Paleoseismology (Earth Sciences)

Forthcoming April 2017

http://upers.kuleuven.be/en/book/9789462701052

Chapters by:
Simon Jusseret (The University of Texas at Austin, Université catholique de Louvain)
Manuel Sintubin (KU Leuven)
Jan Driessen (Université catholique de Louvain)
Susan E. Hough (U.S. Geological Survey)
James P. McCalpin (GEO-HAZ Consulting Inc.)
Christoph Grützner (RWTH Aachen University, University of Cambridge)
Thomas Wiatr (RWTH Aachen University, German Federal Agency for Cartography and Geodesy)
Charalampos Fassoulas (Natural History Museum of Crete, University of Crete)
Gerassimos A. Papadopoulos (National Observatory of Athens)
Jack Mason (RWTH Aachen University)
Klaus Reicherter (RWTH Aachen University)
Clairy Palyvou (Aristotle University of Thessaloniki)
Eleftheria Tsakanika (National Technical University of Athens)
Jeffrey S. Soles (University of North Carolina – Greensboro)
Floyd W. McCoy (University of Hawaii – Windward)
Rhonda Suka (Research Corporation of the University of Hawaii)
Colin F. Macdonald (The British School at Athens)
Tim Cunningham (Université catholique de Louvain)

On March 20, 2019, Wednesday, at 09: 34 (TS), a damage-destructive earthquake of Mw 5.5 lasting 11 second at a depth of 9.72 km stroke Ucarı-Yeniköy (Acıpayam, Denizli) region. The earthquake is located between Ucari and Yenikoy, 6.5 km east of the center of Acipayam. From 02 to 20 March 2019, 50 earthquakes ranging from 0.9 <Mw <3.7 and about five hours before the main-shock, Mw 3.7 earthquake occurred in the Acıpayam basin. The earthquake, which was effective in 21 villages, severely damaged the villages of Ucarı, Kırca, Karahüyük and Apa. Buildings in the Acıpayam city center were not damaged. The earthquake caused 44 houses to collapse, 303 heavily and 225 lightly to damage. Totally 572 masonry houses without engineering service more than 50 years old built of adobe and rubble stone with mud mortar in the rural area collapsed and heavily to lightly damaged. In general, the northern and southern walls of the masonry houses in the villages located in the north-nortwest of the epicenter damaged and collapsed. A few mosques built of rubble with mud mortar were severely damaged and the minarets of a mosque was toppled. There was no damage to the buildings with engineering services and wooden carcasses. There were no casualties and injuries in the earthquake. The earthquake caused the death of a cow and injured a few cattle. Peak accelarations of 361.24g at K-G component, 184.42g at D-B component and 142.94g at the vertical component were measured at the Acıpayam strong-ground mtion station, which is 10 km away from the main shock. The maximum intensity of the earthquake was assigned as I 0 = VII (MSK). The earthquake was located in the region close to the intersection of NE-SW and NW-SE trending faults in the Acıpayam-Serinhisar graben of the left lateral strike-slip Fethiye-Burdur Fault System. The Acıpayam basin is a graben with approximately 5-15 km wide and 30 km long bounded by NW-SE trending normal faults in both margins. An N-S trending elongated ridge composed of Pliocene clayey limestones and bounded by approximately 15 km long fault on the western side is located in the middle part extending from Bedirköy, Yeniköy to Ucarı of the Acıpayam basin. The epicenter is is located at the intersection between NW-SE trending normal fault bounding the SW margin of the basin and subsegment lying between Ucarı and Yeniköy of the N-S trending fault. The focal plane solution of the main shock was determined N50W trending and dipping 42 0 to NE dip-slip normal fault with rake angle of-89 degrees. 100-150 m long and discontinuites, N10E striking en-echelon surface cracks ranging from 1.0 m to 10 m with right steps developped in 7 km east

