Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
İçeriğe atla

Zoofili

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Franz von Bayros'un eseri, bir ergen ve geyik arasındaki oral seks tasvir ediyor

Zoofili, insan ve hayvan arası cinsel eylemi veya böyle eylemlere eğilim göstermeyi tanımlamak için kullanılan bir terim. Hayvanlara karşı bu tip bir eğilimi olan kişilere zoofil denir. Zoofili, parafili adı verilen davranış bozukluklarından biridir.

Zoofili cinsel eylemleri içerebileceği gibi, yalnızca ikincil, hatta bazen bilinçsiz cinsel tatmine hizmet eden tercihleri de içerebilir. Bu terim ilk kez 1896 yılında Viyanalı psikiyatrist Richard von Krafft-Ebing tarafından Psychopathia sexualisbaşlıklı eserinde kullanılmıştır. DSM-III'ün gözden geçirilmiş versiyonundan (1987) bu yana zoofili, belirtilmemiş parafililer (sosyal normdan cinsel sapmalar) altında listelenmiştir. ICD-10'a göre (F65.8), zoofili düzensiz bir cinsel tercihtir. Bununla birlikte, daha yeni çalışmalar artık daha farklı bir tablo çizmektedir.

Çoğu ülkede zoofilik eylemler, hayvan istismarı yasaları veya doğaya karşı suçlar ile ilgilenen yasalar doğrultusunda yasaklanmıştır. Buna rağmen birçok zoofil, bu eylemlerin çoğunlukla tacizci olmadıklarını iddia eder.[1]

2010'da 171 kişiyle yapılan bir araştırmada, daha önce bir hayvanla cinsel ilişki yaşamış kişilerde penis kanserinin ortalama %13 daha fazla görüldüğü tespit edildi. Buna karşın hayvanların türü ile penis kanseri arasında bir korelasyon saptanmadı.[2]

Etimoloji

[değiştir | kaynağı değiştir]

"Zoofili" kelimesi, Yunancada "hayvan" anlamına gelen ζῷον (zoion) ile "dosluk" ve "sevgi" anlamına gelen φιλία (filia) kelimelerinin birleştirilmesiyle türetilmiştir.

Zoofili üzerine bakış açıları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zoofili, kısmen çeşitli bilim dalları tarafından ele alınmıştır: Psikoloji (insan zihninin incelenmesi), seksoloji (insan cinselliğini inceleyen nispeten yeni bir disiplin), etoloji (hayvan davranışlarının incelenmesi) ve antrozooloji (insan-hayvan etkileşimlerinin incelenmesi).

Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabının beşinci baskısında (DSM-5) zoofili, "diğer spesifik parafilik bozukluk" sınıflamasına yerleştirilmiştir.[3] (DSM-III ve IV'te "aksi belirtilmediği takdirde parafilik" idi).[4][5][6][7] Dünya Sağlık Örgütü, ICD-10'da hayvanlarla cinsel tercihe "diğer cinsel tercih bozuklukları" listesine yer vermiştir.[8]

Yasal durumu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Dokunaç erotizmi, hentailerde sıkça değinen temalardandır

Birçok ülkede her türlü zoofilik eylemler yasaktır.[hangileri?] Bazı ülkelerde ise, cinsel aktiviteden bahsedilmeden, yalnızca hayvanlara kötü muamele edilmesi yasa dışıdır.[hangileri?] Örneğin Birleşik Krallık, bir hayvanla cinsel ilişki veya oral seks eylemi gerçekleştiren bir kişinin (ölü veya canlı) görüntülerini yasa dışı kılar.[9]

Zoofilinin yasal olduğu AB ülkeleri Finlandiya, Macaristan ve Romanya'dır.[kaynak belirtilmeli]

Bölgelere ve dönemlerine göre zoofili

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye

[değiştir | kaynağı değiştir]

Antik Anadolu uygarlıklarında at veya katırla cinsel ilişkiye girmek suç olmasa da, bu eylemi yapanlar kralın huzuruna çıkamaz ve rahip olamazdı.[10]

