Raking er preparering og konservering av feit fisk (aure, sik, røye) ved ein kombinasjon av sjølvoppløysing (autolyse) og gjæring (fermentering) forårsaka av naturleg nærverande enzym og mjølkesyrebakteriar.
Prosessen blir kontrollert ved svært grundig reinslegheit av fisk og reiskap, tilsetning av 6–8 % salt og eventuelt litt sukker, låg temperatur (5–8 °C) og fråvær av oksygen ved at fisken blir lagd tett med buken opp under press i krukke, butt eller bytte. Fisken er moden etter 2–3 månader. Rakfisken blir eten som han er, men i eldre tider vart han òg glotekt og kokt.
Ein finn variantar av rakfisk i sirkumpolare strøk og i Søraust-Asia.
Raka fisk blir kalla i historiske kjelder surfisk (Noreg, Sverige), gravfisk (Sverige) og rakfisk (Noreg).
.jpg#/media/Fil:Rakfisk_(crop).jpg){kind=link}
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må være logga inn for å kommentere.