Quaternary tectonics and paleoseismologicalinvestigations have defined a reliable framework ofactive faults in the southern Umbria and AbruzziApennines. Two sets of NW–SE to NNW–SSE trending, 16to 33 km-long, normal and normal-oblique faults orfault systems have caused the displacement of LatePleistocene–Holocene deposits and landforms within theinvestigated sector. Available data on verticaloffsets indicate that both Late Pleistocene–Holoceneand Quaternary (since the later part of the EarlyPleistocene; 0.9–1 Ma) slip rates range between 0.4and 1.2 mm/yr (range 0.6–0.8 mm/yr preferred).Paleoseismological investigations show that recurrenceintervals for surface faulting events are alwaysgreater than 1,000 years and are usually greater than2,000 years. Both paleoseismological data andlong-term seismicity show that activation of theinvestigated faults may result in earthquakes ofM = 6.5–7.0. The extension rate across the two sets ofprimary faults ranges between 0.7 and 1.6 mm/yr.Horizontal seismic strain has been calculated to be0.5–0.6 mm/yr, based on the summation of the seismicmoment of M > 5.3 earthquakes which have affected theinvestigated area since 1200 AD. This value may belower than that inferred through geological data,probably because the seismological record reliable forthe addition of the seismic moments covers a too shorttime window (about 800 years) to be consideredrepresentative of the tectonic activity in theinvestigated area. This conclusion iscorroborated by the large recurrence intervalper fault (>1,000–2,000 years) inferred frompaleoseismological analysis. A comparison of theactive-fault framework and historical-seismicitydistribution indicates that the entire eastern set ofactive faults has likely not been activated since 1000AD, thus indicating that the elapsed time since thelast activation for several faults of the investigatedarea may be greater than 1,000 years. In terms ofhazard, the highest probability of activation isrelated to the eastern set faults, due to theobservation that the elapsed time for some of thesefaults may be similar to the recurrence interval. Asan example, paleoseismological andarchaeoseismological data indicate that the elapsedtime for the Mt. Vettore and Mt. Morrone Faults may begreater than 1,650 and 1,850 years, respectively.These data may have significant implications for riskrelated to a number of towns in central Italy and tothe city of Rome. As for the latter, in fact,monumental heritage has suffered significant damagedue to earthquakes of M > 6.5 which originated in theinvestigated Apennine sector.

THIS IS NATURE SIGNALING THE END OF DUALITY 
THIS IS HUGE - CHANGE THE ENTIRETY OF CREATION - NO DUALITY ANYWHERE.
IT IS VERY CLEARLY A PREDETERMINED ADVANCEMENT OF HUMAN CONSCIOUSNESS - THIS BUBBLE IS TOO WELL DESIGNED - EUPHORIA CANCELS KARMA

The recent 2011 Mw=9.0 Tohoku Japan, and the 2004 Mw=9.15 Sumatra-Andaman superquakes have humbled many in earthquake research.  Neither region was thought capable of earthquakes exceeding Mw~8.4.  Appealing proposed relationships to predict the size of earthquakes in subduction zones such as that between earthquake magnitude and parameters such as lower plate age and convergence rate (Ruff and Kanamori, 1980) and plate coupling based on anchored slabs (Scholz and Campos, 1995), at least have many exceptions, and may not be valid.  Both earthquakes occurred where the subducting plate edge was quite old, ~ 50-130 my.  The role of thick sediments smoothing the plate interface and maximizing rupture area has been considered a contributing factor, and seems influence many recent great earthquakes (Ruff, 1989). The Tohoku event is also contrary to this hypothesis.  Clearly much remains to be learned about these great events, so much so that most previous estimates of maximum earthquake size in subduction plate boundaries should be considered suspect, and perhaps other fault systems as well (McCaffrey, 2007, 2008).

İnceleme alanını kapsayan İzmir ili, Seferihisar ilçesi, Doğanbey Beldesi "Bayındırlık ve İskân Bakanlığı'na ait ve Bakanlar Kurulunun 18.04.1996 tarih ve 96/8109 sayılı karar ile yürürlüğe girmiş olan "Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası'nda" I. Derece Deprem Bölgesi'nde yer almaktadır (Şekil. 11.1). Birinci derece deprem kuşağında yer alan bölgenin etkin yer ivmesi değeri Ao:0,4 g'dır. Bölgede yapılacak tüm yapılarda Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik hükümleri uygulanması gerekmektedir. Şekil.11.1 Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası ve İzmir İli'nin deprem bölgeleri haritası. İzmir ve Çevresi, Gediz ve Küçük Menderes Grabenleri ile bunlara komşu diğer graben sistemlerinin etkisi altındaki genç çöküntü alanlarından biri içinde yer alır. Gediz grabenin batısında yer alan İzmir yöresinde doğrultu atımlı ve normal faylarla temsil edilen karmaşık bir güncel deformasyon etkindir. Bu graben sisteminin batı ucunda yer alan Gediz grabeni ana sıyrılma fayı ile Manisa, Kemalpaşa ve İzmir fayları bölgedeki başlıca normal faylar olup D-B genel doğrultuludurlar. Grabenin Manisa kolu batı ucundaki Üçpınar fayı dışındaki tüm doğrultu atımlı faylar sağ yönlüdür. Sağ yönlü doğrultu atımlı faylardan Dağkızılca, Tuzla, Seferihisar, Gülbahçe, fayları KD-GB veya KKD-GGB genel uzanımlıdırlar. Menemen fay zonu ile Güzelhisar fayları ise KB-GD gidişlidir. Güney kenarındaki faylar daha aktif durumdadır. Tarih boyunca meydana gelen depremler bunu göstermiştir. İnceleme alanı çevresinde depremselliğe neden olan en önemli yapısal unsurlar; Seferihisar Fayı, güneydoğuda Tuzla Fay Zonu, batıda ise Gülbahçe Fayıdır