Türkiye'de hayvanla cinsel ilişkiye girme sebebiyle verilen son tutuklama kararı 1993'te mülteci kampının yakınlarında gerçekleşen bir hayvanla cinsel ilişki vakasına verildi.[11] ASUMA direktörü Oğuz Polat 2018'de yaptığı açıklamada Türkiye'deki hayvanla ilişki vakalarının erkeklerde görüldüğünü ve ülkedeki erkeklerin %8'inden fazlasının daha önce bir hayvanla ilişki yaşadığını tahmin ettiklerini açıkladı.[12]

İlhan Başgöz ve din tarihçisi Julian Baldick, Tahtacı Yörükleri ve Orta Asya'daki Şamanist toplumlarda gençlerin eşekle cinsel ilişkiye girdiğini iddia etmektedir. Baldick'e göre hayvanla cinsel ilişkiye girmek Şamanizm inancındaki "hayvanlaşma"ya giden yolda önemli bir adımdır. Baldick, Türk halklarındaki "hayvan olma pratiği"nin, hayvanların sembolik özelliklerin benimsenmesinden daha fazlası olduğunu savunmaktadır.[13]

Hitit yasalarında erkeğin karısı, atı, eşeği ve ölüler erkeğin kabul edilebilir cinsel partnerleri arasında sayılmaktaydı.[14]

Tepkiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yazar Mahmut Makal hayvanla cinsel ilişkinin köylü gençleri sapıklıktan koruduğunu belirtmektedir. Sosyolog Doğu Ergil ise köylerde eşcinsel ilişkilerin çabuk yayılmasından dolayı hayvanlarla ilişki kurulduğunu ifade etmektedir. Yazar Osman Şahin'a göre, köylerde erkeğin köpekle, atla ve eşekle cinsel ilişkiye girmesi yüzyıllardır normal karşılanmaktadır.

Almanya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Orta Çağ Almanya'sında eşekle öpüşmenin diş ağrısını hafiflettiğine inanılmaktaydı.[15]

İsveç

[değiştir | kaynağı değiştir]

1635 ve 1754 yılları arasında İsveç'te 1.486 erkek ve 14 kadın hayvanla cinsel ilişkiye girmekle suçlandı.[16] 17 ve 18. yüzyıllarda İsveç'teki idam cezalarının %25 ila %35'inin sebebi hayvanla cinsel ilişkiye girmekti. Genellikle hem hayvanla cinsel ilişkiye giren kişi, hem de hayvan idam edilirdi.[17]

İspanya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aragon'da hayvanlarla cinsel ilişki sık görülen bir durumdu. Zaragoza, Valensiya ve Barselona'da 1560-1660 yılları arasında görülen 367 hayvanla cinsel ilişki davasında 84 idam ve 145 kadırgada çalışma kararı verildi. Hayvanla cinsel ilişkiye girdiği tespit edilenlerin hatrı sayılır bir kısmı Fransızdı. 367 hayvanla cinsel ilişki davasının 100'ünde Fransızlar hayvanla cinsel ilişkiye girmekle suçlanmaktaydı. Bu davaların 22'si idam, 47'si kadırga cezasıyla sonuçlandı.[16]

Pakistan

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hayvanla cinsel ilişki vakalarının görüldüğü Pakistan, Google arama sonuçlarına göre hayvanlarla cinsel ilişkinin İnternet üzerinde en çok aratıldığı ülkedir. Domuz, eşek, köpek, kedi ve yılan İnternet aramalarında en çok aratılan hayvan türleridir.[18]

ABD

[değiştir | kaynağı değiştir]

2002 yılında medyan yaşı 27 olan daha önce bir hayvanla cinsel ilişki yaşamış 114 katılımcıyla İnternet üzerinden bir zoofili araştırması yapıldı. %91'i Amerikalı ve %83'ü üniversite veya eşdeğer bir eğitim kurumundan mezun olan katılımcıların %63'ü köpekle, %29'u atgiller familyasından bir canlıyla ilişki yaşadığını belirtti. Ayrıca sığır (2), kedi (2), keçi (1), koyun (1), tavuk (1) ve yunusla (1) daha önce cinsel ilişki yaşadıklarını belirten katılımcılar da oldu. Aktif olarak hayvanlarla cinsel ilişki yaşamaya devam edenlerin %51'i köpek, %39'u atgiller familyasından bir canlıyla cinsel ilişki yaşadıklarını söyledi. Katılımcıların yarısı hayvanla ilk cinsel ilişkilerini 11 ve 14 yaşları arasında yaşadıklarını belirtti. Aktif olarak hayvanla cinsel ilişkiye giren katılımcıların %80'i ilk cinsel ilişkilerini yaşadıkları hayvan türüyle cinsel ilişkiye girmeye devam ettiklerini ifade etti. Atgiller familyasından bir hayvanla cinsel ilişki yaşayanların tamamı hayvanla vajinal ilişki yaşadığını belirtirken katılımcıların yarısı hayvanla anal ilişki yaşadığını da belirtti. Ek olarak atgiller familyasından bir hayvanla ilişki yaşayanların %14'ü hayvanla oral ilişki yaşadıklarını söyledi. Katılımcıların cinsel yönelimi ile tercih ettikleri hayvanların cinsiyeti arasında bir korelasyon görülmektedir.[19]

Kürtaj ve eşcinsellik karşıtı Cumhuriyetçi aktivist Neal Horsley, bir katırla cinsel ilişkiye girdiğini itiraf etti.[20][21]

Hayvanlarla cinsel ilişkinin yaygın olduğu Kızılderili halklarından Hopilerin eşek, köpek, at, koyun ve tavuklarla cinsel ilişkiye girdiği tespit edilmiştir.[22]

Brezilya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Atlar, katırlar ve küçük eşekler Kuzeybatı Brezilya'da cinsel ilişki için kullanılan hayvanlardır.[23] 2010'da yapılan bir araştırmada, Brezilya'nın kırsal bölgelerindeki erkeklerin yaklaşık %35'inin hayvanla cinsel ilişkiye girdiği tespit edildi.[24] Bir rahip, Brezilya'nın bir köyünde eşek veya tavuklarla cinsel ilişkiye girmenin kötülükleri üzerine bir vaaz vererek skandal yaratmıştı.[25]

Kosta Rika

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kosta Rika'nın kuzeyinde dişi domuz ve eşekle cinsel ilişkiye girmek normal kabul edilebilirken, genç erkekler ve dişi köpeklerle olan cinsel ilişki toplum arasında kabul görmez ve alay konusu olur. Erkek hayvanlarla cinsel ilişkiye girmek de toplum arasında kabul edilmez.[26]

Honduras

[değiştir | kaynağı değiştir]

Honduras'ta gençlerin dişi eşek, buzağı, tavuk, hindi ve keçilerle ilişkiye girdiği rapor edildi.[26]

Meksika

[değiştir | kaynağı değiştir]

Meksika'nın Tijuana kentindeki eşek gösterilerinde fahişlerin herkese açık bir şekilde eşeklerle cinsel ilişkiye girdiği söylenmektedir.[27][28] Bununla beraber bununla ilgili çok az belge bulunmaktadır.[29] 1981'de yayımlanmış New West kitabında, taksicilerin Tijuana'ya gelen turistleri eşek gösterilerini izleyebilecekleri kırmızı fener mahallesine götürmeyi teklif ettikleri yazmaktadır.[30] Eşek gösterileri, 2008'de Tijuana'yı ziyaret etmek için sebepler listesinde yer aldı.[31] Buna karşın Gustavo Arellano, eşek gösterilerinin gerçek olmadığını iddia etmektedir.[32]

Halk içinde eşekle cinsel ilişki vakalarının görüldüğü iddia edilen diğer şehir Juarez'de eşek gösterilerinin kâğıt hamurundan yapılmış tek kullanımlık binalarda yapıldığı iddia edilmektedir.[33][34]

Tortorici'ye göre, alkol tüketimi hayvanlarla cinsel ilişkiye girmeyi akla yatkın hale getirmektedir. Tarihçi William B. Taylor notlarında özellikle Merkez Meksika'daki Meksika yerlilerinin İspanyol kültüründe yaygın olan "alkolün kişinin iç yüzünü açığa çıkardığı ve suça neden olabileceği" inancını benimseye başladıklarını yazmaktadır. Ayrıca birçok Meksikalı, Meksika içkisi pulqueden çok fazla içtikten sonra eşekle cinsel ilişkiye girmeye sıcak baktıklarını ifade etti.[35]

Hindistan

[değiştir | kaynağı değiştir]

Antik Hint puranası Matsya Purana, eşekle cinsel ilişkiye giren kişinin kafasının tamamen kazıtılmasını, inekle cinsel ilişkiye giren kişinin ise bir altın sikke ödemesi gerektiğini emreder.[36] Dişi eşek, dişi deve ve dişi bufaloyla olan cinsel ilişkiye atıflar Parashara'nın yazılarında geçmektedir.[37]

Hindistan'ın kırsal bölgelerinde dişi eşek, keçi, inek ya da bufalo gibi hayvanlarla cinsel ilişkiye girildiği gözlemlenmektedir. Kentsel mahallelerde ise cinsel ilişki için dişi köpek tercih edilmektedir. Köydeki çocuklar genellikle dişi eşekle cinsel ilişkiye girerler.[38] Hindistan'da yaygın olan bir söylentiye göre, eşekle ilişkiye girmek HIV virüsünü yok ederek AIDS hastalığını tedavi etmektedir.[39]

Hindistan'da hayvan ve insan arasındaki cinsel ilişkileri tasvir eden heykeller vardır. Bu heykeller ilişkide erkeğin aktif hayvanın pasif, hayvanın aktif erkeğin pasif ve hayvanın aktif kadının pasif olduğu şekilde üç grupta değerlendirilebilir. Erkeğin aktif hayvanın pasif ve hayvanın aktif kadının pasif olduğu ilişki tasvirleri daha yaygındır. Erkeğin aktif rolü üstlendiği cinsel ilişki tasvirlerinde, aristokrat görünümlü bir adam, dişi at, dişi eşek, dişi geyik veya dişi köpekle ilişkiye girerken tasvir edilir. Hayvanın aktif rolü üstlendiği tasvirlerde ise kadın, genellikle eşekle cinsel ilişkiye girerken tasvir edilir.[40] Vijayanagar'daki bir tapınakta, âdet gören bir kadın eşek veya atla cinsel ilişkiye girerken tasvir edilmiştir.[41] Hindistan'ın çeşitli bölgelerinde gardabha taşları bulunmaktadır. Bu taşlarda eşekle cinsel ilişkiye giren kadın tasvirleri bulunmaktadır.[42]

Badagalar arasında zührevi hastalığı olduğunu bilen erkekler karılarıyla cinsel ilişkiye girmezler. Ölümcül düzeydeki zührevi hastalıkların sadece eşekle cinsel ilişkiye girerek tedavi olacağına inanırlar. Eşek, cinsel ilişki bittikten hemen sonra ölürse, erkeğin zührevi hastalıktan kurtulduğu kabul edilir.[43]

Sri Lanka

[değiştir | kaynağı değiştir]

Modern Sri Lanka folklorunda hayvanlar ve insanlar arasındaki cinsel ilişkiden bahseden birçok hikâye vardır. Budistlerin edebi geleneğindeki bir hikâyenin olay akışına göre bir kral ve dişi eşeğin cinsel ilişkiye girmiş olması muhtemeldir.[44]

Girit ve Kıbrıs

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fransız antropolog Marie-Christine Anest, 1980'lere kadar Girit ve Kıbrıs'ta yaşları 6 ila 17 arasında değişen erkeklerin dişi eşek, domuz, keçi ve kuşlarla cinsel ilişkiye girdiğini belirtmektedir.[26]

Balkanlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Güney Slavları arasında cinsel ilişkiye girmek için kullanılan başlıca hayvanlar at ve eşeklerdi.[45]

Antik Roma

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hayvanlar ve insanlar arasında cinsel ilişki Antik Roma'da görülmekteydi. Apuleius, varlıklı Romalıların eşekle cinsel ilişkiye girdiğini yazmaktadır.[46] Romalı yazar Decimus Iunius Iuvenalis, Yergiler adlı eserinde eşekle cinsel ilişkiye girmekten suçlu olan kadınlardan bahsetmektedir.[47]

Mısır

[değiştir | kaynağı değiştir]

Antik Mısır firavunu III. Ramses döneminde yazılmış bir kitapta insanların sadece diğer insanlar, araptavşanı, çaylak ve domuzla birlikte olabileceği, eşeklerle cinsel ilişkiye girenlerin lanetleneceği yazmaktadır. Kitaba göre eşek, kendisiyle ilişkiye girenin eşi ve çocuklarıyla birlikte olur.[48]

