δένω
• portugalski: (1.1) amarrar
• rosyjski: (1.1) вязать, связывать; (1.2) связывать; (1.3) завязывать; (1.4) связывать; (1.5) связывать
• rumuński: (1.1) a lega
• serbski: (1.1) везати (vezati)
• słowacki: (1.1) viazať
• słoweński: (1.1) vezati
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) вѧзати / ⰲⱔⰸⰰⱅⰻ (vęzati)
• starofryzyjski: (1.1) binda; (1.2) binda
• staroirlandzki: (1.1) cenglaid; (1.2) cenglaid
• szwedzki: (1.1) knyta, binda
• turecki: (1.1) bağlamak; (1.2) bağlamak; (1.3) bağlamak; (1.4) bağlamak
• ukraiński: (1.1) в'язати; (1.2) в'язати; (1.3) в'язати; (1.4) в'язати
• waloński: (1.1) noukî
• węgierski: (1.1) köt
• wietnamski: (1.1) thắt
• wilamowski: (1.1) bynda; (1.2) bynda; (1.3) bynda; (1.4) bynda; (1.5) bynda, ; (1.6) bynda; (1.7) bynda; (1.8) bynda; (2.1) bynda; (2.2) bynda; (2.3) bynda, bynda
• włoski: (1.1) annodare

źródła: