Türkçede içerikleri bakımından fiiller, oluş fiilleri, kılış fiilleri ve durum fiilleri şeklinde üçe ayrılır. Oluş fiilleri, yüklemin gösterdiği işin olma niteliği taşıdığı, oluşun özneye yöneldiği ve bu fiillerin geçişsiz olduğu...
moreTürkçede içerikleri bakımından fiiller, oluş fiilleri, kılış fiilleri ve durum fiilleri şeklinde üçe ayrılır.
Oluş fiilleri, yüklemin gösterdiği işin olma niteliği taşıdığı, oluşun özneye yöneldiği ve bu fiillerin geçişsiz olduğu vurgulanarak açıklanır ve şöyle fiillerle örneklendirilir: "ak-, belir-, cıvı-, coş-, çisele-, doğ-, eri-, göver-, huylan-, ıslan-, islen-, kabuklan-, makineleş-, öl-, parılda-, sarar-, taş-, uza-, yeşer-".
Kılış fiilleri, yüklemin gösterdiği işin yapma niteliği taşıdığı, işin öznenin dışında bir nesneye yöneldiği ve dolayısıyla geçişli olduğu vurgulanarak açılanır ve şöyle fiillerle örneklendirilir: "adımla-, besle-, çevir-, diz-, eğir-, gagala-, kapa-, oku-, öğren-, parçala-, seç-, tara-, uç-, vur-, yaz-".
Durum fiilleri, yüklemin gösterdiği işin sadece hareket hâlinde olmadığı aynı zamanda bir durumu veya takınılan bir tavrı ifade ettiği, genellikle geçişsiz olduğu ancak az sayıda geçişli fiillerin de bulunduğu vurgulanarak açıklanır ve şöyle fiillerle örneklendirilir: "alış-, bağdaş-, çim-, dinel-, gücen-, inle-, kan-, özle-, pepele-, sevin-, şaşır-, tiksin-, uyu-, üşü-, yat-".
Bu sınıflandırmada, oluş ve kılış fiillerinde herhangi bir sorun tespit edilmemektedir. Durum fiilleri incelendiğinde tutarsızlıklar olduğu görülmektedir. Bu bildiride, durum fiilleri ile ilgili tutarsızlık ortaya konacak ve söz dizimi açısından böyle bir ayırımın gerekli olup olmadığı tartışılacaktır.
In terms of their content in Turkish, verbs, intrsansitive verbs, transitive verbs and status verbs are divided into three.
The intrsansitive verbs are explained by emphasizing that the predicate has the quality of being the work, being directed to the subject, and that these verbs are non-transitive and are exemplified with the following verbs: "ak-, belir-, cıvı-, coş-, çisele-, doğ-, eri-, göver-, huylan-, ıslan-, islen-, kabuklan-, makineleş-, öl-, parılda-, sarar-, taş-, uza-, yeşer-".
The transitive verbs are opened by emphasizing that the work shown by predicate has the quality of doing, that the work is directed to an object outside the subject and therefore is transitive and is exemplified by verbs such as: "adımla-, besle-, çevir-, diz-, eğir-, gagala-, kapa-, oku-, öğren-, parçala-, seç-, tara-, uç-, vur-, yaz-".
The status verbs are explained by emphasizing that the work shown by predicate is not only in motion but also expresses a situation or an attached attitude, is generally non-transitive, but there are few transitive verbs and is exemplified by verbs such as: "alış-, bağdaş-, çim-, dinel-, gücen-, inle-, kan-, özle-, pepele-, sevin-, şaşır-, tiksin-, uyu-, üşü-, yat-".
In this classification, no problems are detected in the intrsansitive verbs and transitive verbs. When the situation verbs are examined, it is seen that there are inconsistencies. In this paper, inconsistencies with regard to the verbs of the situation will be revealed and whether such a distinction is necessary in terms of syntax will be discussed.