Tanzanya ve Kenya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tanzanya'ya özgü etnik gruplardan olan Iraqw halkının sığır, eşek, koyun ve buzağı gibi hayvanlarla cinsel ilişkiye girdikleri rapor edildi. Iraqw halkı, partnerlerinin türünden bağımsız bir şekilde cinsel ilişkiye kapalı bir ortamda girer. Cinsel ilişki için kullanılan oda, mutlaka diğer odalar ayrı tutulur.[49]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Zoophilia ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Francis, Thomas (20 Ağustos 2009). "Those Who Practice Bestiality Say They're Part of the Next Sexual Rights Movement" (İngilizce). Broward Palm Beach New Times. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2011. 
  2. ^ Zequi SC, Guimaraes GC. "Hayvanlarla cinsel ilişki (SWA) - Davranışsal özellikler ve penil kanser ile olan olası ilişki: Çok merkezli çalışma" (PDF). jag.journalagent.com. 27 Ekim 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2020. 
  3. ^ American Psychiatric Association, (Ed.) (2013). "Other Specified Paraphilic Disorder, 302.89 (F65.89)". Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition. American Psychiatric Publishing. s. 705. 
  4. ^ Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders: DSM-IV. Washington, DC: American Psychiatric Association. 2000. ISBN 978-0-89042-025-6. OCLC 43483668. 
  5. ^ Milner, JS; Dopke CA (2008). "Paraphilia Not Otherwise Specified: Psychopathology and theory". Laws DR & O'Donohue WT (Ed.). Sexual Deviance, Second Edition: Theory, Assessment, and Treatment. New York: The Guilford Press. ss. 384-418. ISBN 978-1-59385-605-2. OCLC 152580827. 
  6. ^ Money, John (1988). Lovemaps: Clinical Concepts of Sexual/Erotic Health and Pathology, Paraphilia, and Gender Transposition in Childhood, Adolescence, and Maturity. Buffalo, N.Y: Prometheus Books. ISBN 978-0-87975-456-3. OCLC 19340917. 
  7. ^ Seto, MC; Barbaree HE (2000). "Paraphilias". Hersen M; Van Hasselt VB (Ed.). Aggression and violence: an introductory text. Boston: Allyn & Bacon. ss. 198-213. ISBN 978-0-205-26721-7. OCLC 41380492. 
  8. ^ "International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10, F65.8 Other disorders of sexual preference". Who.int. 30 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2012. 
  9. ^ "Section 63 – Possession of extreme pornographic images". Criminal Justice and Immigration Act 2008. 2008. 14 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2020. 
  10. ^ Sevin, Belli, Dinçol, Veli, Oktay, Ali (1982). Anadolu uygarlıkları ansiklopedisi. Görsel Yayınlar. 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2020. 
  11. ^ Podberscek, Beetz, Anthony L., Andrea M. (2005). Bestiality and Zoophilia: Sexual Relations with Animals. Berg. ISBN 0857852221. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  12. ^ "Potansitel Suçluyu Ele Veren Zoofili". milliyet.com.tr. 28 Haziran 2018. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2021. 
  13. ^ Gürkaş, Hakkı (2008). Nasreddin Hodja and the Aksehir Festival: Invention of a Festive Tradition and Transfigurations of a Trickster, from Bukhara to Brussels. Purdue University. s. 162. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2021. 
  14. ^ Boer, Roland Boer (2014). From horse kissing to beastly emissions: Paraphilias in the Ancient Near East (İngilizce) (1. baskı bas.). Routledge. s. 71. 26 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2021. 
  15. ^ Toothworms & Spider Juice: An Illustrated History of Dentistry. Millbrook Press. 2000. s. 15. 24 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2021. 
  16. ^ a b Crawford, Katherine (2007). European Sexualities, 1400-1800. Cambridge University Press. s. 163. ISBN 0521839580. 15 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2021. 
  17. ^ Kelly Oliver (9 Ağustos 2012). "See Topsy "ride The Lightning": The Scopic Machinery Of Death". onlinelibrary.wiley.com. Erişim tarihi: 14 Mart 2021. 
  18. ^ Upton, Bayindir, Charles, Abdülaziz (2020). The Most Controversial Qur'anic Verse: Why 4:34 Does Not Promote Violence Against Women. Rowman & Littlefield. s. 120. ISBN 0761872108. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  19. ^ Colin J. Williams, Martin S. Weinberg (6 Aralık 2003). "Zoophilia in Men: A Study of Sexual Interest in Animals" (PDF). humanbehaviors.free.fr. 7 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Temmuz 2021. 
  20. ^ Erickson, George (2012). Eyes Wide Open. Humanist Press. ISBN 0931779197. 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2021. 
  21. ^ Genda, J. K. (2010). Republican Conservative Hypocrisy: The GOP has successfully linked christian conservatism to filthy politics in the battle for religious votes. AuthorHouse. s. 4. ISBN 1452014361. 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2021. 
  22. ^ Patterns of Sexual Behavior. 1952. s. 148. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2021. 
