Λογοτεχνία

Η μορφή του κλέφτη, ως παράσταση και ως αναφορά, έγινε αντικείμενο μεγάλων φαντασιακών και συμβολικών επενδύσεων και επεξεργασιών, ατομικών και συλλογικών – και στην ίδια την περίοδο του Αγώνα, αλλά και κατοπινά.

Στο έργο του Δ. Σολωμού, η αναφορά στη μορφή του Αγωνιστή διατρέχει καθοριστικά την ποίησή του –από τον "Ύμνο" στον "Λάμπρο", στον "Κρητικό", στους "Ελεύθερους Πολιορκημένους", στην "Ελληνίδα Μητέρα"… Ιδιαίτερη ωστόσο θέση κατέχει σ' αυτό το τοπίο η αδύνατη παράσταση του κλέφτη, όπως επιχειρεί να τη μορφοποιήσει ο ποιητής στον "Λάμπρο". Στο εγχείρημα αυτό επενδύονται μείζονα προσωπικά και συλλογικά, ψυχικά και ποιητικά, διακυβεύματα και διεργασίες, προσδίδοντας στρατηγική σημασία σε ό,τι επέτυχε να εκφράσει ο ποιητής –καθώς και σε ό,τι δεν επέτυχε.

Τη σχολική χρονιά 2015-2016, 46 μαθητές δύο τμημάτων της Α΄ Τάξης του Γυμνασίου Τραγαίας ενεπλάκησαν ενεργά με τη μελέτη ενός λογοτεχνικού βιβλίου, «Το Δέντρο το Μονάχο» της συγγραφέως κυρίας Μαρίας Παπαγιάννη, για μια περίοδο 2,5 περίπου μηνών. Οι μαθητές όχι μόνο ολοκλήρωσαν την ανάλυση του βιβλίου, αλλά, με αφορμή αυτό, αγάπησαν ακόμη περισσότερο τον δικό τους τόπο ερευνώντας τη λαογραφία, τις προλήψεις, τα ήθη κι έθιμα και, γενικότερα, τις παραδόσεις των ορεινών, κατά κύριο λόγο, χωριών της Νάξου, από όπου και κατάγονται. Επιπλέον, ερεύνησαν διάφορες έννοιες του βιβλίου, εντάσσοντάς τις σε άλλα επιστημονικά πεδία του αναλυτικού προγράμματος, όπως τα  Θρησκευτικά, τη Νεοελληνική Γλώσσα, την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, κτλ., ενώ κατόρθωσαν να γεφυρώσουν τη Λογοτεχνία με άλλες μορφές τέχνης, όπως τα Καλλιτεχνικά, τα κόμικ, τα εικονοβιβλία, τη Μουσική και το Θέατρο, παράγοντας τα δικά τους πολυτροπικά κείμενα και καλλιεργώντας, παράλληλα, τον οπτικό και ψηφιακό γραμματισμό τους. Σε αυτό το πλαίσιο, οι μαθητές πραγματοποίησαν κι εκπαιδευτικές επισκέψεις, αλλά  παρακολούθησαν κι ομιλίες από ειδικούς, αλληλεπιδρώντας μαζί τους γόνιμα και εποικοδομητικά. Εν κατακλείδι, οι μαθητές καλλιέργησαν τη φιλαναγνωσία τους μέσα από μια διαδικασία που τον κύριο λόγο είχαν οι ίδιοι ως ενεργά υποκείμενα.

