zacofanie
Wygląd
zacofanie (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) opóźnienie w rozwoju pod względem technologicznym, społecznym itd.
- (1.2) wrogość wobec postępu
- odmiana:
- (1.1-2) blm;
przypadek liczba pojedyncza mianownik zacofanie dopełniacz zacofania celownik zacofaniu biernik zacofanie narzędnik zacofaniem miejscownik zacofaniu wołacz zacofanie
- przykłady:
- (1.1) Świadomość zacofania Rosji i przekonanie o konieczności wydobycia jej z tego zacofania łączyła się u niego z instynktownym wyczuciem dróg realizacji tego celu i z konsekwencją w działaniu[1].
- (1.2) Unikał poglądów i ocen krańcowych, krytycznie odnosił się do przejawów umysłowego zacofania i obskurantyzmu, ciemnoty i religijnego fanatyzmu[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zacofanie technologiczne / cywilizacyjne / gospodarcze /… • odwieczne / wielowiekowe zacofanie • zacofanie w przemyśle / rolnictwie • zacofanie wsi / Trzeciego Świata • bieda i zacofanie
- (1.2) walka z zacofaniem
- synonimy:
- (1.1) zapóźnienie, niedorozwój, upośledzenie
- (1.2) średniowiecze, kołtuństwo, kołtuneria, obskurantyzm, wstecznictwo, wsteczność
- antonimy:
- (1.1) postęp
- (1.2) postępowość
- hiperonimy:
- (1.2) konserwatyzm, niewiedza
- hiponimy:
- (1.2) ciasnota, drobnomieszczaństwo, prowincjonalizm, zaściankowość, reakcyjność
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zacofaniec m
- przym. zacofany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) backwardness, underdevelopment, retardation
- arabski: (1.1) تخلف
- białoruski: (1.1) адсталасць ż; (1.2) коснасць ż
- francuski: (1.1) arriération
- rosyjski: (1.1) отсталость ż; (1.2) отсталость ż, косность ż
- ukraiński: (1.1) відсталість ż
- źródła:
- ↑ Dawna Rosja despotyzm i demokracja, Benedykt Zientara, 1985 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Pisarze polskiego oświecenia, red. Anna Gomulicka, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.