Η Ελληνική αεροπορία βρισκόταν σε εμβρυακή μορφή κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου κι ειδικά μέχρι το 1936. Οι λόγοι πολλοί: μέχρι το 1924 ουσιαστικά το όπλο δεν ήταν αυτόνομος κλάδος του στρατού αλλά εξαρτιόταν από τον στρατό και το... more
Η Ελληνική αεροπορία βρισκόταν σε εμβρυακή μορφή κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου κι ειδικά μέχρι το 1936. Οι λόγοι πολλοί: μέχρι το 1924 ουσιαστικά το όπλο δεν ήταν αυτόνομος κλάδος του στρατού αλλά εξαρτιόταν από τον στρατό και το ναυτικό, με αποτέλεσμα κανείς εκ των στρατιωτικών ηγετών της εποχής να μην δίνει ιδιαίτερη σημασία στην εξέλιξη του όπλου και στην σωστή ανανέωση του υπάρχοντος υλικού. Συνήθως τα λιγοστά εκπαιδευτικά αεροπλάνα που διέθετε η Ελληνική αεροπορία, τα χρησιμοποιούσαν για να ρίπτουν φυλλάδια στην Αθήνα σε περιπτώσεις στρατιωτικών κινημάτων, ενώ στο κίνημα του 1926 που χρησιμοποιήθηκαν κάποια αεροπλάνα για βομβαρδισμό, οι βόμβες που έριχναν οι αεροπόροι έπεφταν και κατέστρεφαν κατοικίες. Τα δημόσια οικονομικά του κράτους σε όλη αυτή την περίοδο ήταν σε συνεχή ελλειμματική κατάσταση και δεν επέτρεπαν στις εκάστοτε κυβερνήσεις να προβαίνουν σε εκτεταμένες παραγγελίες στρατιωτικού υλικού. Επίσης ως το 1932 υπήρχε μια διάχυτη αντίληψη στην κοινή γνώμη και στην πολιτική ηγεσία της Ελλάδας ότι οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί ήταν άχρηστοι καθώς δεν υπήρχαν φόβοι για παγκόσμια ανάφλεξη, ενώ οι σχέσεις με την Τουρκία είχαν σε μεγάλο βαθμό
Πρόλογος - οι διμερείς σχέσεις Γερμανίας - Ελλάδας μετά την κήρυξη της 4ης Αυγούστου Οι σχέσεις του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου με την ναζιστική Γερμανία υπήρξαν φαινομενικά εγκάρδιες καθ΄όλη την διάρκεια της δικτατορίας. Η ιδεολογική... more
Πρόλογος - οι διμερείς σχέσεις Γερμανίας - Ελλάδας μετά την κήρυξη της 4ης Αυγούστου
Οι σχέσεις του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου με την ναζιστική Γερμανία υπήρξαν φαινομενικά εγκάρδιες καθ΄όλη την διάρκεια της δικτατορίας. Η ιδεολογική συγγένεια των δύο καθεστώτων, τα εξωτερικά φασιστικά γνωρίσματα της 4ης Αυγούστου (φασιστικοί χαιρετισμοί, οργάνωση νεολαίας, εργατών κτλ) αλλά και το Γερμανόφιλο παρελθόν του Ιωάννη Μεταξά, δημιουργούσαν προϋποθέσεις σύσφιξης των διμερών σχέσεων και συνεργασίας.
Ήδη από τις αρχές του 1937 ξεκίνησαν οι πρώτες συνωμοσίες σε Αθήνα και Κρήτη για την οργάνωση μιας εξέγερσης που θα ανέτρεπε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Ένας πρώτος αντιδικτατορικός πυρήνας είχε σχηματιστεί στην Κρήτη από Βενιζελικούς... more
Ήδη από τις αρχές του 1937 ξεκίνησαν οι πρώτες συνωμοσίες σε Αθήνα και Κρήτη για την οργάνωση μιας εξέγερσης που θα ανέτρεπε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Ένας πρώτος αντιδικτατορικός πυρήνας είχε σχηματιστεί στην Κρήτη από Βενιζελικούς πολιτευτές και στελέχη, όπως ο Μανούσος Βολουδάκης, ο Ιωάννης Μουντάκης (δήμαρχος Χανίων), ο Σήφης Σπαντιδάκης, ο Μανώλης Γερογιάνης, ο Εμμανουήλ Μπακλατζής και ο Ιωάννης Παΐζης. Ο πυρήνας αυτός βρισκόταν σε επαφή με τον Αριστομένη Μητσοτάκη, παλαιό υπουργό και στέλεχος των "Φιλελευθέρων", που διεξήγαγε στην Αθήνα συνεννοήσεις με εξέχουσες βενιζελικές προσωπικότητες όπως ο Περικλής Αργυρόπουλος αλλά κυρίως με τους απότακτους Βενιζελικούς στρατηγούς Αχιλλέα Πρωτοσύγγελο, Ηλία Διάμεση, Κωνσταντίνο και Θεόδωρο Μανέττα, οι οποίοι υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζαν την συμμετοχή μονάδων του στρατού μέσω κατώτερων αξιωματικών εν ενεργεία που επηρέαζαν.