Σπάνια κληρονομιά της ιθαγενούς σκέψης, το Πόπολ Βου(χ) –η «Βίβλος» των Μάγια της ορεινής Γουατεμάλας-, περιγράφει με μαγικό-ρεαλιστικό τρόπο τη θεογονία, την κοσμογονία, τη μυθολογία, τις τελετουργίες και τις κοινωνικές δομές ενός μυστηριώδους κι ελκυστικού πολιτισμού 5.000 ετών, που συνεχίζει να επιβιώνει –έστω και με έντονες ισπανικές επιρροές- στη σύγχρονη Μέση Αμερική.
          Βασισμένο στα αρχαία ινδιάνικα επικολυρικά κείμενα στη γλώσσα k’i-tzè, στα ισπανικά σχόλια που συνοδεύουν τη μετάφραση του Δομινικανού μοναχού Francisco de Ximénez από το 18ο αι. και σε σύγχρονες αποδόσεις των ιθαγενών.
          Με εθνολογικές επεξηγήσεις και εισαγωγικό σημείωμα με θέμα: «Συγκριτική μυθολογία της Λατινικής Αμερικής και της Ελλάδας» και εκτενείς αναφορές στο ζωδιακό κύκλο, στις προφητείες  των ιερέων για την καταστροφή του Κόσμου  το έτος 2012, αλλά και στην ερωτική ζωή των Μάγια…
Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια: Ηλίας Ταμπουράκης

05. ΘΕ. Η τέχνη συμβάλλει στον κριτικό στοχασμό και στον μετασχηματισμό στερεοτυπικών αντιλήψεων ΕΙΣΗΓΗΣΗ Τσιώλη Μαγδαληνή Εκπαιδευτικός ΠΕ02 MEd magtsioli@sch.gr Περίληψη Στην εισήγηση αυτή διερευνάται η συμβολή της τέχνης στην ενεργοποίηση του κριτικού στοχασμού, στον μετασχηματισμό προηγούμενων παραδοχών και στη διαμόρφωση του ενεργού, σκεπτόμενου πολίτη. Εξετάζονται οι απόψεις θεωρητικών και θεωρητικών της εκπαίδευσης ενηλίκων σχετικά με την επίτευξη των παραπάνω μέσω της τέχνης, καθώς και οι προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα της χρήσης της στην εκπαίδευση ενηλίκων. Επιπρόσθετα μελετώνται οι απόψεις θεωρητικών για τη συμβολή της λογοτεχνίας στην επανεξέταση απόψεων και στην ανάληψη δράσης σε ατομικό ή κοινωνικό επίπεδο. Στη συνέχεια παρουσιάζεται ένα εργαλείο επεξεργασίας των έργων τέχνης που συμβάλλει στην αποτελεσματική προσέγγιση τους. Γίνεται αναφορά στη μέθοδο Artit. Το εργαλείο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην εκπαίδευση ανηλίκων. Διευκρινίζεται ότι στην εκπαίδευση ανηλίκων δεν επιδιώκεται ο κριτικός στοχασμός αλλά ο στοχασμός με τη χρήση της τέχνης. Τέλος, καταγράφονται τα αποτελέσματα ερευνών για τη χρήση της τέχνης στην εκπαίδευση στην Ελλάδα και σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. .Λέξεις-κλειδιά: τέχνη, κριτικός στοχασμός, λογοτεχνία, εκπαίδευση ενηλίκων/ανηλίκων Εισαγωγή Στόχος στη συγκεκριμένη εισήγηση είναι να διερευνηθεί η συμβολή της τέχνης και συγκεκριμένα της λογοτεχνίας στην επανεξέταση υιοθετημένων απόψεων. Αρχικά μελετώνται οι απόψεις θεωρητικών για το ρόλο της τέχνης στην επαναιεράρχηση αξιών. Στη συνέχεια εξετάζεται η συμβολή της λογοτεχνίας στην παραπάνω επίτευξη. Αναφέρεται η μέθοδος του Perkins για την επεξεργασία έργων τέχνης και η χρήση της τέχνης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τέλος διερευνάται η χρήση της τέχνης σε ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα.

Περίληψη Στο παρόν πόνημα διερευνάται η σχέση αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη λογοτεχνία και στις εικαστικές τέχνες σε μια συνεχή διαδικασία καθώς και η δυνατότητα αξιοποίησης των εικαστικών τεχνών ως εκπαιδευτικού εργαλείου για τη διδασκαλία της ενότητας «Τα φύλα στη Λογοτεχνία» του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α Λυκείου. Το θέμα που ανάγεται στη σχέση ποίησης και ζωγραφικής κατά τη διατύπωση του Οράτιου ut pictura poesis διατρέχει ως προβληματισμός τους αιώνες διαμορφώνοντας σχέση ανταγωνισμού ή αλληλεπίδρασης. Με παράλληλη εξέταση λογοτεχνικών και εικαστικών κειμένων, που θέτουν ως βασική προβληματική τις έμφυλες ταυτότητες, τη σχέση των δύο φύλων, τη θέση της γυναίκας και τις κατακτήσεις της στη νεοελληνική κοινωνία από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, επιχειρείται η διερεύνηση των εκπαιδευτικών δυνατοτήτων που προσφέρουν τα πολυαισθητηριακά ερεθίσματα. Μέσω διακειμενικών και διακαλλιτεχνικών ή διασημειωτικών προβολών καλούνται οι μαθητές να εξετάσουν τις σχέσεις ανάμεσα στο οπτικό και το λεκτικό μήνυμα, να ασκηθούν στην ανάγνωση εικαστικών κειμένων, να διαμορφώσουν μια κριτική στάση απέναντι στα πράγματα και να καλλιεργήσουν τον οπτικό γραμματισμό. Κυρίως επιδιώκεται μέσω της παραστατικής τέχνης σε θεματικές περιοχές όπως η προσωπογραφία και η ηθογραφία να αναδειχτεί και σε αυτήν περίπτωση η στάση του άρρενος καλλιτέχνη απέναντι στην απεικόνιση του γυναικείου φύλου σε μια αμφιταλάντευση ανάμεσα στη ρεαλιστική απόδοση και την εξιδανίκευση, την οποία προκαλεί η συναισθηματική φόρτιση. Στον ανταγωνισμό εξάλλου ανάμεσα στη λέξη και την εικόνα, η πρώτη υπερέχει στην εκλογίκευση, καθώς απευθύνεται στη νόηση, ενώ η δεύτερη στη δραστικότητα, εφόσον στοχεύει κυρίως στο συναίσθημα. Ο μαθητής μέσα από συγκεκριμένες διεργασίες και με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας καλείται να αξιοποιήσει τα μέσα και τις δυνατότητες που διαθέτουν οι τέχνες για την κατασκευή του νοήματος. Έτσι ο μαθητής-αναγνώστης αντιμετωπίζεται όχι ως παθητικός δέκτης, αλλά ως συγκατασκευαστής, συνδημιουργός και φορέας του νοήματος. Λέξεις-κλειδιά: πολυτροπικότητα, τέχνη, λογοτεχνία, έμφυλες ταυτότητες, διασημειωτική μετάφραση. Εισαγωγή Το παρόν πόνημα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της διδασκαλίας του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και μάλιστα της διδακτικής ενότητας «Τα φύλα στη Λογοτεχνία» σε ένα τμήμα της Α Λυκείου αποτελούμενο από δεκαπέντε μαθητές. Το μάθημα διεξήχθη στην αίθουσα διδασκαλίας, στο Εργαστήριο Πληροφορικής σε Γενικό Λύκειο της περιφέρειας και στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Edmodo. Το σενάριο στηρίζεται στις αρχές της διεπιστημονικότητας, καθώς εμπλέκονται πολλές γνωστικές περιοχές (Νεοελληνική Λογοτεχνία,

Μετάφραση της ιστορικής έρευνας από τα ιταλικά στα ελληνικά, που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο 2014, από το επιστημονικό περιοδικό "Studi sull'Oriente Cristiano" με τίτλο "La chiesa bizantina Porta Panagià e la santa casa di Loreto. Il ruolo della famiglia bizantina degli Angelo Ducas Comneno di Tessaglia e di Epiro". 
Πρόκειται για μία δημοσίευση ιστορικού-επιστημονικού χαρακτήρα, που ανήκει στην κατηγορία Α των επιστημονικών περιοδικών, εκτιμώμενη απο την ANVUR (Agenzia Nazionale di Valutazione del Sistema Universitario e della Ricerca) Μετάφραση: Εθνική Υπηρεσία του Πανεπιστημιακού Συστήματος και της Έρευνας.