Deprem Nedir? Deprem ve Jeoloji, Deprem ve Sismoloji, Depremin Faydaları, Dinimiz İslam’da Depremin Yeri ve Önemi, Deprem-Fay İlişkisi, Fay Nedir? Fay Türleri, Fay Hattı, Ülkemizdeki Başlıca Faylar ve Özellikleri, Deprem Türleri, Deprem Parametreleri, Deprem-Sıvılaşma, Deprem-Tsunami, Depremler ve Kıyamet, Deprem Şiddet Cetveli, Magnitüd ve Şiddet, Deprem Nasıl Kaydedilir? Sismik Dalgalar, Depremlerin Belirtileri, Deprem Mühendisliği, Deprem Fırtınaları, Öncü Depremler ve Artçı Depremler, Deprem ve Eğitim, Depremlerin Maddi-Manevi Açıdan İnsanlar Üzerindeki Etkisi, Deprem ve Psikoloji, Deprem Erken Uyarı Sistemi, Deprem Tehlike Haritası, Diri Fay Haritası, Deprem/Acil Toplanma Alanları, Deprem Öncesinde, Sırasında ve Sonrasında Yapılması Gerekenler, Kutsal Kitabımız, Kur’an-ı Kerim, Kutsal Kitabımız Kur’an-ı Kerim, Kur’an, Kur'an ve Jeoloji, Kur'an Jeoloji, Jeoloji Kur'an, Kur'an ve Jeoloji İlişkisi, Bilim ve Jeoloji,  Jeoloji Bilimi, Bilim, İlim, İlmi Gerçekler, Bilimsel Gerçekler, Bilim ve Mühendislik, Bilimsel Keşifler, Mühendis, Mühendislik, Terimler, Kavramlar, Ayetler, Sureler, Açıklamalar, Mucizeler, Müslüman Bilim Adamları, Müslüman Bilim Adamlarının Jeoloji Bilimine Katkıları,  İlahi Kitaplar, Dinim İslam, Ankara, Jeoloji, Yer Bilimi, Jeoloji Bilimi, Jeoloji Mühendisliği, Jeoloji Yüksek Mühendisi, Türkay Ercan Şengöz. (Türkay Ercan Şengöz tarafından yayımlanan her çeşit harita, bilgi ve belgelerin her hakkı saklıdır. Her ne şekilde ve amaçla olursa olsun bu bilgi ve belgelerin kaynak belirtilmeden kullanılması, yazılı izin alınmadan elektronik, optik, mekanik veya diğer yollarla dağıtılması, çoğaltılması, basılması, değiştirilmesi, paylaşılması, kopyalanması ve internet sitelerinde kullanılması durumunda gerekli hukuki yollara başvurulacak ve yasal işlem başlatılacaktır. Önemle duyurulur. Bu platformda veya diğer platformlarda paylaşmış olduğum tez veya akademik kapsamdaki çalışmalarımın içerisindeki bütün bilgilerin etik davranış ve akademik kurallar çerçevesinde elde edilerek sunulduğunu, akademik çalışmalarımın tez yazım kurallarına uygun olarak hazırlandığını hatırlatıyor, bana ait olan her türlü ifade ve bilginin kaynağına eksiksiz atıf yapılması gerektiğini bildiriyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.)

İzmir ve yakın çevresi Batı Anadolu-Ege Çöküntü bölgesi içerisinde yer almaktadır. Bölgede K-G yönlü genişleme tektoniği sonucu yaklaşık D-B doğrultulu eğim atımlı normal faylar ve çöküntüler oluşmuştur. İzmir Körfezi Gediz grabeninin GB ucunda küçük bir çöküntü olarak gelişmiştir. Bu çöküntünün kenarları D-B ve KD-GB gidişli faylar tarafından sınırlandırılmıştır. İnceleme alanını kapsayan İzmir bölgesi ve çevresinde MTA tarafından gerçekleştirilmiş olan "İzmir Çevresinin Güncel Tektoniği ve Diri Faylar" projesi kapsamında; kuzeyden güneye doğru, sırasıyla, (1) Güzelhisar Fayı, (2) Menemen Fay zonu, (3)Yenifoça Fayı, (4) İzmir Fayı, (5) Bornova Fayı, (6) Tuzla Fayı, (7) Seferihisar Fayı, (8) Gülbahçe Fayı ve (9) Gümüldür Fayı olmak üzere 9 adet diri fay ayırt edilmiştir (Emre vd, 2005). Ayrıca Gediz grabeninin batısındaki, Turgutlu batısındaki faylarda olabilecek depremler de İzmir ve çevresindeki yerleşmeleri etkileyecek konumdadır (Şekil 11.10). Bu faylardan kısaca bahsedildikten sonra, inceleme alanında Gerenköy yerleşim alanına kadar uzanan Yeni Foça Fayı ile ilgili ayrıntılı bilgiler sunulacaktır. (1) Güzelhisar Fayı: Sağ yönlü doğrultu atımlı, K70B doğrultulu, 25 km uzunluğunda, olası aktif bir faydır (Şekil 11.10). (2) İzmir Fayı: D-B uzanımlı, Güzelbahçe-Pınarbaşı arasında toplam 35 km uzunluğunda, 400-500 m atımı olan eğim atımlı normal bir faydır. 2 segmentten oluşur. Güneydeki Balçova-Buca hattı K82B doğrultulu ve 15 km, kuzeydeki Halkapınar segmenti Pınarbaşı-Belkahve arasında uzanır ve yaklaşık 15 km uzunluğundadır. Buca yöresinde Pliyosen aşınım düzlükleri İzmir fayınca kesilmiştir. Körfezin batısında Uzunada'nın doğusunda KKB-GGD doğrultulu bir tektonik çukurluğun varlığı ve bu çöküntüyü kontrol eden fayların Kuvaterner çökellerini kestiği saptanmıştır (Aksu vd., 1987, Ocakoğlu vd., 2005). İzmir fayının Balçova bölgesinde fayın güney bloğundan beslenen iri çakıl-moloz taşıyan akarsu ağızlarında gelişen alüvyon yelpazeleri Liman reis bölümünde İzmir fayı tarafından kesildiği ve fayın bu bölümde 500-600 m görünür atımlı olduğu belirtilmektedir. Ayrıca Pınarbaşı yöresinde de İzmir fayı'nın güney bloktan beslenen alüvyon yelpazelerini kestiği saptanmıştır (Şekil 11.10).

Many of the largest earthquakes are fundamentally marine events generated by submarine subduction zones or other plate boundary earthquakes and volcano-tectonic explosions. A large proportion of the world's population lives near coastlines; thus, a high proportion of hazard from active tectonics comes from submarine fault systems and volcanic and landslide generators of tsunamis. During and shortly after large earthquakes, in the coastal and marine environment, a spectrum of evidence is left behind. Onshore, land levels change with elastic unflexing of the formerly coupled plates, thereby resulting in coastal subsidence, uplift, or lateral shift, and the generation of familiar onshore paleoseismic evidence, such as fault scarps, colluvial wedges, damaged trees, landslides, and offset features. If the seafloor is shaken or displaced, another suite of events may result in further geologic and geodetic evidence of the event, including turbidity currents, submarine landslides, tsunami, and soft-sediment deformation. Offshore and lacustrine records offer the potential of good preservation, good spatial coverage, and long temporal span. Marine deposits offer significant opportunities for stratigraphic correlation along the source zone. Stratigraphic correlation methods have a potential to address source zone spatial extent and segmentation, and because of the longer time intervals available, it can be used to examine recurrence models, fault interactions, clustering, and other phenomena commonly limited by short temporal records.