  23. ^ Stênio de Cássio Zequi (2014). "The medical consequences of sex between humans and animals". taylorfrancis.com. 26 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2021. 
  24. ^ "New Study: 35 Percent of Men From Rural Brazil Have Had Sex with an Animal". onegreenplanet.org. 9 Kasım 2011. 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2021. 
  25. ^ Fieldstaff Reports: East Coast South America series, 18-21. ciltler. American Universities Field Staff. 1974. s. 9. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  26. ^ a b c José María Valcuende del Río, Rafael Cáceres-Feria (1 Ekim 2020). "Social Scientific Analysis of Human-Animal Sexual Interactions". mdpi.com. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. 
  27. ^ "Foreign Affairs". Los Angeles. 45 (6). 1 Haziran 2000. Erişim tarihi: 25 Nisan 2010. 'the donkey show,' which highlighted a Catherine the Great-style coupling 
  28. ^ Jim Dawson (1999). Who Cut the Cheese?: A Cultural History of the Fart. ISBN 1-58008-011-1. There was a time when guys would boast of having seen a girl-and-donkey show in Tijuana, Mexico. 
  29. ^ Cusack, Carmen M. (2015). Animals, Deviance, and Sex. Cambridge Scholars Publishing. s. 40. ISBN 1443884707. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 
  30. ^ New West. 1981. One of the drivers offered to drive me to a donkey show. In Tijuana's past the donkey show was always rumored to exist 
  31. ^ Alejandro L. Madrid, Alejandro Luis Madrid-González (2008). "Where's the Donkey Show, Mr. Mariachi? Reterritorialing TJ". Nor-tec rifa!: electronic dance music from Tijuana to the world. Currents in Iberian and Latin American Music (illustrated bas.). Oxford University Press US. ss. 16, 115, 145, 217 (footnote 2), 220 (footnote 41). ISBN 9780195342628. 
  32. ^ Arellano, Gustavo (16 Ekim 2014). "¡Ask a Mexican: Are Donkey Shows Really a Thing in Mexico?". OC Weekly. 1 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2017. 
  33. ^ Ross, Gregory (2016). Confessions of Fraternity Days. Fulton Books, Inc. ISBN 1633381781. 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2021. 
  34. ^ Steinig, Eric Paul (2017). My Adventurous Life: An Autobiography. Lulu.com. ss. 53, 54. ISBN 1483470083. 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2021. 
  35. ^ Tortorici, Zeb (2018). Sins against Nature: Sex and Archives in Colonial New Spain. Duke University Press. ISBN 0822371626. Erişim tarihi: 9 Şubat 2021. 
  36. ^ Das, Ram Mohan (1982). Crime and Punishment in Ancient India With a Particular Reference to the Manusmṛti. Kanchan Publications. s. 137. Erişim tarihi: 29 Eylül 2024. 
  37. ^ Das, Sukla (1977). Crime and Punishment in Ancient India, C. A.D. 300 to A.D. 1100 (İngilizce). Abhinav Publications. s. 33. ISBN 9788170170549. Erişim tarihi: 30 Eylül 2024. 
  38. ^ Shanker, Uday (1978). Problem Children: Based on Case Studies of Indian Children. Atma Ram. s. 202. 8 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2021. 
  39. ^ A. K. Sharma, Rita Singh, A. K. Mishra. "Social Represantations of HIV/AIDS: A Study of Adolescents and Young Adults in Lalitpur District of UP" (PDF). home.iitk.ac.in. 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Ekim 2020. 
  40. ^ Desai, Devangana (1975). Erotic Sculpture of India A Socio-cultural Study (İngilizce). Tata McGraw-Hill Publishing Company. s. 74. ISBN 9780070963849. Erişim tarihi: 30 Eylül 2024. 
  41. ^ Asian Theatre Journal ATJ (İngilizce). 13. University of Hawaii Press. 1984. s. 126. Erişim tarihi: 30 Eylül 2024. 
  42. ^ Kumari, M. Krishna (2004). Kings, Gods and People Essays on Cultural History of Medieval Āndhradēśa (İngilizce). Kaveri Books. s. 33. ISBN 9788174790675. Erişim tarihi: 30 Eylül 2024. 
  43. ^ Hockings, Paul (1980). Sex and Disease in a Mountain Community (İngilizce). Vikas. s. 131. Erişim tarihi: 29 Eylül 2024. 
  44. ^ Ratnapāla, Nandasēna (1991). Folklore of Sri Lanka. State Print. Corporation. s. 117. ISBN 9789556100891. Erişim tarihi: 8 Şubat 2021. 
  45. ^ Bloch, Iwan (1909). The Sexual Life of Our Time in Its Relations to Modern Civilization. Rebman. s. 644. Erişim tarihi: 9 Şubat 2021. 
  46. ^ Schmidt, Alvin J. (2009). How Christianity Changed the World. Zondervan. ISBN 0310862507. 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2021. 
  47. ^ Forbát, Sándor (1938). Love, Marriage, Jealousy. Pallas. s. 127. 14 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2021. 
  48. ^ Davidson, Richard M. (2007). Flame of Yahweh: Sexuality in the Old Testament. Hendrickson Publishers. s. 172. ISBN 1565638476. 25 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2020. 
  49. ^ Wada, Eguchi, Hakubutsukan, Shōhei, Paul Kazuhisa, Kokuritsu Minzokugaku (1979). Africa 1. National Museum of Ethnology. s. 49. 8 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2021. 


"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Zoofili&oldid=34166762" sayfasından alınmıştır