Ο φάκελος "Λόγος και εικόνα: το οπτικο–ακουστικό αφήγημα" περιλαμβάνει μία από τις τρεις ενότητες που διαμορφώθηκαν για τη Β'τάξη του Γυμνασίου. Στόχος είναι να προτείνει μια νέα οργάνωση του μαθήματος στην οποία μπορούν να συνυπάρξουν κείμενα των εν χρήσει σχολικών ανθολογίων λογοτεχνίας με νέα κείμενα, ειδικά επιλεγμένα για τις ανάγκες των μειονοτικών μαθητών

Οι διαφορές στην πρώιμη και ώριμη ποίηση του Ανδρέα Εμπειρίκου, με έμφαση στο ζήτημα της ελληνικότητας, με άξονα τα ποιήματά του «Στροφές στροφάλων» (Ενδοχώρα, 1945, α΄ γραφή 1935-1936) και «Εις την οδόν των Φιλελλήνων» (Οκτάνα, 1980, α΄ δημ. 1963).

(Διηγήματα)

Θα πεθάνει ή όχι ο Λασίφ στα σαράντα του χρόνια, όπως προέβλεψε η μάγισσα; Ο Γκάρρικ βιώνει το μαρτύριο του απόλυτου τρόμου, ενώ ο Αντριάν αναχωρεί από το Ντένβερ για να επισκεφτεί τα χαρακώματα του Σομ. Ποιο είναι το μυστικό του; Ο αμαξάς Σεβαλιέ οδεύει για το Μποβέ μ' έναν μυστηριώδη επιβάτη, όμως κάτι θα συμβεί που θ' αλλάξει τη ζωή του. Ο Γουάλας ταξιδεύει στο Λονδίνο για να εκδώσει το βιβλίο του, ωστόσο ακολουθεί μία σειρά από απροσδόκητα γεγονότα. Ένας ανώνυμος ήρωας επαναλαμβάνει το ίδιο δρομολόγιο. Ο Μάρκους Μπλοχ κοιμάται στην αγροικία του για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Ή μήπως όχι; Ο γκαλερίστας Μερσέρ μαγνητίζεται από την τεχνοτροπία ενός πίνακα, μια εμμονή που θα έχει παράδοξες επιπτώσεις στη ζωή του. Ο Αμεντέο εξομολογείται τις αμαρτίες του στον πατέρα Ιουστίνο, ωστόσο κάτι πάει στραβά. Ο Δον Τριστάν βγαίνει για κυνήγι, μεσολαβεί κάτι παράξενο και συνέρχεται σ' ένα σκοτεινό μέρος. Εντοπίζεται δώδεκα χρόνια αργότερα. Τι συνέβη; Ο Ντέιλ ζει ανυποψίαστος στη σοφίτα του, όταν αντιλαμβάνεται πως κάποιος τον παρακολουθεί.
Μυθοπλαστική αφήγηση - διηγηματικός ιστός με κεντρικό θεματικό άξονα την αναζήτηση του νοήματος, σ' έναν κόσμο φαινομενικά υποταγμένο στο πεπρωμένο του. Στην τελευταία πράξη, οι πρωταγωνιστές -φιγούρες ετερόκλητες, μα και τόσο όμοιες στην ιλαροτραγικότητά τους- εκτινάσσονται από άλλες εποχές και διαφορετικούς τόπους, και συναντιούνται σ' ένα βαγόνι, για να προσθέσουν, οι ίδιοι, την τελική ψηφίδα στο μωσαϊκό της αινιγματικής τους ύπαρξης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Κατεβάστε το κείμενο

Σπονδυλωτή ανάδρομη αφήγηση σε τριάντα τρεις ενότητες. Μνημονικές αναπαραστάσεις εναγώνιας ενδοσκόπησης και αυτο-εξιστόρησης, μέσα από τις οποίες αποκαλύπτονται τα μυστικά και τα τραγικά γεγονότα που οδήγησαν τον πρωταγωνιστή σε μια αλλοτριωμένη ύπαρξη. Ο Λέναρντ Μάισνερ, ο ίδιος πλέον αντιμέτωπος με τον θάνατο και τη θνητότητα, καλείται ν' αναλάβει τις ευθύνες του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η ευτυχία είναι κάτι εσωτερικό, μια αίσθηση πληρότητας».

«Πολλοί άνθρωποι παλεύουν να δαμάσουν σε γραπτό λόγο […] αυτά που έχουν μέσα τους. Δεν είναι εύκολο και δεν τα καταφέρνουν όλοι».

http://www.sharpdialogue.com/432558257/4366188/posting/%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%86

«Πολλές φορές οι μάχες δίνονται με τις λέξεις. Και τότε τα παραμύθια ανοίγουν καινούργιες αυλαίες στον κόσμο, η ποίηση “είναι το καταφύγιο που φθονούμε…”».

http://www.elliniki-gnomi.eu/polles-fores-i-maches-dinonte-me-tis-lexis-ke-tote-ta-paramithia-anigoun-kenourgies-avlees-ston-kosmo-i-piisi-ine-to-katafigio-pou-fthonoume/

THIS WORK SHOWS HOW THE FAMILY, THE HOMELAND AND THE RELIGION ARE REPRESENTED IN GREEK POETRY FOR CHILDREN DURING THE PERIOD 1945-1985 ARE IN PARTICULAR EXAMINED THE FAMILY ROLES (THE DISTRIBUTION OF DOMESTIC TASKS, RESPONSIBILITIES AND VARIOUS ACTIVITIES WITHIN FAMILY, THE PROFESSIONAL LIFE OF ITS ADULT MEMBERS), THE RELATIONSHIP BETWEEN THE MEMBERS OF THE FAMILY (BETWEEN TWO GENDERS, BETWEEN THE DIFFERENT GENERATIONS) AND THE ORGANIZATION OF THE FAMILY HOME. ITS ALSO ANALYZED THE CONCEPT OF THE HOMELAND (LITTLE HOMELAND, NATION, RACE), THE RELATIONSHIP BETWEEN CITIZENS AND HOMELAND, THE MEANING THAT PATRIOTIC FEELING AND DUTY AS WELL AS THE REPRESENTATION OF OTHER PEOPLES. FURTHERMORE, THE REPRESENTATION OF CHRISTIANITY (CHRISTIAN AND GOD'S MESSAGES) ARE EXAMINED, THE RELIGIOUS FEELING AND RELIGIOSITY OF BELIEVERS AS WELL AS THE WAY IN WHICH THEIR ACCESSION TO CHRISTIANITY DETERMINES THEIR VALUES SYSTEM AND DEFINES THEIR SOCIAL BEHAVIOR. THIS WORK REVEALS THE TYPES OF CHARACTE...

Κριτική προσέγγιση στο άρθρο της Κατερίνας Καρατάσου «Τα ξεστρατίσματα του Χόλντεν Κώλφηλντ στο ''κεφαλόσκαλο της τύχης''» και διατύπωση προσωπικών μου σκέψεων, υπό τη μορφή μίας εκτενούς διακειμενικής ιχνηλασίας, με αφορμή το μυθιστόρημα, στο οποίο αναφέρεται το άρθρο της Κατερίνας Καρατάσου, υπό τον τίτλο «The Catcher in the Rye», του Αμερικανού συγγραφέα Jerome David Salinger (1919-2010) [ελληνική μτφρ.: Τζένη Μαστοράκη· 1) «Ο φύλακας στη σίκαλη» (Εκδ. Επίκουρος, 1978), 2) «Στη σίκαλη, στα στάχια, ο πιάστης» (Εκδ. Γράμματα, 2014)].